เทอมนี้ผมมีสอนวิชาจิตวิทยาให้แก่ น.ศ. ป.ตรี และกลุ่มที่มาเรียนในเทอมนี้ เป็นกลุ่มเอกภาษามลายยูกับเอกวิทยาศาสตร์ เอกภาษามลายูมี น.ศ.มาจากมาเลย์ ด้วย ดังนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะให้ผมอสอนจิตวิทยาด้วยภาษามลายู แต่ก็อัลฮัมดุลิลลาฮฺ ทุกคนฟังไทยได้และรูเรื่อง การเรียนการสอนก็เลยดำเนินไปด้วยดี
เมื่อวานผมนั่งประชุมเพลินหน่อย เลยทำให้นักศึกษาต้องไปตามถึงห้องทำงาน ซึ่งไม่ใช่นิสัยของผมที่จะเข้าสอนช้า เลยทำให้เมื่อวานสิ่งแรกที่ต้องทำคือ ขอโทษนักศึกษาที่ไปสอนช้า
นักศึกษาที่ผมสอนมีความพร้อมที่จะเรียนเกือบ 100 % ถ้าพวกเขาขาด นั้นหมายถึงจำเป้นจริงๆ ส่วนเรื่องมาสายก็จะมีสาเหตุเดียว คือ อาจารย์ที่สอนเขาก่อนหน้านี้จะปล่อยตัวออกมาช้า ก็น่าเห็นใจพวกเขาเหมือนกัน
วัฒนธรรมที่มีอยู่กับนักศึกษาที่ มอย. คือ การเข้าเรียนสายกับขาดบ่อย อาจารย์บางคนที่ไปสอนที่ มอ.ปัตตานี เขาบอกว่า ตอนนี้ที่ มอ.ก็มีลักษณะนี้แล้ว ซึ่งก็เป็นไปตามที่ผมสรุป คือ พฤติกรรมแบบนี้ไม่ใช่กับนักศึกษาที่นี้ แต่เป็นกับนักศึกษามุสลิมเราทางภาคใต้ตอนล่าง ดังนั้นซิ่งที่เราต้องทำ คือ เปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมนี้ให้ได้
ในระหว่างที่สอน ผมได้ตั้งให้นักศึกษาไปศึกษาค้นคว้าหาคำตอบให้ผมด้วย นั้นคือ วิธีการขัดเกลาจิต นักศึกษาก็ได้ตอบมาบ้างแล้ว บางกอปจาเน็ทมาทั้งดุ้น บ้างก็เขียนมาดี แต่ก็มีบางอย่างที่คิดว่าผมจะต้องเสริมต่อ และตั้งใจจะเสริมต่อในบล็อกนี้
ก็นึกๆ เขียนวิธีขัดเกลาจิต ก็ไปเจออายัตอัลกุรอานอายัตหนึ่ง ซึ่งชวนคิดมาก ผมเลยตั้งชื่อบันทึกนี้ดังที่เขียนข้างบน
อัลลอฮฺได้ตรัสในสูเราะ อัลฮัจญฺ อายัตที่ 46 ว่า
ความว่า.. พวกเขามิได้ออกเดินทางไปในแผ่นดินดอกหรือ เพื่อหัวใจจะได้พิจารณาเพื่อพวกเขาเองหรือมีหูเพื่อสดับฟังมัน เพราะแท้จริงการมองของนัยตานั้นมิได้บอกดอก แต่ว่าหัวใจที่อยู่ในทรวงอกต่างหากที่บอด (ก็อบความหมายจาก http://www.alquran-thai.com )
อิบนุกะษีร(นักอรรถาธิบายอัลกุรอาน) ได้กล่าวว่า เวลาเดินท่องไปบนพื้นแผ่นดินนี้ เดินด้วยกายและทุกส่วนของร่างกาย นั้นหมายถึงเวลคนเราเดินทางนอกจากร่างกายเราได้เหยียย้ำบนพื้นแผ่นดินนั้นแล้ว หูเราจะได้ยินเสียงที่เกิดขึ้นรอบๆตัว ดังนั้นจะถือว่าเขาบอดไม่ได้ แต่สิ่งที่เขาบอดคือใจหรือจิต นั้นหมายถึง ดูไปก็เฉยๆ ฟังเฉยๆ มีความสุขกับสิงที่เกิดขึ้น แต่ต้องไตรตรองด้วย และนำสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั้นให้นึกถึงพระเจ้าผู้ทรงสร้างมาก นั้นแหละถึงจะหมายถึงจิตไม่บอด
สวัสดีค่ะอาจารย์
จะหาคนที่สอนจิตวิทยาแล้วปุณาการได้ขนาดนี้ยากจริงๆๆๆๆ... อย่าว่าแต่จิตวิทยาเลยสาขาวิชาอื่นๆก็เช่นเดียวกัน หากเราสอนได้ประมาณนี้แม้หลายคนจะเรียกว่ามันคืออะไรก็แล้วแต่ แต่ผมมองว่าดีกว่าไม่ทำอะไรโดยการไม่นำศาสนาสมบูรณ์มาทำให้วิชานั้นๆกระจ่างและสมบูรณ์
ขอเป็นกำลังใจ...และอยากให้เราขยายวงกว้างของการสอนแบบปุรณาการให้มากที่สุดครับ ด้วยความหวังและดุอาอฺครับ
จริงค่ะเรื่องการมาตรงต่อเวลา เพราะหนูหนักใจมาก ที่ว่ามหาลัยเราจะอยู่อย่างมหาลัยได้อย่างไรถ้านักศึกษาหรืออาจารย์ยังอยู่แบบนี้อีก เมื่อวันอังคารที่2 หลังจากวันรายอที่ผ่านมาก็เริ่มเปิดเรียนแล้ว หนูก็ได้ไปเรียนแต่เช้า ฝนตกหนักด้วย หนูก็ได้รออุสตาสเพื่อจะเรียนอัลกุรอ่าน พร้อมกับเพื่อนอีกสี่คน และที่คณะตอนนั้นก็เห็นอาจารย์แค่ไม่กี่คน ห้องเรียนก็ยังไม่เปิด หนูเบื่อที่จะต้องเห็นสภาพของมหาลัยแบบนี้ เปิดเรียนวันแรกก็ยังไม่มีไครมา ขนาดอาจารย์ยังไม่มา แล้วเด็กล่ะ จะเป็นอย่างไร เด็กก็จะดูผู้ใหญ่เป็นหลัก ถ้าเป็นแบบนี้อนาคตเราจะเป็นอย่างไร เขาก็จะพูดว่าก็เรายังทำตัวเหมือนเด็กปนเนาะ ไปที่ไหนก้ยังป็นปอเนาะนั้นแหละแค่อยากให้ทุกคนเปลี่ยนจุดตรงนี้ก่อน สิ่งอื่นที่ตามมาก็จะดีขึ้น อินชาอัลลอฮฺ
ครับอาจารย์
ขอบคุณมากครับ อ.
ถูกอย่างที่ ฟาตีฮะห์ ว่า อาจารย์พยายามมานานแล้ว ไม่ใช่เพิ่งทำ โดนบ่นบ้าง โดนว่าบ้าง และพฤติกรรมที่อยากได้ยิ่งวันยิ่งห่างไกล