ความทุกข์
ทุกข์ประจำก็มี ทุกข์จอนก็มี ทุกข์ก็คืออารมณ์ต่างๆที่ผ่านมาเราเลือกได้ ความหิวเป็นโลภอย่างยิ่งที่คำถามว่าอะไรเป็นหนึ่ง มีพุทธฎีกาว่า การบริโภคอาหารเป็นทุกข์ที่สุดเพราะเป็นโลภที่บำบัดแล้วบำบัดอีก มาเมืองอินเดียเราอย่าตัวตนมาเอาจิตใจถ้าเราเอาจิตใจมาจะถึงพระธรรม ประเพณีอินเดียจะไมใช่มีเฉพาะหมุ่บ้านเท่านั้นเขาจะมีระดับประเทศในวันประเพณีอินเดียมีความแปลอยู่อย่างคือวันนี้มุสากับได้พูดหยาบคายตัวสกปรกพรุ่งนี้เช้าเขาก็จะลืมสิ่งเหล่านี้หมด กองฟืนกองอยู่ข้างๆบ้าน(กองขี้วัว ขี้ควาย) มีอยู่รอบบ้านจะเป็นมงคลจะมี2-3 กองคือกองฟืน กองฟาร์ม กองคน อยู่หน้าบ้านจะมีขี้ควาย ขี้วัว ยิ่งมีกองมากยิ่งบอกว่า บ้านนี้เศรษฐกิจดี
จิตใจเราเป็นพระคนมีบุญคือเป็นคนชอบทำบุญ คนใจไม่บุญคือทำอะไรไม่ขึ้น ใจบุญตอนไหน ก็ตอนใจใสๆเป็นบุญ ใจขุ่นเป็นบาป เวลาที่เราจะทำทานเราต้องมีใจใสๆคือส่งใจไปต่อพระรัตนตรัย น้อมตัวก้มกราบ วันมาฆบูชานี้เป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้มีงานทำ จิตใจเราถ้าหากมีความเคลื่อนไหวจิตใจไม่แข็งกระด้างก้มหัวเป็นกิจวัตรประจำวัน คนที่มีชีวิตอยู่ต้องก้มหัวได้นั้นคือคนเจริญ แต่คนที่แข็งกระด้างก้มหัวไม่เป็นนั้นคือคนตาย เป็นศพ พวกที่ถูกฆ่าตายวิสามัญต่างๆนั้นก็คือพวกก้มหัวไม่เป็น(ส่วนใหญ่) ยังเราไหว้พระนั้นรู้จักก้มหัว เป็นผู้หย่อนได้ เย็นได้ ถ้าหย่อนไม่ได้มันก็หย่อนไม่ได้ งั้นเราก็ต้องศรีษะไหว้บ่อยๆครอบครัวใดก็ตามสามีภรรยาลูกเต้าเหล่าหลานไปฝึกวิชาก้มหัวต่อพระรัตนตรัยทีห้องพระ ลูกหลานว่านอนสอนง่ายทุกคน พ่อแม่รู้จักฝากเจ้าฝากพระพาลูกหลานสู่การเข้าพระเข้าเจ้าเมื่อลูกเข้าพระเข้าเป็นเมื่อเติมโตขึ้นก็มีวิชาเพิ่มพูนการเข้าวัดเข้าวามันก็ไม่เขิ่นเคิง การทำวัดก็เป็นการคุ้มครองว่าเราจะต้องไม่ถูกดาบ ถูกโลกธรรมที่เข้ามาจะหมายมันเทียงแทง เราจะต้องสร้างตัวของเราเองให้เรามีความเข้มแข้งให้จิตมีความเข้มแข็ง ให้ชะตาสูงๆ การทำวัดเช้าๆเราให้ 3สิ่งคือกาย กายเรานั่งในที่อันควรนั่งในที่สงบเรายกบ้านเรานี้มีที่แห่งหนึ่ง คือถวายให้กับพระพุทธเจ้า เราก็ใช้ห้องนั้นเป็นห้องฟอกจิตของเราฟอกจิตใจให้ได้มันเหมือนน้ำมนต์ใสๆเราพรมน้ำมนต์ด้วย กาย วาจา ใจใส วาจาก็ยังเชิญคำสอนของพระพุทธเจ้าที่อยู่ในคาถาศักดิ์สิทธิ์ คำที่เราสวดมนต์นี้ไม่ใช่พระพุทธเจ้าแต่งขึ้นมา แต่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า
โบราณท่านสอนว่ามาอินเดียเห็นช้างจะโชคดี เห็นแร้งจะมีโชคลาภ เห็นศพพึ่งทราบว่าอายุจะยืน เกิดมาทุนคนตายแน่ ยาแก้ไม่มีต้องตายเป็นผีหนีไปไม่พ้น ไม่ว่าราชา หรือมหาโจรต้องทอดทิ้งกายอยู่บนเชิงตะกอน เขาสอนกันว่าราชรถที่อยู่สง่างาม พอมีองค์การก็เหลือแต่ไม้สี่ท่อน ชุดที่งดงาม บริวารที่คอยเดินทางผลสุดท้ายก็เหลือแต่คนหามสี่คนปิดฉากแค่นี้ ทำไมคนอินเดียจึงไม่ไปเผาที่เมรุ เขาบอกว่าเผาอย่างนี้มันถูกต้องตามประเพณี เผาแบบสบายๆ ขึ้นสรรค์แบบสบายๆ มีลูกเต้าเหล่าหลานมาคอยจุดธูปให้ จุดทางบอกทางไปสวรรค์ บุตรจึงแปลว่า บุตรก็คือผู้กัดทางมิให้บิดามารดาตกนรก จึงเป็นความปรารถนาของหญิงอินเดียว่า ขอให้มีลูกชาย ถ้ามีวัวมีความให้เป็นตัวเมีย การที่จะให้มีลูกชายเพราะลูกชายคือหัวแก้วหัวแหวน การที่คนอินเดียนั้นสอนลูกชายดี จึงไม่ค่อยเห็นลูกออกมาเกะกะเกเรอยู่ข้างถนน เขาจะเลี้ยงอย่างดี เขาจึงปรารถนาอย่างนี้ มีลูกขอให้มีลูกชาย มีวัวควายให้มีตัวเมีย เพราะให้นมและแรงงาน หน้าบ้านของคนอินเดียจะต้องมีผีเสื๊ยะ สัตว์มีโชคมี ๓ ชนิด คือ วัว ควาย และแพะ น้ำนมวัวเขาบอกว่ากินแล้วสมองดีคิดดี อ่านคัมภีร์คล่อง ที่หน้าบ้านของคนจึงมีวัวอยู่หน้าบ้าน เป็นสัตว์นำโชค คนสมัยก่อนเขาจะดูว่าใครมีทรัพย์มากน้อยดูที่วัว เพราะวัวจะรักเจ้าของมากเหมือนกับนางวิสาขา เวลาแต่งงานนางก็ได้วัวมากมายมหาศาล เวลาที่นางวิสาขาจะย้ายไปอยู่ที่ครอบครัวสามี วัวก็กระโดนตามไป วัวนี้รักเจ้ามาก กินนมวัวทำให้ฉลาด กินนมควายทำให้มีกำลัง คนอินเดียวรรณะที่ใช้แรงงานจะนิยมกินนมควาย นมควายมีชื่อเสียงคือให้โปรตีน นมแพะหวานอร่อย กินนมแพะแล้วทำให้ต่อสู้เก่ง แพะชอบยกเขาชึ้นต่อสู้กัน คนอินเดียนับถือช้าง เพราะเป็นสัตว์ใหญ่อยู่ที่ไหนมีแต่ความมั่งคั่ง (นะจ๊ะๆๆ)
บทความทั้งหมดถอดเทปจากพระธรรมเทศนา
ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเจ้าคุณพระราชรัตนรังษี
นมัสการครับ
ความทุกข์เป็นสิ่งคู่กันกับสัตว์โลก
ไปประเทศอินเดีย ทีไรทำให้รู้สึกว่า ที่เราว่าทุกข์นั้น ยังไม่เท่ากับความทุกข์ของคนอินเดีย