มิตรภาพข้างถนน
การโบกรถอีกครั้งในชีวิต..จำได้ก็หลายปีมาแล้วเป็น...อีกอารมณ์หนึ่งที่ถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ ความประทับใจจากธรรมชาติที่สวยงาม จากน้ำใจที่งดงามของคนขับรถที่เสี่ยงรับใครก็ไม่รู้ขึ้นรถตัวเองไป จะเป็นแก็งค์หลอกลวงต้มตุ้นมาในคราบนักท่องเที่ยวหรือเปล่าก็ไม่รู้ ดูเหมือนเขาจะมีคำตอบเดียวก็คือ...พวกเราเป็นคนดีไม่มีพิษภัยกับเขา...ทุกครั้งที่มีคนหยุดรถแล้วหมุนกระจก รับฟังสิ่งที่เราจะถาม แค่นี้ก็ทำให้เรารู้ว่าเขาเป็นคนมีคจิตใจที่งดงาม
คันแรก โบกรถน้องสาวผู้น่ารักข้างบ้านไปลงตัวเมืองหนองคาย
คันที่ 2 หลังจากโบกอยู่ประมาณ 10 คัน ก็มีรถเก๋งที่สวยที่สุดในโลกสีเลือดหมูคันหนึ่งจอดและหมุนกระจกให้ปะกับรอยยิ้มที่อบอุ่นของคุณนายว่าที่ ดร.อีกตำแหน่งหนึ่งทราบทีหลังว่าท่านเป็นรองผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษาหนองคาย เขต 2 ภรรยาท่านเป็นพยาบาล กำลังศึกษาระดับปริญญาเอกทั้งคู่ ประเทศเราก็จะมี ดร.ที่มีคุณภาพทั้งความรู้ และจิตใจงดงาม เพิ่มอีก 2 ท่าน แต่เสียดายระยะทางที่ร่วมเดินทางกับท่านสั้นไปหน่อย ท่านจะไปเยี่ยมญาติที่อ.เพ็ญ ทำให้เราได้พูดคุยกันเพียง 10 กว่านาที แต่ก็ได้ข้อคิดดีๆในห้วงนั้นก็คือ "มุ่งมั่นในเป้าหมาย วิธีการจะตามมาเอง" ขอบคุณท่านรอง และคุณนาย ขอบคุณจริงๆครับ ......คันที่3..(ต่อฉบับหน้า)
คันที่3 หลังจากที่ก้าวลงจากรถท่านรองแล้ว เรา ก้อมีความหวังกับการเดินทางครั้งนี้เต็มที่ แต่คันแล้วคันเล่าผ่านไป บางคันก้อชลอแล้วมองด้วยความสงสัย บางคันชลอให้แล้วยิ้ม แต่เราต้องการมากกว่าร้อยยิ้ม เราต้องการพื้นที่ส่วนหนึ่งของรถตรงไหนก็ได้ไปให้ได้ระยะทางที่ใกล้ภูเรือให้มากที่สุด..แล้วก้อผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ความมั่นใจลดลงเกือบครึ่ง และแล้วก้อมีเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่งก้าวลงจากรถทัวร์ สักพักก้อมีรถ ฟอร์จูนเนอร์ คันหรูมาจอดรับ แล้วก้อขับผ่านหน้าเราไป ก่อนที่จะชลอรถเปิดกระจก เปิดโอกาสให้เราได้ ละลัก ถามด้วยความหวัง รอยยิ้มและสำเนียงภาษาเน่อๆของเด็กสาวคนนั้นเป็นเสียงที่ไพเราะน่าฟังมากและดูเธอไม่ใช่หญิงสาววัยรุ่นธรรมดาๆกับคำพูดเน่อๆที่พูดกับพ่อและยาย "เห็นโบกตั้งนานแล้ว ไม่มีใครจอดซักที" คงไม่บ่อยที่คนโบกรถเดินทางจะได้นั่งรถหรูขนาดนั้น เราไปลงหน้าโลตัสอุดร...ขอบคุณน้องสาวเน่อๆน่ารักมักๆอีกครั้ง..
คันที่4...นี่ไม่ได้โบกเลยเพียงเห็นเขากำลังรอรับน้ำซึ่งร้านพี่ใจดีเขียนป้ายไว้ว่า"พ่อ-ลูก"กินฟรีทั้งวัน เรามองเห็นสำภาระเต็มท้ายรถ วีโก้ ก้อพอจะเดาได้ว่า พวกเขากำลังเดินทาง จึงเข้าไปถาม เป๊ะ..เลย พวกเขากำลังจะไปหนองบัวลำภู ขอติรถไปด้วยได้ไหม และคำตอบก้อตรงกับที่เราต้องการ คนขับมาจัดของข้างหลังให้นิดหน่อยพอที่เราจะหย่อนตูดลงได้ จากนั้นก้อ Let go ......ถึงแยกหนองบัวลำภู....
คันที่5...ถึงแยกหนองบัวลำภูเราขอลงที่แยกทางเลี่ยงเมือง ส่วนใหญ่จะเป็นรถบรรทุกเสียมาก แต่แล้วก็มีรถมาสด้า บีที สีดำคันงามจอดแล้วหมุนกระจกถามเราด้วยท่าทีสุภาพ พอทราบถึงความต้องการของเรา เจ้าของรถก็ยินดีให้เราขึ้นรถด้วยเพื่อที่จะไปส่งเราตรงทางสายหลักที่จะไปจังหวัดเลย ขอบคุณมากท่านอัยการหนุ่ม อนาคตเราคงมีผู้พิพากษาที่ใจดีอีกคนเป็นแน่....
คันที่ 6 เป้าหมายของเราคือไปให้ถึงจ.เลย ก่อนที่จะมืด ทำเอาท้อเหมือนกันโบกตั้งนานไม่มีคันไหนจอดเลย และแล้วคันที่เรารอคอยก้อมาถึง เป็นรถ ไทรทัน สีบรอนเทา 4 ประตู จอดพร้อมกับหมุนกระจกมาให้เราได้ถาม ได้รับคำตอบว่าไปไม่ถึงจ.เลย ไม่เป็นไรไปถึงไหนก้อได้ขอติดรถไปด้วยแล้วกัน แล้วเราก้อได้นั่งข้างในรถอีกคันหนึ่ง พี่เขาบอกว่า เขาขับผ่านไปรอบหนึ่งแล้ว คิดว่าเป็นนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นหลงทาง ก้อเลยวนกลับมารับ ต้องขอบคุณหน้าตาตัวเองที่มีส่วนทำให้เราได้เดินหน้าใกล้เป้าหมายเข้าไปอีกนิดหนึ่ง เราไปลงตรงนากลางถ้าจำไม่ผิด บ่ายแล้วหิวข้าวพี่เขาก้อเลยพาไปส่งไว้ที่ร้านข้าวมันไก่แสนอร่อยของยาย อ๋อ..ลืมบอกพี่ทั้งสองคนเป็นตำรวจ สภ.เมืองหนองบัว อีกคนเป็น สันติบาล พี่เขาบอกว่าเราโชคไม่ดีที่มาเจอพี่เขาวันนี้ เพราะปกติเขาจะขับไปถึงเลยเกือบทุกวัน แต่คิดว่าเป็นความโชคดีของพี่เขาแล้วหล่ะ ขอบคุณมากคุณตำรวจ ผู้รับใช้ประชาชนโดยแท้.........
คันที่7 เราโบกไม่ได้เลยอาจเป็นเพราะเป็นเขตชุมชน ด้วยความจำกัดของเวลา เลยตัดสินใจโบกรถที่พร้อมจะจอดรับเราทุกเมื่อ...แน่นอน เราต้องใช้บริการรถโดยสาร ไปจนถึงจ.เลย คำนวนเวลาแล้วว่าถ้าเสียเวลาโบกต่ออาจจะถึง ภูเรือ มืด อาจจะมีปัญหาเรื่องที่พัก ก้อเลยจำใจต้องนั่งรถโดยสารจนถึงภูเรือ ไม่ได้เสียดายค่ารถหรอกแต่เสียความตั้งใจอยากจะโบกให้ถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้...
ณ ภูเรือ ประมาณ 5 โมงกว่า เราลงรถพร้อมกับอีกหลายคนที่ความตั้งใจไม่ต่างกับเราและได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากรถรับจ้างทั้งหลายที่อาจจะมองเราว่าเป็นนักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่น แต่เราก้อปฏิเสธ และตั้งใจจะเดินหาที่พักเอง เราเดินเข้าไปในซอยที่จะขึ้นไปบนอุทยานภูเรือ โทรสอบถามห้องพักที่ติดเต็ม 2 ข้างทาง ส่วนมากได้รับคำตอบเต็ม ว่างเฉพาะที่กางเต้นท์ แล้วเราก้อมาหยุดที่ ..บ้าน 2 ภู... เข้าไปสอบถามกับเจ้าของบ้าน ที่ดูแล้วใจดี และเป็นที่น่าสนใจกับข้อเสนอ แต่เราก้ออยากได้ที่ที่ดีกว่านี้ จึงต้องเดินถามต่อไปอีก 2 ที่ แต่เหลือแต่ที่กางเต้นท์ ก็เลยกลับมารับข้อเสนอของบ้าน 2 ภู เหมือนเดิม เพราะเจ้าของบ้านให้เรายืมรถเครื่องด้วย หลังจากเรากางเต้นท์เก็บสำภาระเรียบร้อยแล้ว
จากนั้นเราก้อลุยกันก่อนตะวันจะตกดิน เราบึ่งไปที่ บริษัท ที.เอช.เอ ตามคำแนะ
นำของเจ้าของบ้าน ออกจากตัวเมืองไปทางอ.ด่านซ้ายประมาณ 8-9 กิโล และก้อไม่ผิดหวังเขาจัดสวนดอกไม้ไว้สวยงามสมคำแนะนำ.......(ต่อฉบับหน้าคับ..ขอบคุณสำหรับผู้ติดตาม)
ความเห็น (99)
- คนดีมีน้ำใจเสมอ... อย่างน้อยๆก็รอยยิ้ม และคำทักทายที่เป็นมิตรภาพ
- ปีใหม่ปีเสือขอให้สังคมมีคนดีมากๆขึ้นนะครับ
- คงไม่โหดร้ายเหมือนชื่อปีเสือนะครับ
- โชคดีมีสุขทั้งกายทั้งใจ...จะไปที่ไหนขอให้เจอแต่คนมีน้ำใจนะครับ
เรื่องเล่าจากนาย Kunchitta ช่วยmentกันหน่อย อนาคตเค้าจะเป็นกวีซีไรซ์.....(ใช่ป่ะตัวเอง)
สวัสดีค่ะ วันนี้น้องไอซ์ ครบ 3 ขวบเต็มแล้ว..มาเชิญกินหนมเค้กค่ะ..
ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
เพื่อนเธอ(เป๊ปทีน)
ติดตามอยู่นะ
ใช้ได้เลยนะตะเอง เอ้า..สู้สู้
เมื่อไหร่จะมีต่อ
น้ำใจคนไทยมีทุกทิศทั่วไทย ผมก็เคยเดินทางแบบเดียวกันกับคุณ
สนุกและชีวิตเต็มไปด้วยรสชาตแห่ง Adventure
ถ้มมีโอกาส...อยากจะไปอย่างงั้นบ้างจัง
นายคงมีความสุขมากนะ อยากมีเวลาไปบ้างจัง
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็น
ดีนะ..เพลินดี
ยังมีคoให้นายขึ้นรถด้วยรึ...อนิสงค์คนไปด้วยแน่ๆๆๆ(ถ้านายคนเดียวเขาคงไม่กล้ารับแน่ๆๆ กัวอะ..!!!)
รสชาดของการโบกรถเคยมีปรสบการณ์แล้ว คนไทยมีน้ำใจจริง ๆ
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
เป็นเราไม่ให้นายไปด้วยหรอก
สวัสดี แวะมาเยี่ยม
เราก้อไม่กล้าขึ้นรถแกหรอก..กลัวคนขับว่ะ...คนกายกะใจตรงกัน(ดำ)
เค้าเรียกว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
หลงเข้ามาเฉยๆ
ที่เข้าเนี๊ยะ เราไม่อยากอ่านเล้ย แค่อยากรู้ว่านายเขียนอะไร ..!!
เท่านั้นเอง (จริงนะๆ)
แกไม่งงบ้างงัย..ที่แกพูดหน่ะ..คนหลงทาง
เมื่อไหร่จะจบซักที...
คนที่จำใจต้องมีเพื่อนอย่างนาย
หลงทางเพราะมาคบเพื่อนอย่างนายอะดิ...!!!
เรื่องของเรามันมันจบลงง่ายๆหรอกว้อย...ปลายฝัน..อยู่ที่วันตัดเกรด..(AAAAAA)
มันเรื่องอารัยกัน..พวกนี้
มิตรภาพเกิดได้ทุกที่ อย่าลืมมิตรภาพเก่า ๆ จากน้องชายคนนี้
แน่นอน..มันยังเป็นความทรงจำที่ดี..ตลอดไป
...น้องเก้าเป็นงัยมั่ง...แทรกรูปมาให้ดูหน่อยนะ..คิดถึงเสมอ
ผมโตขึ้นจะไปเที่ยวเหมือนกันครับ
น่าสนุกจังคับ
ได้ความรู้..เที่ยวไปด้วย
ครั้งต่อไปชวนผมด้วยคร๊าบบบบบ
สุดยอดจริงๆคับคุณครูของผม
สนุกจริงๆที่ได้ไปเที่ยว นะ สถานที่นี้จริงๆ คร้าบบบบบบบบบบบ
หนูอยากไปเหมือนกันน๊า
สักวันหนึ่งหนูจะโต..ค๊า...
ขอบคุณครับ คุรครูใจดีมากครับ ที่ให้ไปเที่ยว ที่จังหวัด หนองคาย
ผม STep_MaxZa ครับบบ
คณะที่เดินทางไป และ ประทับใจมากครับ และได้รู้จัก ธง ชาติ ต่างๆ ขอขอบคุณครับ คุณครูเคราพ ครรชิตะ คูรผู้ใจดี จากเด็กๆ ทุกคน
มันสุดยอด และ เจ๋งที่สุด
ถ้าหนูได้ไปคงสนุกมาก
คนอัจฉริยะ
มันน่าสนุกนะ
เจ๋าๆครับบบบบบบ
คนค่อนข้างรวย
ด้านที่ไม่เคยเจอ ของผม และคงไม่มีวันแบบนี( ทุเรศสังคมยังมีแบบนี้อีก เงินไม่ละสิ จน)
ผมดงครับบบบ
ไปเทียวสะนุกมากครับบบบบบ
พาเราไปมั่งดิ..
มากับเพื่อน
หวัดดี---ครรชิตะ สบายดีไหม
ครับ พูดอยู่ครับ มีไรครับ
พูดด้วยครับ จะพูดเรื่องอะไรครับ
มากับเพื่อน
จะพูดเรื่อง สนุกๆ ครับ
เอาเรื่องอะไรดี เอาเรื่อง มิตรภาพ
นายเคยมี เพื่อนไหม ครรชิตะ มากับเพื่อน
ขอถามมั่ง ชอบเพลงอะไรมากที่สุด
มากับเพื่อน
หลอกฝัน คนธรรมดา หญิงไทย เวรกรรม และอีกมากมาย
ดานดนตรี ล่ะครับ
อย่างนี่ ต้อง ฉลอง ให้มันสะใจไปเลย เพื่อน
สาว**สกนคร
ฉันก็ยาก โบกรถ บางจัง ค่ะ
สาว**สกนคร
ฉันยากรู้จักว่าผู้ที่พิม ชื่ออะไร ค่ะ
โอ้โห้... แฟนคลับนายเยอะจัง...
ยังมีคนคบอยู่เหรอ...
เพื่นแกเหรอ
ฉันบอกแล้วของอย่างนี้..มันอยู่ที่คารม ทรงผม และสีผิว...แกอิจฉาหล่ะซิ
แครี่ค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฉันว่ามันจะสนุกดีนะ
ฉันว่าคนขับรถคงใจดีน่าดู
อยากเจอคนขับรถที่ใจดีคนนั้นจังเลย
ฉันว่ามันแจ๋วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมากๆๆเลยคะ
คนอยากมีเพื่อน
เพื่อนเยอะจังเลย..เป็นเพื่อนด้วยคนนะ
ดีจังเลยค่ะ
เรตติ้งดีนะจ๊ะ
เรตติ้ง..ก็วัดจากหน้าตานะแหละว้อย
คนสวยมาแร้ว
ขอแหวะ..แหวะๆๆๆๆ
ไหง..คอมเหม็น..กันงั้นหล่ะ
เค้าคงเหม็นหน้านายมากกว่า
ใกล้จะสอบแล้วกลัวสอบตกจังเยย
ยังไม่ชินอีกเหรอ เรื่องสอบตกหนะ..จินนี่
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
เราว่านายเลิกเขียนนิยายนำเที่ยวเหอะ
ไม่เห็นมีใครอยากอ่านเลย
หวังดีนะเนี๊ยะ (กลัวเมื่อยง่ะ)
ลงรูปสวยยังงาย..บอกด้วย
ขอแนะนำให้อ่านหนังหนังสือ..เดินสู่อิสรภาพ..ของ อาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์
แล้วจะรู้ชีวิต..ยังมีอะไรอีกมากมาย...ปล่อยให้ความกลัวปิดกลั้นอยู่ทำไม..ปลดปล่อยมันออกมา
หนังสืออยู่ที่ไหนครับ
ใกล้จะสอบแล้วตั้งใจหน่อยนะ สอบดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลัวสอบตกจังเลย
กลัวติดศูนย์จังเลย
ใครสอบได้ที่ 1 ดีใจด้วยน่ะ
ความประทับใจที่สวยงาม
อานาสพะใสยน
๛สวัสดีครับผมชื่อชะนาริหิหิหิหิ๛
๛มายองซ่า๛
คณะนี้ครูกำลัง พาวาดรูปครับ
ตอนบ่ายเจอกันนะคุณครู
เรื่องของนายจบรึยัง ....???
เรื่องของฉันยังไม่จบง่ายๆหรอก...ชีวิตยังมีอะไรตั้งเยอะแยะ..คอยติดตามแล้วกัน
ไม่สนใจเลยนะ ใช่ซีได้ยอดแล้วนี่
ฉันไม่ใช่คน เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกแล้วฆ่าทหารหรอกน่า..เอาไว้ได้ A แล้วฉลองกันนะ...ม้านะ
โอเลี้ยงผสมกาแฟเนี๊ยะนะ
ขอบคุณนะที่เลี้ยงขนม
ชีวิตหนึ่งพ้นวันคืนหนึ่ง..ก้อดีใจ..คิดปีนป่ายตามฝัน..สุดทางได้แค่นี้..แค่นี้ก้อ..เพียงพอ
นาย ขอบใจมากนะที่ช่วย
ด้วยความยินดี..พะยะค่ะ..
เดี๋ยวเลี้ยงลูกชิ้น 2 ไม้
นี่แหล่ะค่ะ...ชีวิตนักเดินทาง
สิ้นเดือนกุมภาที่ผ่านมาได้ไปดูดอก..ชมพูภูคา..ที่ดอยภูคา..งาม..สงบ..ชอบบรรยากาศที่ปัว
ขอบคุณ..นางฟ้าชุดขาวที่แวะมาทักทาย..
เมื่อไหร่จะเลี้ยงเหรอ..ดอกเตอร์อิฟ...
เย้...!!ไปฉลองกันเถอะ Dr. ครรชิตะ
เรียบร้อยแล้ว....หร่อยมากของฟรี..ขอบคุณเพื่อนร่วมขบวนการ
ท่านสร้างสีสันให้กับตนเองได้อย่างยอดเยี่ยมครับ คงหวนคิดถึงเมื่อครั้งเป็นวัยรุ่นโบกรถไปเที่ยวทะเล