ลมหายใจ...กับคนพิเศษ
การที่เรามองข้ามคนที่พิเศษที่สุดของเราไป ก็เท่ากับว่าเราได้ทำร้ายจิตใจของคนๆนั้น บางทีคนพิเศษสุดคนนั้นจของคุณ เค้าก็อาจจะจากคุณไปไกลแสนไกล อยากจะขอถามทุกคนที่อ่านเรื่องสั้นเรื่องนี้ว่า คุณจำได้มั้ยว่าเมื่อปีที่แล้วทั้งปี คุณหายใจเจ้าและออกกี่รอบ จำได้หรือเปล่า คุณจำได้มั้ยเมื่อเดือนที่แล้วทั้งเดือนคุณหายใจเข้าและออกทั้งหมดกี่รอบ คิดว่าคงไม่มีใครจำได้ คำถามต่อไปก็คงเหมือนเดิม เมื่อวานนี้คุณหายใจเข้าออกกี่รอบ คำตอบก็คงจะเป็นเช่นเดิม คือ "จำไม่ได้" แปลกนะ ทั้งที่ลมหายใจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในโลกใบนี้ แต่กลับไม่มีใครจำได้เลยแม้แต่คนเดียวว่าเคยหายใจไปแล้วกี่ครั้ง ...เพราะอะไร???...
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะเราไม่เคยเห็นความสำคัญของมันเลย เราไม่เคยต้องยากลำบากเลยที่จะได้หายใจเข้าและออก ไม่เคยต้องกระเสือกกระสนที่จะได้หายใจในแต่ละครั้ง ...แต่ถ้าเป็นวินาทีสุดท้ายในชีวิตล่ะ???...คุณอาจจะอ้อนวอนขอกับพระเจ้า ขอให้ท่านประทานลมหายใจอีกซักครั้งให้กับคุณเพื่อจะยืดเวลาให้กับคุณแม้วินาทีเดียว วินาทีที่มีค่ายิ่ง ทุก ๆ คนที่อยู่รอบตัวคุณจะเฝ้าภาวนาขออย่าให้การหายใจในแต่ละครั้งเป็นครั้งสุดท้ายของคุณเลย มันเป็นสิ่งมีค่าและมีความหมายที่สุด ที่ถูกมองข้ามไป
ทุกคนก็จะมีคนที่พิเศษที่สุดในชีวิต คนที่สำคัญไม่แพ้ลมหายใจหรืออาจจะสำคัญน้อยกว่า ในบางคนแค่ขอให้รู้ไว้เมื่อวันสุดท้ายมาถึง วันที่คนๆ นั้นจะต้องจากคุณไป คุณจะไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้ อย่างน้อยๆ ก่อนที่เวลานั้นมาถึง ...อยากจะให้คุณดูแลคนๆนั้นให้ดี... ..บางสิ่งที่หายไป อาจได้คืนมาราวปฎิหาริย์.. ..แต่ถ้าหากคุณทิ้งขว้างไป โอกาสจะได้คืนมาคงยาก... จงรักษาเขาไว้ให้นานที่สุดและดีที่สุด เหมือนที่พระเยซูทรงรักษาเรา
ความเห็น (1)
ครับทำไมต้องอ้อนวอนกับพระเจ้าด้วยครับทำไมไม่อ้อนวอนกับตัวเอเงว่า พยายามสู้ต่อไปถึงแม่จะมีลมหายใจเพียงแผ่วเบา
แต่เราจะอยู่เพื่อคนที่อยูรอบข้างเราหรืออยู่เพื่อตัวของเราเอง