แนวทางการชักชวนเพื่อน รป.ม 4 ของคุณอ้อ สุชานาถ แห่งคนเขียนบล็อก มมส เข้าร่วมใน gotoknow

ต่อยอดความคิด

คุณอ้อ สุชานาถ ได้ ลปรร. กับนายบอน ในบันทึก AAR งาน “จิบกาแฟคนเขียน Blog มมส. “

สุชานาถ เมื่อ พ. 24 พ.ค. 15:26:12 2006 เขียนว่า:

" ความจริง สมาชิก รป.ม.รุ่น 4 มีมากค่ะ  ถ้าหากนำมาร่วมด้วยได้ คงมีสมาชิกเพิ่มอีกหลายคน  แต่ส่วนใหญ่ รป.ม.รุ่น 4 จะเป็นปลัด อบต. ปลัดอำเภอ สส.  สจ. นายก อบต. คนเหล่านี้เราจะมีวิธีการให้มาเป็นสมาชิกได้เช่นไร  นายบอน ช่วยบอกทีนะคะ"

คุณอ้อ ทิ้งประเด็นคำถามไว้ว่า จะชวนเพื่อน รป.ม. 4 มาร่วมใน gotoknow ได้อย่างไร

วันนี้คลิกกลับไปดูบันทึกเก่าๆ เลยหยิบมาขยายความซะเลย

ต้องถามตัวคุณอ้อ สุชานาถก่อนว่า การเข้าร่วม gotoknow ของคุณอ้อ เข้ามาเขียนบันทึก อ่านบันทึก จนถึงขั้นเข้าร่วมงานจิบกาแฟคนเขียนบล็อก มมส. คุณอ้อต้องการอะไร?

คำตอบคงจะออกมาในทำนองที่ว่า
ต้องการข้อมูล
- ต้องการความรู้
- ต้องการเพื่อน
- ต้องการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ฯลฯ

เมื่อมีความต้องการ ก็ย่อมมีเป้าหมาย และทำความหวังให้เป็นจริง
แสดงว่า ใน gotoknow มีสิ่งที่คุณอ้อ สุชานาถ ต้องการ!!

แล้วมันจะไปยากอะไรครับ กับการที่จะไปชวนเพื่อนๆ รป.ม. รุ่น 4 ของคุณอ้อ สุชานาถ ซึ่งเป็นกลุ่มนักปกครองเป็นส่วนใหญ่ มาเข้าร่วมเป็นสมาชิกชุมชนใน gotoknow

ถ้าเพื่อนคุณอ้อจะเข้ามาร่วมใน gotoknow จะมีอะไรที่น่าสนใจให้เพื่อนคุณอ้อ….. เข้ามาร่วมได้บ้าง
… พวกเขาต้องการอะไร อยากได้อะไรจาก gotoknow บ้าง

เมื่อมีความต้องการ ก็ย่อมมีเป้าหมาย และทำความหวังให้เป็นจริง
แล้วมีอะไรที่เพื่อน รป.ม.4 ของคุณอ้อต้องการบ้าง

มีอะไรที่เป็นประโยชน์กับบรรดาเพื่อนๆคุณอ้อ สุชานาถบ้างครับ จนสามารถที่จะดึงดูดให้พวกเขาเข้ามาร่วมใน gotoknow ได้เหมือนอย่างคุณอ้อบ้าง
ถ้าย้อนเวลากลับไปอีกนิด ทำไมคุณอ้อ และเพื่อนๆ รป.ม 4  ถึงตัดสินใจมาเรียนหลักสูตร รป.ม 4  ที่ มมส. แสดงว่า มีสิ่งที่คุณอ้อ และเพื่อนๆต้องการตรงกัน

แล้วคุณอ้อ ไม่รู้เลยหรือว่า เพื่อนๆ รป.ม. ของคุณอ้อ แต่ละคนต้องการอะไร ชอบทำอะไร สนจอะไรกันบ้าง … คิดว่าประเด็นนี้ คุณอ้อคงตอบได้แน่นอน เพราะเรียนด้วยกันเป็นเทอม ทานข้าวด้วยกัน คุยกันไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

     ถ้ามองดูเพื่อนๆร่วมรุ่นที่เคยเรียนด้วยกันมา อย่างหนึ่งที่พวกเขาต้องการ ก็คือ การติดต่อพูดคุยกับคุณอ้อนั่นเอง รวมทั้งข่าวสารของเพื่อนๆคนอื่นๆ  เหมือนช่วงที่มาเจอกัน เรียนด้วยกันบ่อยๆ
   
    คุณอ้อสามารถเปิดบล็อกอีก 1 บล็อก เป็นบล็อกของ รป.ม.4 แล้วแจ้งให้เพื่อนๆเข้ามาตามที่อยู่ มาติดต่อพูดคุย สื่อสารกัน โดยคุณอ้อ เป็นขาประจำ คอยเขียนบันทึกให้เพื่อนๆมาเปิดอ่าน
  เป็นบล็อกของรุ่น รป.ม. 4 นั่นเองครับ แค่นี้ เพื่อนๆของคุณอ้อ ก็เข้ามาร่วมในชุมชน gotoknow กับคุณอ้อแล้ว หลังจากนั้น ก็จะเป็นการง่ายที่จะแนะนำให้รู้จักกับชุมชนอื่นๆ เช่น ชุมชนคนเขียนบล็อก มมส. และชุมชนอื่นๆที่หลากหลาย ให้เพื่อนๆคุณอ้อเข้าไปติดตาม ลปรร. ตามความสนใจของแต่ละคน
 
 ถ้าได้ถามความต้องการของเพื่อนคุณอ้อแต่ละคน คงได้ความเห็นที่หลากหลาย ต้องการเพื่อน, ต้องการข่าวสาร, ต้องการร่วมเครือข่ายคนที่มีความสนใจในเรื่องคล้ายๆกัน ต้องการเรียนรู้และต้องการ ฯลฯ

ถ้าอยากให้เพื่อนคุณอ้อ มาเข้าร่วมชุมชนใน gotoknow  อันดับแรกก็ต้องบอกให้เพื่อนคุณอ้อ รู้ก่อนสิครับ ว่าที่ gotoknow มีอะไรน่าสนใจบ้าง ขนาดคุณอ้อยังเข้ามาร่วมแล้ว แล้วแต่ละช่วงก็จะมีสมาชิกใหม่เข้าร่วม ได้อบรมการใช้งาน gotoknow เรื่อยๆ จน ณ ปัจจุบันนี้ สมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ 

สำหรับเพื่อนของคุณอ้อ สุชานาถ ก็คงไม่ยากเกินไปนะครับ ที่จะชักชวนเข้ามาร่วมใน gotoknow เพียงแค่
  -บอกให้เพื่อนคุณได้รับรู้เท่านั้น 
- บอกว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง ถ้าเพื่อนคุณอ้อสนใจ เขาจะหาโอกาสเข้ามาดูเอง เพื่อนอุตส่าห์ชวนทั้ง
ทีนี่นา
เมื่อมีความต้องการ ก็ย่อมมีเป้าหมาย และทำความหวังให้เป็นจริง
แล้วมีอะไรที่เพื่อน รป.ม.4 ของคุณอ้อต้องการบ้าง
หาคำตอบได้ สมาชิกในชุมชนก็จะเพิ่มขึ้นเองครับ

… ปล. อันที่จริง นายบอนเข้าไปเขียนข้อคิดเห็นต่อท้ายจากข้อคิดเห็นเรื่องนี้ของคุณอ้อ สุชานาถได้เลย แต่นี่ยกประเด็นมาเขียนขยายความ ให้ได้มุมมองที่หลากหลายมากขึ้น ในแบบแบ่งปันกันไปครับ….

[สุชานาถ]

lก่อนอื่นต้องขอขอบคุณคุณบอนนะคะ ที่กรุณาให้ข้อเสนอแนะมา   ก็ต้องยอมรับว่า สิ่งที่คุณบอนแนะนำมาเป็นแนวทางที่ดีที่จะสามารถทำให้เกิดขึ้นได้  สิ่งที่คุณบอนแนะนำขอนำมาทบทวนกันอีกทีนะ

1. คุณอ้อสามารถเปิดบล็อกอีก 1 บล็อก เป็นบล็อกของ รป.ม.4 แล้วแจ้งให้เพื่อนๆเข้ามาตามที่อยู่ มาติดต่อพูดคุย สื่อสารกัน โดยคุณอ้อ เป็นขาประจำ คอยเขียนบันทึกให้เพื่อนๆมาเปิดอ่าน

(คุณอ้อคิดว่าทำได้ค่ะ)

2. สำหรับเพื่อนของคุณอ้อ สุชานาถ ก็คงไม่ยากเกินไปนะครับ ที่จะชักชวนเข้ามาร่วมใน gotoknow เพียงแค่
  -บอกให้เพื่อนคุณได้รับรู้เท่านั้น 
- บอกว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง ถ้าเพื่อนคุณอ้อสนใจ เขาจะหาโอกาสเข้ามาดูเอง เพื่อนอุตส่าห์ชวนทั้ง
ทีนี่นา

(คุณอ้อคิดว่า คงจะสามารถชักชวนได้ แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า  เราไม่ได้เจอกันเลย   เพราะตอนนี้ รป.ม.4 ส่วนหนึ่งสอบ 5 บทผ่านแล้ว เหลือแค่เพียงบางส่วนที่ยังรอสอบ  และ รป.ม.4 จะรับปริญญาในเดือนธันวาคมนี้ค่ะ  จะบอกว่า เราหาโอกาสได้เจอกันน้อยมากแล้ว และแต่ละคนก็อยู่ไกกันซะเป็นส่วนใหญ่ (ในการซ้อมรับปริญญาคงเจอกันแต่เวทีนี้จะมีเวลาพอที่จะชักชวนหรือเปล่า ไม่รู้...)  หากจะใช้วิธีชักชวนทางโทรศัพท์ คงยาวน่าดู  คุณบอนคิดอย่างไร  ลปรร.กันอีกทีนะคะ

[นายบอน]

ไม่ยากเลยครับ

1. สำหรับเรื่องบล็อก เปิดเลยครับ ทำได้อยู่แล้ว  คุยเรื่องที่คุณอ้อ อยากคุยกับเพื่อนๆ ทุกเรื่องที่ใจอยากคุย  ตอนนี้ก็เปิดประเด็นได้เลย ซึ่งก็เป็นเรื่องในกลุ่มเพื่อนของคุณอ้อเอง โดยสามารถเปิดเป็นบล็อกส่วนตัวก็ได้ (คือ ไม่ให้ปรากฏในหน้าแรกของ gotoknow ) เพื่อความเป็นกันเองยิ่งขึ้น

วิธีการคือ เมื่อเข้าสู่ระบบ และเลือกสร้างบล็อกใหม่ กรอกรายละเอียดที่ต้องการลงไปแล้ว ในส่วนของบล็อกส่วนตัว ก็คลิกเลือก ใช่... หรือหากต้องการเปิดเผยให้คนอื่นรับรู้เรื่องราวของ รป.ม.4 ก็ไม่ต้่องเลือกให้เป็นบล็อกส่วนตัวครับ

2.เรื่องการที่จะเจอกันหรือไม่ ไม่เป็นอุปสรรคสำคัญครับ บล็อกนั้น เปิดไว้ก่อน ความจริงใช่ว่า เปิดวันนี้แล้ว เพื่อนทุกคนจะต้องรู้เรื่องในวันพรุ่งนี้ หรือในสัปดาห์นี้นี่ครับ เพื่อนคนอื่นอาจจะรู้ว่ามีบล็อกของรุ่นในเดือนหน้า หรือช่วงรับปริญญาก็ได้นี่ครับ ไม่ผิดกติกา เพราะในความเป็นจริง ไม่ว่าจะนานแค่ไหน คุณอ้อก็ยังเป็นเพื่อนกับทุกๆคนในรุ่นนี่นา..

 ..หรือว่า พอเรียนจบแล้ว แยกย้ายกันไป ความเป็นเพื่อนจะยุติลง เมื่อไม่ได้เจอหน้ากัน???

   เมื่อเปิดบล็อกขึ้นมาแล้ว อาจจะต้องใช้ช่วงเวลาหนึ่งในการเรียนรู้ ทำความคุ้นเคย รู้จัก รวมทั้งคุณอ้อด้วย ที่จะต้องสรรหาเรื่องมาเม้าท์ ซึ่งก็คุยได้ทุกเรื่องล่ะครับ ถ้าเป็นเรื่องที่เป็นกันเองมากๆ ในหมู่เพื่อนๆ เพื่อนๆยิ่งจะเข้ามาใช้บล็อกติดต่อสื่ิอสารกันมากขึ้น

คุนได้ทุกเรื่องครับ ตั้งแต่ราคาน้ำมัน ค่าครองชีพ ราคาสินค้า การเมือง แฟชั่น ละครทีวี หนัง เพลง นินทาเพื่อนๆ นัดเลี้ยงรุ่น ปรึกษาเรื่องเลี้ยงลูก ฯลฯ ยิ่งมีเรื่องคุยกันบ่อยๆ ก็จะิ่ยิ่งแนบแน่นมากขึ้นครับ และคราวนี้ ลืมไปได้เลย ที่ว่าแต่ละคนอยู่กันไกลๆ

ระยะทางไม่สำคัญ แต่มิตรภาพน่ะสำคัญกว่า จะอยู่สารคาม เชียงใหม่ หรืออเมริกา ถ้ามี internet แล้วไซร้ ทุกสิ่งก็อยู่ที่หน้าจอตรงหน้าคุณแล้วครับ

สรุปแล้ว เจอกันตอนไหน ก็บอกกันตอนนั้น ฝากเพื่อนบอกกันปากต่อปาก อีกไม่นานก็จะเหนียวแน่นกันเอง

และสามารถที่จะพัฒนาเป็นชุมชนของ รป.ม.4 เมื่อคุณอ้อ มีบล็อกได้ เพื่อนคนอื่นก็เปิดบล็อกเป็นของตัวเองได้ แล้วก็รวบรวมบล็อกของเพื่อนแต่ละคน เป็นชุมชน รป.ม. 4 ยิ่งจะอบอุ่นมากยิ่งขึ้นครับ

[สุชานาถ]

ขอบคุณคุณบอนมากนะคะที่ให้ข้อคิดเห็นและข้อเสนอแนะ ในคราวหน้าหวังว่าจะมีโอกาสแชร์ความคิดกับคุณบอนต่อไปนะคะ