จิตสาธารณะ...ฝึกกันอย่างไร
การจัดการเรื่องการเรียนรู้ จัดกันอย่างไร ด้วยประสบการณ์ทั้งปวง นักเรียนต่างก็ได้รับความรู้กันไปอย่างหลากหลายวิธี ต่างก็เลือกเก็บประสบการณ์ตามความสนใจ ความถนัดของตัวนักเรียนเองด้วย
แต่ ตั้งแต่มีคำว่า.....จิตสาธารณะ เข้ามาพัวพัน กับการจัดการเรียนรู้ ทำให้หลายๆคน ชงักว่า......จะสอนกันอย่างไรให้เด็กได้เก็บ......ส่วนประกอบของคำว่า.....จิตสาธารณะและปฏิบัติกันไปอย่างครบถ้วน
หลายๆคน ได้แต่สอนๆๆ ฝึกกิจกรรม เรียนรู้ตามวิธีการตามหลักทฤษฎี โดยมีความเชื่อมั่นว่า.....นักเรียน เป็น คนเก่ง คนดี และมีความสุข แต่.....ก็ยังไม่มีคำว่า จิตสาธารณะในการปฏิบัติ ให้เห็นอย่างชัดเจน .....สักที
สอนกันอย่างไร.....ให้นักเรียนได้มีสไตล์การเรียน ให้ได้ครบองค์ประกอบของการเรียนรู้ และมีจิตสาธารณะติดไปด้วย มันเป็นคำถามแก่ครูทุกท่าน ทุกระดับของการจัดการเรียนรู้อย่างชัดเจน
หลายๆคน ถือว่า ไม่ได้เป็นหน้าที่ของตนที่จะต้อง เกินเลยไปถึงเรื่อง จิตสาธารณะ
บางคนก็คิดว่า เมื่อนักเรียนเติบโตขึ้น ความเป็นจิตสาธารณะ ก็ติดตามมาเอง แต่สำหรับ ครูอ้อย คิดว่า.....สายเกินไป ที่จะมาสอนสั่ง กันเรื่อง จิตสาธารณะ เมื่อนักเรียนโตแล้ว น่าจะสอนสั่ง กันตั้งแต่เด็กเล็ก
เอาเป็นว่า.....รู้ล่ะนะ ว่าต้อง รู้และปฏิบัติกันเรื่อง จิตสาธารณะ ตั้งแต่ยังเล็ก
แล้วใครล่ะที่จะเป็นผู้สอน......ครูอ้อย คิดว่า น่าจะเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน ไม่ว่า ครู ผู้ปกครอง สังคมรอบข้าง น่าจะมีการสอดแทรก เรื่อง จิตสาธารณะ กันทุกเรื่อง ทุกบทบาท ที่นักเรียนไปข้องแวะด้วย.....
*****
ชมภาพ นักเรียนรู้ เกิดการเรียนรู้ พับเครื่องบินร่อน รู้ที่จะพิชิตว่า เครื่องบินร่อน เป็นผลงาน ทำอย่างไร ให้บินร่อนได้ นาน และนานที่สุด เกิดการแข่งขัน เกิดแรงจูงใจ......แต่ ขาด จิตสาธารณะ ทุกท่านเห็นด้วยไหมคะ
*****
*****
จิตสาธารณะ.....สอนอย่างไร
ความเห็น (8)
ติดตามอ่านบันทึกครูอ้อยมาตลอดะ
หมู่นี้ครูต้อยขยันเขียนบันทึกจังเลยนะคะ
แต่ก็ตามอ่านไปทุกครั้งคะ
ชอบเรื่องเที่ยวอังกฤษของครูต้อยมากคะ
บางทีก็ทำให้ดู บางทีก็ขู่ให้ทำ ผมว่าอยู่ที่ผู้ใหญ่ต้องทำให้ดู อยู่ให้เห็นแล้วละ เห็นก็แนะนำเด็กเก็บ หรือพาทำครับ
บางทีเห็นบ่อย ๆ ก็ชินตา ต้องให้คนอื่นมาบอกว่าตรงนั้นไม่ดี ตรงนี้ก็ไม่เหมาะครับ
การสอนจิตสาธารณะต้องเริ่มต้นตั้งแต่ที่บ้านนะครับ และวิธีการสอนต้องเริ่มจากตัวผู้สอนที่จะต้องทำให้ดูเป็นตัวอย่าง คิดเป็นตัวอย่างให้เด็กดูครับ สำหรับคนเป็นครู แม้จะพยายามสอนเด็กอย่างไร แต่ถ้าที่บ้านไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดีให้เด็ก ๆ ผมว่าน่าจะเป็นเรื่องที่สอนยากอย่างยิ่งนะครับ แต่ถึงอย่างไรก็เป็นกำลังใจให้คุณครูทุกคนที่มีจิตสาธาณะและถ่ายทดอดความรู้และสิ่งดีงานให้เด็กทุก ๆ คนนะครับ
...เห็นด้วยค่ะสถาบันครอบครัวเป็นสถาบันเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ค่ะ..เราสอนไปเขาแต่กลับบ้านไปพบเจอสภาพแวดล้อมอีกแบบหนึ่ง..เราเหนื่อยเปล่าค่ะถ้าไม่ได้รับความร่วมมือจากผู้ปกครอง..แต่ด้วยหน้าที่ถึงจะเหนื่อยก็ต้องทำต่อไปค่ะ..
สวัสดีค่ะ น้อง แสงรวี ทรัพย์เจริญ
- ครูอ้อย ขอขอบคุณที่ติดตามอ่าน และแวะมาทักทาย ให้ได้มีกำลังใจในการเขียนต่อไปค่ะ
- เข้ามาทักทายกันอีกนะคะ มีความสุขมากๆๆค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ.พรชัย
- ตัวอย่างที่มีอยู่ นานๆครั้งจะพบตัวอย่างที่ดี
- ที่เห็นบ่อยๆๆจะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี
- และเห็นทุกๆๆวันก็เป็นตัวอย่างที่ไม่ดี
- ต้องสอนให้นักเรียนได้รู้จัก อะไรก็ดีแท้ ดีเทียม ด้วย
- นอกจากจะรู้ มี และทำ จิตสาธารณะแล้วค่ะ ท่าน ผอ.
รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะ น้อง nobita
- ใช่ค่ะ ทุกส่วน ทุกที่ ที่นักเรียนได้สัมผัส ต้องแนะนำ ทำตัวอย่างที่ดีให้พวกเขาได้เห็น ได้ทำตาม เพราะ นักเรียนยังคิดจิตอาสาไม่เป็น
- นักเรียน เป็น พันกว่าคน มีเดินเก็บเศษขยะ เพียงคนเดียว
- ครูต้องประกาศ อย่างเร็ว ให้ทุกคนมองไปที่เด็กคนนี้ และชื่นชม อีกไม่นาน เด็กอื่นๆก็ทำตาม .....เป็นต้น
สวัสดีค่ะ น้อง อ้อยเล็ก
- หลายๆครอบครัว ที่มีข้อจำกัด ไม่เคยได้พบหน้าลูก ก่อน และหลังจากการไปโรงเรียน
- ไม่ได้มีเวลาได้อบรม สั่งสอนลูก ได้ให้แต่เงิน ที่จะนำมาใช้จ่ายแบบ.....ไม่รู้
- น่าเสียดาย และมีจำนวนมากเสียด้วย
- เอ....เราจะทำยังไงกันดี