หุงข้าวสวยไหม้ทั้งหม้อ

 

หุงข้าวสวยไหม้ทั้งหม้อ ทำอาหารกลางวันให้เด็กลูกกรรมกรก่อสร้าง

             งานที่ครูประจำศูนย์เด็กก่อสร้างที่ต้องทำอีกอย่างหนึ่ง  คือครูที่นอนประจำศูนย์เด็กก่อสร้าง ตื่นขึ้นมาจะต้องต้มนมถั่วเหลือง ต้มให้เด็กได้ดื่มกิน  คือ นำผงถั่วเหลือง ต้มใส่น้ำประมาณ ครึ่งหม้อเบอร์22  ให้เดือดก่อนใส่ผงโกโก้ ให้มีกินหอม และใส่น้ำตาลทราย  รสชาติของนมจะหอมและหวานชวนน่าดื่มเป็นอย่างมาก

             อีกอย่างหนึ่งที่ต้องทำ คือ การหุงข้าวสวยให้เด็กไว้กินตอนกลางวัน  เด็กประมาณ 32 คน ต้องใช้หม้อเบอร์ 32 หุงข้าว  ครูจิ๋วเป็นเด็กต่างจังหวัด คืออยู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา หุงข้าวเช็ดน้ำตลอด  และคนงานกรรมกรก่อสร้างเองก็หุงข้าวเช็ดนำเหมือนกัน  น้ำข้าวยังสามารถนำมาดื่มได้อีก  เพราะพ่อแม่เด็กบางคนที่ไม่มีเงินซื้อนมให้ลูกกินก็จะเอาน้ำข้าวให้ลูกกินแทนนม   แต่ครูเกียรติ(ครูประกอบเกียรติ ชัยเกิด) บอกว่าเขาเคยเข้าค่ายลูกเสือมาครูข้าวแบบไม่ต้องเช็คนำ สามารถหุงได้ และข้าวจะน่ากินมาก  ครูจิ๋วเป็นผู้ตามที่ดี คือให้ครูเกียรติหุงข้าวเลย  วันนั้จำได้อย่างฝังลึกในจิตใจของการเป็นครู  คือข้าวสวยไหม้ทั้งหม้อ  ทั้งครูและเด็กต่างก็ต้องกิน  เพราะถ้าไม่กินก็จะหิวทั้งวัน  เพราะไม่มีอะไรกิน

            เป็นอีกบทเรียนหนึ่งที่คนเรียนระดับสูง  แต่ไม่สามารถที่จะปรับเหมือนชาวบ้านได้  สุดท้ายครูจิ๋วต้องหุงข้าวเองทุกวัน  คือต้องรอครูจิ๋วเดินทางมา  ซึ่งต้องตื่นตั้งแต่ 04.30 น. เดินออกมารอรถ ประมาณ 05.00 น. แล้วนั่งรถเมล์สาย 206 ไปลงที่ ม.เกษตร  แล้วนั่งรถเมล์ที่ไปทางตลาดบางกะปิ  หาซื้ออาหารที่จะไปทำให้เด็กกิน แล้วแต่เมนูที่คิดกัน อาหารต้องครบทั้ง 5 หมู่ แล้วขึ้นเมล์ต่อไปมีนบุรี หมู่บ้านปรีชา ครูจิ๋วถึงที่ศูนย์เด็กก่อสร้างประมาณ 8.00 น เกือบทุกวัน  เด็กมาที่ศูนย์เด็กตั้งแต่ 06.30 น.ทุกวัน  ไปถึงครูจิ๋วก็จะรีบทำกับข้าว และหุงข้าวให้เด็ก

             เสร็จประมาณเกือบ 10.00 น. ครูจิ๋วก็จะแบ่งเด็ก ออกเป็น 3 กลุ่ม เด็กเล็ก เด็กกลาง เด็กโต  แล้วให้ครูแต่ละคนช่วยกันสอน ตามที่ได้มีการกำหนดในแต่ละวัน พอเด็กกินข้าวเสร็จ  เด็กเล็กก็จะนอนกลางวัน  เด็กกลางจะอ่าน ก-ฮ และวาดภาพระบายสี หรือบางครั้งก็พากันไปศึกษาธรรมชาติ  เด็กโต ที่อายุเกิน 10ปี เด็กกลุ่มนี้ไม่เคยเรียนหนังสือมาเลย ครูก็จะพยายามให้เขาเขียนชื่อให้ได้  พร้อมทั้งการอ่านผสมคำ  ซึ่งกว่าพ่อแม่จะมารับเด็กประมาณ 17.30 น. ครูแต่ละคนก็เหนื่อยหอบไปตามๆๆกัน  แต่สิ่งที่บ่งบอกคือเด็กทุกคนมีความสุขมาก เด็กอ่านหนังสือได้บ้าง  แต่ที่สำคัญคือความปลอดภัยจากอันตรายในแหล่งก่อสร้าง 

[ขจิต ฝอยทอง]

• น่าสนุกจังเลยครับ
• ไม่ได้หุงข้าวแบบเช็ดน้ำนานแล้ว
• เอาภาพเด็กๆๆมาฝากครับ
• 
• 

[เสียงเล็กๆ فؤاد]

ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานและน้องๆด้วยครับ

[นางสาว ทองพูล บัวศรี]

ภาพของคุณขจิต ฝอยทอง ที่ส่งมาให้ ครูจิ๋ว สวยมากเลยค่ะ

อยากทราบการนำรูปใส่บล๊อก ทำอย่างไรบ้างค่ะ ขอเป็นความรู้น่ะค่ะ

เป็นมื่อใหม่ที่อยากเขียน และแลกเปลี่ยนค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

[นางสาว ทองพูล บัวศรี]

สวัสดีค่ะ คุณเสียงเล็กๆ فؤاد ที่แวะมาให้กำลังใจ ขอบคุณมากนะค่ะ

[นางสาว ทองพูล บัวศรี]

หลายคนชอบถามครูจิ๋วว่า ครูจิ๋วเป็นเด็กบ้านนอกจริงๆหรือ!!!!

ครูจิ๋วเป็นเด็กบ้านนอกจริง และทำงานมาแล้วทุกอย่าง ลำบากมามาก

และเห็นความสำคัญของการศึกษาเป็นอย่างมาก