คือ......ความสุข
ทิวแถวแนวยอดหญ้า.....พริ้วไปมาคราลมแรง
โอนกิ่งอิงก้านแซง.........ระหว่างช่อแห่งใบเรียว
หวิวไหวไร้แรงต้าน........ลมแผ่วผ่านอยู่กรูเกรียว
โอนไกวไม่ยึดเหนี่ยว.....ก้านใบเรียวก็ลู่ตาม
ดอกหญ้าคราปลิวไกล....สู่แดนใดใคร่ไถ่ถาม
เริงลมละลิ่วงาม.............สู่ฟ้าครามกระจายจร
จากต้นพ้นถิ่นทุ่ง...........ลมพาฟุ้งมุ่งแดนดอน
เหลือไว้แต่ต้นอ่อน.........กับกิ่งก้านต้านทานลม
โอนไหวใบกวัดแกว่ง......ดั่งแสดงได้งามสม
ลดหลั่นครั้นต้องลม........ให้เชยชมตามชอบใจ
เอียดเสียดเบียดเบียนบ้าง...ใบไขว้ขวางยังหวิวไหว
สดับเสียงเยี่ยงกล่อมใคร.....ให้หลงไหลในบทเพลง
แมงปอล้อดอกหญ้า..........บินร่อนร่าพาครื้นเครง
โฉบเฉี่ยวเลาะเลี้ยวเร่ง.......ร่อนถลาระเริงลม
หลากลักษณ์มากสีสัน........คละเคล้ากันพลันสุขสม
ปีกบางพริ้วปลิวลม...........ลอยเคว้งคว้างอย่างเพลิดเพลิน
ลมแผ่วยังเพรียกผ่าน........ความสำราญนั้นเหลือเกิน
ความงามยามกาพย์เกริ่น....คงไม่เกินกว่าความจริง
ปล่อยใจ...ให้ลอยล่อง......ความผุดผ่องเกินอ้างอิง
ความงาม....ล้ำทุกสิ่ง........รื่นรมย์ยิ่ง....ยากลืมเลือน
โดย.......กิ่งไผ่ใบหลิว
ความเห็น (7)
มีบทกวีมาฝากเพื่อนๆค่ะ....ไม่ได้เข้ามาหลายวันเลย...งานแย่งเวลาไปหมดอ่ะ แวะมาให้กำลังใจกันอีกนะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
ความสุขที่แท้จริงอยู่ที่การได้อยู่กับธรรมชาตินี่เองค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
- น้องซิลเวียเอาเสื่อมาปู เพื่อนั่งนอนอ่านบทกลอนของอาจารย์ค่ะ
- ไพเราะมากค่ะอาจารย์..แบบนี้เรียกว่าความทุกข์สลายเมื่อได้อ่านกลอนค่ะ
ดีจ้า.....น้องต้นเฟิร์น....น้องซิลเวีย
ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันนะคะ
แวะมาแล้วค่ะกับกำลังใจหอบใหญ่แด่นักกลอนคนนี้ค่ะ เห็นคำว่า"กิ่งไผ่ใบหลิว"เมื่อใดไม่ผิดหวังค่ะ
ชอบมากมายนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครูอิ๊ดค่ะ.....
ได้กำลังใจมากมายแบบนี้...กิ่งไผ่ฯเป็นปลื้มที่มีคนอ่านกลอนของกิ่งไผ่ฯ
ตอนแรกคิดว่าคงไม่มีใครอ่านซะแล้ว
พี่ชายชอบกลอนบทนี้จังเลย..อ่านแล้วมีความสุข