ไปจับปลากันเถอะ^^

ตึดแคว...วิธีจับปลาแบบง่ายๆ

          มาแล้วจ้า......พบกับกลุ่ม  Fishways  อีกแล้วนะคะ   บันทึกนี้จะเป็นบันทึกเกี่ยวกับการจับปลาของกลุ่มเราค่ะ   ดิฉันจะมาบอกเรื่องที่ไม่ลับกันค่ะ  ผู้อ่านสามารถนำไปใช้ได้เลยนะคะ  กลุ่มเราไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ : ))

          การจับปลาที่เราได้ไปค้นพบ  ณ  หมู่บ้านปางจำปีดินแดนที่มีมนต์ขลังแห่งนี้ไม่เหมือนกับที่อื่นแน่นอนค่ะ  วิธีการจับปลาที่เราจะบอกเล่าให้ท่านผู้อ่านฟังนี้ก็คือ    การตึดแควค่ะ    การตึดแควนั้นเป็นวิธีการจับปลาแบบง่ายๆของหมู่บ้านปางจำปี   เพราะวิธีการนี้จะทำให้ได้ปลาเยอะและไม่เสียเวลาค่ะนอกจากนั้นยังเป็นการอนุรักษ์พันธุ์ปลาอีกวิธีหนึ่งด้วยค่ะ  คนในหมู่บ้านปางจำปีนี้จะไม่จับปลามากเกินความต้องการของตนเองเพราะเค้าจะนำปลาที่จับได้นั้นไปใช้บริโภคกันในครัวเรือนเท่านั้นไม่นำไปจำหน่าย  นี่แหละค่ะคือการอนุรักษ์พันธุ์ปลาของที่นี่   ยังไม่หมดแค่นั้นนะคะ  ยังมีวิธีหลักๆในการอนุรักษ์พันธุ์ปลาก็คือ  การตั้งกฏเกณฑ์ในการจับปลาว่าแต่ละครอบครัวจะจับได้ไม่เกินกี่กิโลกรัม  และห้ามช็อตปลา   เบื่อปลา(ใส่สารพิษลงในน้ำ)  เป็นต้น

เขตอนุรักษ์พันธุ์ปลาค่ะ

การเดินทางไปจับปลาโดยวิธีตึดแควนั้นกลุ่มของเรามีผู้ร่วมขบวนการก็คือ   คุณลุง  ธนากร  (หรือลุงดุ๋ย)   และเด็กๆเดินทางไปกับเราด้วย  โดยมีอุปกรณ์คือ 1. บุ้งกี๋   2. เสียม  3. ถังน้ำ  4.พลาสติกหรือผ้ายาง   (ของแค่นี้เองเนอะ*o*)  

อ๊ะๆๆ.....อยากรู้แล้วใช่มั้ยคะว่ากลุ่มของเราจะทำการตึดแควยังไง  งั้นก็ไม่รอช้าแล้วนะคะ  เราไปดูกันเลย^^

             อันดับแรกนะคะลุงดุ๋ยเลือกเอาสายน้ำที่มีเกาะกลางอ่ะค่ะ   สาเหตุที่ต้องเอาสายน้ำที่มีเกาะกลางก็เพราะว่า   เราจะตึดแควแค่สายน้ำด้านเดียวแล้วจะปล่อยให้สายน้ำอีกด้านหนึ่งไหลไปตามปกติค่ะเพื่อไม่ให้ลำน้ำขาดตอนกัน

สายน้ำ 2 สายที่มีเกาะกลางน้ำ  เราจะตึดแควด้านขวามือค่ะ 

แล้วปล่อยให้น้ำด้านซ้ายมือไหลตามปกติ

             อันดับสอง   ลุงก้อให้พวกเราช่วยกันขนก้อ นหินก้อนใหญ่ๆเพื่อใช้สำหรับการกั้นสายน้ำที่เราเลือก พวกเราก็ช่วยกันขนอย่างขะมักเขม้นเลยในตอนแรก   พอหลังๆมาก็เริ่มเมื่อยและนั่งพักบ้าง   แต่เด็กๆนั้นไม่เมื่อยเลย    (โห...แข็งแรงมาก  นี่แหละอนาคตของชาติ  อิอิอิ...)

            อันดับสาม   ลุงดุ๋ยเอาผ้ายางที่เตรียมมามาปิดทับก้อนหินที่เราซ้อนๆกันไว้ในตอนแรกแล้วให้เด็กๆไปช่วยกันขุดดินมาทับผ้ายางอีกรอบเพื่อการกั้นน้ำไม่ให้ไหลเข้ามาในที่ๆเราจะจับปลากันค่ะ

ดินและหินที่พวกเราช่วยกันขนมา  ขอย้ำว่าเหนื่อยมาก...--"(ซ้ายมือ) 

ผ้ายางและดินจะทับก้อนหินด้านนอกอีกทีเพื่อกั้นไม่ให้น้ำไหลเข้ามา(ขวามือ)

           อันดับสุดท้าย  เราก็งมดูตามซอกหินในแควนั้นเพื่อหาปลา   ลุงดุ๋ยบอกว่าปลามันจะอยู่ตามซอกหิน   เราก็งมกันใหญ่เลยแต่ที่พบก็คือ   กุ้งและปูค่ะท่านผู้อ่าน   กลุ่มของเรางมเจอแต่กุ้งและปูมากกว่าปลาอีกค่ะ   ( โอยยย...ไม่ไหวๆ - -“ ) 

  เอ้า..งมเข้าไปๆ  อิอิอิ (._.) เจอแต่กุ้งกับปู 

เฮ้อ....เหนื่อย *o*''

ต่างจากลุงดุ๋ยและเด็กๆงมเมื่อไหร่ก็ได้ปลาตลอด  ( แต่เป็นปลาตัวเล็กๆค่ะ  ลุงดุ๋ยบอกว่าเพราะพวกเราเสียงดังกันปลาเลยหนีหมด 555+ )   สักพักเริ่มเหนื่อยกันค่ะอีกอย่างก็ใกล้เวลาที่จะต้องกลับที่พักกันแล้ว  ลุงดุ๋ยจึงบอกให้เราปล่อยปลาทั้งหมด  (เสียดายจัง*)   แล้วก็รื้อแควออกด้วย   เมื่อเราทำเสร็จแล้วจึงเดินทางกลับที่พักกัน   ถึงแม้ว่าการตึดแควครั้งนี้จะเป็นไปอย่างทุลักทุเลเพราะพวกเราเป็นมือใหม่หัดตึดแควแต่มันก็เต็มไปด้วยความสนุกและรอยยิ้มค่ะ  ^_______^

ยิ้มนี้แด่การตึดแคว ; >

เมื่อเราถึงที่พักยังไม่ทันหายเหนื่อยเลย !!!   เราก็ต้องไปปฏิบัติภารกิจกันอีกแล้วค่ะ  ( โอ้ย...เหนื่อยนะเนี้ย )  ถ้าอยากรู้ว่าเราปฏิบัติภารกิจอะไรต่อไปก็ต้องติดตามกันในบันทึกหน้านะคะ  : >>

นางสาว ศุจินธรา  หมื่นราช

รหัส 5214101372

สาขา นิเทศศาสตร์บูรณาการ