วิปัสสนากรรมฐาน ณ ยุวพุทธิกสมาคม เพชรเกษม 45
วันเวลาที่แสนยาวนานสำหรับฉัน ที่ต้องไปทำในสิ่งที่ไม่เคยได้ทำมาก่อน ต้องตัดขาดกับสิ่งภายนอกที่ทำมาอยู่ทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นการคุยโทรศัพท์ ดูโทรทัศน์ ดูหนัง ฟังเพลง และอีกหลายๆอย่างที่ทำไม่ได้ คิดดูนะ ตั้ง 7 วันแหนะ จะให้อยู่กับตัวเองไม่พูดไม่จากับใคร คงจะเป็นเรื่องที่ยากมาก ใช่เลย มันเป็นเรื่องที่ยากจริงๆ ในการที่จะอดใจไม่ให้มีปฏิสัมพันธ์กับใคร แต่ลองหวนมาคิดอีกที ถ้าเราทำได้ ก็สะใจที่เราเอาชนะใจตัวเองได้ ทีแรกเมื่อรู้ว่าต้องไปเข้าค่ายธรรมะที่ทางคณะจัดไว้ให้ ก็มัวแต่คิดว่าที่ไปจะเป็นยังงัย ที่อยู่ที่กินจะดีมั้ย และที่สำคัญเลย ถ้าพูดถึงค่ายธรรมะ ใครๆคงคิดแบบเดียวกัน อย่างต้องนั่งสมาธิ เดินจงกรม ไหว้พระ สวดมนต์ แน่นอนใครๆก้อคงไม่อยากทำเช่นเดียวกัน แต่พอมาถึงที่ งงเลย ผิดกับที่คิดเอาไว้อย่างลิบลับ โฮ้...อะไรมันจะสบายอย่างนี้นะ ที่นั่งวิปัสสนาเป็นห้องแอร์เย็นฉ่ำ ที่นอนก้อดี โปร่งสบาย ห้องน้ำสะอาดสะอ้าน อาหารที่นี้ถึงแม้จะมีแต่ผัก แล้วก้อผัก(มังสะวิรัส) แต่ก้ออร่อยมากกกก เมื่อต้องเข้าห้องวิปัสสนา ความดีใจและแสนสุขก้อหายไป....
(ไว้มาติดตามต่อนะค่ะ)
ความเห็น (1)
น่าจะเป็น 54 รึเปล่าครับ