อดทนและเข้มแข็งนะ

อดทน คำ ๆ นี้เป็น คาถาวิเศษ ที่ครู ให้ไว้ท่านบอกว่า

อดทน

 

ครั้งหนึ่งความงี่เง่าของหนูที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง และคำสอนของครู ท่านให้โจทย์ไว้พิจารณา เสร็จแล้วหนูเองกลับละเลย ไม่ทำ พอวันถัดมาครูพา พิจารณาในเรื่องราวที่คล้ายกัน

ในความโง่ของหนู แทนที่จะเขียนเรื่องราวที่พิจารณาด้วยตนเอง กลับเขียนในสิ่งที่ครูพาพิจารณา ครูอีกท่านหนึ่งของหนูเข้ามาเตือนสติในความคิดเห็น  พอครูผู้เมตตาของหนูท่านโทรมาเตือนสติ หนูอึ้งเกิดความรู้สึก ช๊อค กับความชั่วร้ายของจิตตนเอง กลับไปอ่านทวนสิ่งที่ตนเองเขียน ส่อแววถึงเจตนาที่ไม่ดีต่อครู การเขียนบันทึกอันนั้นเป็นการทำร้ายผู้มีพระคุณของหนู พร้อม ๆ กันถึง 4 ท่าน

ในความหลงเคลิ้มขาดสติของตนเอง ตอนนั้นพอรู้ตัว หนูเหมือนโดนน๊อค รู้สึกเจ็บปวดบีบคั้นทุกข์ทรมาร จากการกระทำของจิตตนเอง มันเลวร้ายมาก ๆ แต่ครูผู้เมตตาของหนูท่านโทรมาบอกหนูว่า

ให้พิจารณาเองว่าจะทำอย่างไร

หนูจึงตัดสินใจ ลบบันทึกนั้นทิ้ง แล้วก็เข้านอน หนูเขียน mail ส่งครูทั้งน้ำตาและความเจ็บ เจ็บปวดที่รู้ไม่ทันจิตใจที่ชั่วร้ายของตนเอง ตอนนั้นมันแสนสาหัสมาก ๆ เพราะคนที่ชั่วร้ายที่สุด ที่ทำร้ายตนเอง ทำร้ายคนอื่น มันอยู่ในใจเรานี่เอง

 

เช้ามาหนูเช็ค mail แล้วครูผู้เมตตาท่านตอบหนูมาว่า

"อดทน"

หนูน้ำตาร่วงเลยค่ะ ครูไม่เคยโกรธหนูเลย ให้อภัยมาตลอด ให้โอกาสหนูมาตลอด

หนูกดโทรหา คุณครูผู้เมตตา ท่านถามหนูว่าเป็นอย่างไรเข้าใจสิ่งที่ ครูอีกท่านหนึ่งบอกไหม หนูรู้สึกงง ครูจึงอธิบายต่อว่า

สิ่งที่เราควรยึดไว้เป็นที่พึ่งคือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ไม่ใช่พี่ เข้าใจรึยัง

 

พอหนูรู้สึกสำนึกท่านจึงบอกว่า ให้โทรกลับไปขอขมาครูอีกท่านหนึ่ง

หนูจึงว่าสายหายใจเข้าลึกแล้วกดโทรหาครูอีกท่านหนึ่ง

ท่านเมตตาหนูมาก ๆ ท่านตอบหนูมาว่า

โอเค โอเค สิ่งที่มันแล้วก็ให้แล้วไป ต่อไปก็ให้ระวัง ตั้งใจทำงานนะ

พอฟังท่านเอ่ยแบบนี้ หนูรู้สึกโล่งขึ้นมา หลังจากได้ขอขมาครูทั้งสอง หนูโทรกลับมาปรึกษาคุณครูผู้เมตตาอีกครั้ง และเล่าสิ่งที่ครูอีกท่านหนึ่งบอก หนูรู้สึกสบายใจขึ้น ครูสอนอีกว่า

"เห็นไหม ทั้ง 4 ท่านมีใครโกรธหนูไหม"

"ไม่มีค่ะ"

พอวางสายจากครูผู้เมตตา หนูได้รับ SMS จากครูอีกท่านหนึ่งว่า

"เข้มแข็งนะ"

หนูรู้สึกปลื้มปีติ และรู้สึกว่าตนเองเป็นคนที่โชคดีมาก ๆ มีครูที่เมตตาและคอยให้กำลังใจหนูมาตลอดซึ่งครั้งนี้ทั้งสองท่านบอกหนูเป็นคำ  คำเดียวกันว่า

อดทนและเข้มแข็งนะ

 

 

 

[นาย เสนาะ เนาะ มีกลิ่น]

ชืวิตต้องสู้ไม่ท้อถอย

[ใบไม้ร้องเพลง]

เจ้าค่ะ ขอบพระคุณค่ะ  นาย เสนาะ เนาะ มีกลิ่น
สู้ไม่ถอยค่ะ ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ

ครูท่านทำให้ดูเป็นต้นแบบที่งดงามของความต่อสู้ เป็นภาพที่เห็นและประจักษ์อย่างคุ้นตา มองที่ไรก็รู้สึกว่าท่านเป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่เคยพบเจอมา ในฐานะลูกศิษย์เพียงพยายาม ฝึกฝนตน เจริญรอยตามท่าน ทำให้ดีที่สุดเท่าที่กำลังสติปัญญามี สู้ค่ะ ยังไงก็ไม่ถอย หนูจะอดทน ขอบพระคุณนะคะ