บันทึกเรื่องต้องชั่งใจสักวันว่าเรื่องมันสำคัญต้องไปทำไหม
อันที่จริงก็เรื่องเดิมๆ เคยชั่งใจมาแล้วแต่มาเจอใหม่ก็ยังต้องชั่งใจอีก
เรื่องเดิมๆคือมักจะมี "ท่านผู้มีอำนาจ" ชอบสั่งงานผ่านคนอื่นมาโดยอาศัยตำแหน่งหน้าที่การงานของท่านให้ไปทำงานที่ท่านต้องรับผิดชอบ แต่ไม่สั่งงานตรงทั้งๆที่มีเบอร์อีเมล์ มีเบอร์โทร และมีเส้นทางติดต่อตามเท่าที่จะสรรหามาได้ในโลกนี้แล้ว แต่ก็ยังมักจะสั่งงานผ่านคนอื่นให้มาบอกต่อว่า "ให้ไปทำกิจกรรมนั้นนี้" ระบุชื่อมาเรียบร้อย
เมื่อคนหนึ่งอยากให้มี "งาน" ตามที่ไป "เขียนงบประมาณ" ไว้ แต่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับงานและผู้ร่วมงาน พอจวนตัวถึงเวลาต้องทำก็โยนให้คนอื่นทำ เพื่อให้เสร็จและกะให้ช่วยรักษาหน้าให้งานออกมาดี แต่ก็ไม่จริงใจที่จะให้ข้อมูลตรงๆ ถึงเหตุและผลของการให้ไปทำงานนั้น
เจอแบบนี้เลยต้องทบทวนชั่งใจลำดับความสำคัญของงาน ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล สิทธิที่จะได้รับการกระทำอย่างเหมาะสมและสิทธิที่จะปฏิเสธโดยไม่ต้องรู้สึกผิด ให้รอบคอบ
งาน..หน้าที่...ความรับผิดชอบ...
คือ...ปัจจัยพื้นฐานที่ควรมี
แต่..หากให้ดี...ที่ควรมีเพิ่ม..
คือ..จิตสำนึก...ของความเป็นมนุษย์
เพราะ...ความเป็นมนุษย์...
ย่อมนำไปสู่...การมีจิตสำนึก..
ในเรื่อง...ต่างๆ...เพิ่มมากขึ้นตามไปด้วย
ปล.ขออภัยคะ...คห.แรกใส่ชื่อผิดคะ...(ยิ้มๆๆ)