สำรวจสมุนไพรในป่า

ต่อจาก Blog ที่แล้ว นะครับ

                เมื่อพวกเราได้นั่งฟัง บรรยายแนะนำหมู่บ้าน ของพ่อหลวงเมือง และได้ทำกิจกรรมต่างๆ ที่ทางหมู่บ้านได้จัดให้ทำกันอย่างสนุกสนาน หลังจากนั้นพี่กบ (พี่ที่ทำงาน อยู่ สกว.แม่โจ้) ได้ให้พวกเราแบ่งหน้าที่และวางแผนกันในกลุ่ม เพื่อสะดวกในการเก็บข้อมูล จากนั้นกลุ่มสมุนไพรของเราได้เลือกที่จะไปสำรวจ และเก็บข้อมูลกันในป่า เพราะคิดว่าน่าจะได้ข้อมูลของสมุนไพรมากพอสมควร

                พอได้เวลาสำรวจและเก็บข้อมูลแล้ว กลุ่มของผมได้เตรียมสัมภาระ หรืออุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้ใส่เป้ของตนเองอย่างเรียบร้อย แต่สิ่งที่สำคัญสำหรับการเดินทางไปเก็บข้อมูลในป่าครั้งนี้ก็คือ น้ำ และของว่าง นั้นเอง (คงไกลหน้าดูเลยนะเนี่ย)

                เมื่อเริ่มเก็บข้อมูล ผมและสมาชิกในกลุ่มได้ทำงานตามหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมาย โดยมีลุงกร และเด็กๆเยาวชน ของหมูบ้าน (เด็กๆ น่ารักเป็นกันเองที่สุดคับ...แต่ละคน รูปร่างดีๆทั้งนั้นเลย ) ได้พาพวกเราไปเก็บข้อมูล เมื่อเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ลุงกรก็ชี้ต้นหญ้าต้นเล็กๆที่ขึ้นอยู่ข้างทาง ลุงกรบอกว่า นี้ก็คือสมุนไพรชนิดหนึ่งที่สามารถรักษาโรคได้ พร้อมกับบอกถึงสรรพคุณ และวิธีการใช้อย่างครบถ้วน

                จากนั้นลุงกร ก็ได้พาพวกเราเดินป่าไปเรื่อยๆ และแนะนำสมุนไพรอีกหลายชนิด ที่ขึ้นอยู่ในป่า (ผมว่าลุงกร ต้องเก่งและเชี่ยวชาญ และมีความรู้เกี่ยวกับการใช้สมุนไพรเยอะมาก เลยครับ เพราะลุงกรได้บอกทั้งชื่อ สรรพคุณและ วิธีการใช้อย่างละเอียดครับ) ระหว่างการเดินทาง ลุงกร เด็กๆเยาวชนและกลุ่มของผม (เด็กเยาวชนเก่งมากเลยครับ...เดินไปไม่เคยบ่นสักคำ ไม่เหมือนเพื่อนๆ ของผมเลยบ่นตลอดทาง) ได้แอบนั่งพักกันนิดหน่อย พอหายเหนื่อยแล้ว เราก็ได้เดินทางกันต่อ แต่มีผู้ร่วมทางที่เดินมาด้วยกัน อีก 2 คนที่ไม่ไหวจริงๆ(สงสัยจะแก่แล้วแน่เลย...แต่คงไม่ใช่ครับเพราะว่า 2 คนนั้นเขามีโรคประจำตัวอยู่ ) เขาจึงขอนั่งพักอีกสักนิดหนึ่ง แล้วจะเดินกับอีกกลุ่มหนึ่งที่เดินตามมาทีหลัง

                พวกเราเดินมาจนถึงที่พัก ที่มีชื่อว่า “บ้านวังปลา” หรือ ปางจำปี home stay ของหมู่บ้านนั้นเอง (น่าอยู่มากเลยครับ...อากาศสดชื่นดี) ผมกับเพื่อนๆในกลุ่ม ก็ไม่รอช้าที่จะหยิบอาหารที่ ถือขึ้นมาตามทาง(อาหารในวันนี้ ขอเสนอ...น้ำพริกตาแดง ไก่ทอด แล้วก็ข้าวเหนียว... น้ำลายไหล) มารับประทานกันอย่างรวดเร็ว เพื่อจะได้มีเวลาพักผ่อนเยอะๆ (ผมเห็นเพื่อนๆ แอบนอนหลับกันด้วยครับ) 

                เมื่อพักผ่อนกันพอสมควรแล้ว พวกเราได้ออกเดินทางไปเก็บข้อมูลในป่าอีกที่หนึ่ง โดยครั้งนี้คุณลุงได้พาพวกเราเดินไปตามน้ำตก  (เย็นนี้ไม่พลาดแน่ อิอิ )ซึ่งในการเดินทางรอบที่ 2 นี้มีความลำบากกว่ารอบแรก พอสมควร เพราะว่ามีทั้งน้ำทั้งโคลน และทางที่ชันมาก (แต่พวกเราก็ผ่านกันมาได้ เก่งมั้ยๆ)

                เมื่อเดินเก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ ลุงกรและเด็กๆเยาวชน ได้ชี้แอ่งน้ำเล็กๆ ที่มีน้ำไหลออกจากกระบอกไม่ไผ่ ในขณะที่ดูอยู่นั้น เด็กๆเยาวชนได้บอกกับพวกเราว่า น้ำที่ไหลออกมานั้นเป็นน้ำทิพย์ สามารถดื่มได้ แล้วลุงกรได้พูดเสริมขึ้นมาว่า “ชาวบ้านที่เข้ามาหาของป่า กันก็มาพักดื่มน้ำกันที่นี้เหมือนกัน” พวกเราจึงถือโอกาส นั่งพักกันเสียเลย

                จากที่นั่งพักกันพอสมควร พวกเราก็ได้เดินทางต่อ แต่เนื่องจากทางมันไกลมาก เพื่อนของผมจึงได้ถาม ลุงกรว่า “อีกไกลไหมลุงกว่าจะถึงที่พัก” แล้วลุงก็ตอบว่า อีกประมาณ 1 กิโลเมตร แล้วเราก็เดินกันมาเรื่อยๆ จนคาดได้ว่านี่ มันก็ประมาณ หนึ่งกิโลเมตรแล้ว (เหนื่อยแล้วนะเนี่ยลุง...) จึงได้ตัดสินใจถามลุงอีกรอบหนึ่ง แต่ลุงก็ตอบว่า อีกประมาณ 1 กิโลเมตร เหมือนเดิม พวกเราถามถามลุง ประมาณ 3-4 รอบ แต่คำตอบก็เหมือนเดิม

                จนกระทั่งเดินมาจนเห็นหลังคาที่พักของพวกเรา (ผมแอบดีใจนิดๆ) และในที่สุดก็ถึงที่พักอย่างปลอดภัย จากนั้น ก็ไม่รอช้า ผมและเพื่อนๆรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เตรียมมา แล้ววิ่งเข้าไปเล่นน้ำตกกันอย่างสนุกสนาน จนมืดผมได้อาบน้ำ ทานข้าว นำข้อมูลและภาพ ที่เก็บได้มารวบรวมกันเพื่อนำมาสรุปกัน ในคืนนั้นเลย ครับ

Blog หน้า เราจะพูดถึงการเก็บข้อมูลภายในหมู่บ้านกันนะครับ ว่าจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามชมกันนะครับ