วันนี้ตอนเย็นๆ (ยังไม่มืด) ไม่อยากทำกับข้าวทานเอง เลยไปทานข้าวที่ร้านอาหารนอก มน. (ร้านเดียวกับที่เคยไปทานอาหารตอนช่วงสงกรานต์) ร้านนี้เขาทานอาหารเจกันทั้งบ้าน แต่เขาทำอาหารทั่วไปขายลูกค้า และขายชาไข่มุกด้วย
พอไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ไปพบข้อคิด คำคม (แปลจากภาษาจีน) ที่ถูกใจเข้า เลยขอกระดาษที่ร้านจดบันทึกมาเขียนไว้ เผื่อท่านผู้อ่านที่สนใจ จะจดจำไปใช้ประโยชน์บ้าง (ก็ไม่ขัดข้อง) เขาเขียนไว้ดังนี้ครับ
|
||||||
ข้าวหนึ่งเม็ด |
ได้มาไม่ง่าย |
|||||
ทานข้าวในจาน |
นึกถึงที่มา |
|||||
โปรดอย่าเหลือทิ้ง |
เป็นบาปหนักหนา |
|||||
ถางหญ้ากลางแดดจ้า |
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน |
|||||
เหงื่อไหลรินอาบหน้า |
ความทุกข์จากชาวนา |
|||||
พระอาทิตย์ พระจันทร์ต้องส่องแสง |
หล่อเลี้ยงจากอากาศ |
|||||
เติบโตได้กว่าร้อยวัน |
จึงเก็บเกี่ยวยามสมควร |
|||||
พออ่านข้อคิด คำคมนี้เสร็จ ทำให้นึกถึงสมัยตอนไปออกค่ายอาสา (ตอนเรียนมหาวิทยาลัย) รวมทั้งเป็นที่ปรึกษาชมรมอาสาของ มศว ต่อ เนื่องถึง มน. ตอนก่อนทานข้าวทุกมือ จะต้องท่องกลอนบทนี้ก่อน จึงจะได้ทานข้าว
ข้าวทุกจานอาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้างเป็นของมีค่า
ผู้คนอดอยากมีมากนักหนา สงสารบรรดาเด็กตาดำๆ ......
(เราอาสา พัฒนา ใจเริงร่าและสามัคคี...)
เข้าไปค้นใน Google ได้กลอนคล้ายๆ กัน มาอีก 2 Version ครับ
ข้าวทุกจานอาหารทุกอย่าง อย่างกินทิ้งขว้างเป็นของมีค่า
คนจนคนยากมีมากนักหนา สงสารบรรดาเด็กตาดำๆและ
ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง
อย่ากินทิ้งขว้าง เป็นของมีค่า
พ่อแม่เหนื่อยยาก ลำบากหนักหนา
สงสารบรรดา คนยากคนจน
ในโลกใบนี้ ยังมีคนจนยาก
แสนลำบากอัตคัดและขัดสน
อย่ากินทิ้งกินขว้างตามใจตน
สงสารคนจนที่ไม่มีอะไรกิน
อ่านแล้วเป็นอย่างไรกันบ้างครับ นอกจากไปพบกลอนแล้วยังพบภาพนี้อีกครับ เหตุเกิดในประเทศไทย...ที่ไหนสักแห่ง
***********
ตอนขากลับ ถามเขาว่าที่นี่ทานน้ำผึ้งไหม เขาบอกว่า "บ้านอยู่ชาติตระการ" ที่บ้านพ่อจะซื้อน้ำผึ้งให้เป็นลัง (1 โหล) ซื้อมาปีกว่า แล้วยังเหลืออีก 1 ขวด เป็นน้ำผึ้งป่า พวกป่าไม้เอาของที่จับได้มาขาย
ผมสงสัยว่า "ป่าไม้อีกแล้วเหรอ" (ไปที่ไหนก็เจอมุขนี้ สงสัยจะปลอม)
พอเขาเอามาให้ดู ก็ปลอมจริงๆ (คนไทย ถูกหลอกง่ายจัง)
น้ำผึ้งอะไร เหลวจัง แถมสีเหมือนน้ำมันเบนซินเลย
ผมเลยให้น้ำผึ้งแท้ ไป 1 ขวดเล็ก และแจกเอกสารให้อีก 3 ชุด
เพื่อเป็นวิทยาทาน ให้คนไทยมีปัญญา และก้าวไปสู่ สังคมอุดมปัญญาครับ
จะไปถึงได้ต้องช่วยคนละไม้ละมือ นะครับ..