ศัตรูตัวร้ายของประชาชนคือความยากจนซึ่งเป็นปัญหาที่แก้ไขได้ยาก เป็นศัตรูที่มาพร้อมกับระบบสมัยใหม่ และไม่ว่ามหาลัยไหนก็เน้นผลิตบัณฑิตที่ไปรับใช้ในระบบทุนนิยม เน้นผลิตมนุษย์เงินเดือนให้นายทุน โดยระบบกระแสหลักของทุนนิยมคือ การส่งลูกหลานของชาวนา ของชาวไร่และเกษตรกรซึ่งเป็นอาชีพที่หล่อเลี้ยงคนทั้งชาติไปสู่ระบบทุนซึ่งสร้างความรำรวยให้กับคนไม่กี่คน
ปัจจุบันลูกชาวนาชาวไร่ที่เคยทำนาในที่ดินของตัวเอง เคยมีข้าวกิน กลับต้องไปเป็นลูกจ้างของนายทุน ชาวบ้านถูกปลูกฝังให้เข้าใจว่าเงินเท่านั้นที่ใช้เป็นเครื่องมือของชีวิตได้ ถูกกระแสสังคมชักนำไปสู่ความฟุ้งเฟ้อยึดติดกับวัตถุและค่านิยมที่ค่อยๆกลืนกินวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมจนหมดสิ้น จากเคยมีชีวิตแบบพอมีพอกินเปลี่ยนเป็นต้องดิ้นรนเพื่อให้ทัดเทียมกับผู้อื่น ระบบทุนนิยมทำให้คิดว่าต้องมีรายได้เพิ่มขึ้นมากขึ้นเพื่อจะได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และชี้วัดความเจริญของบ้านเมืองและเศรษฐกิจกันที่ค่า GDP. ไม่ว่าเปลี่ยนรัฐบาลใหม่เปลี่ยนผู้บริหารใหม่อย่างไร แต่ไม่เปลี่ยนวิธีคิดยังคิดกันแบบเดิมก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหากยังคิดว่าการจะทำให้ระบบธุรกิจหมุนเวียนอยู่ได้คือต้องให้ทุกคนจับจ่ายใช้สอยกระตุ้นให้คนใช้จ่ายมากกว่าประหยัด( ยิ่งจนต้องยิ่งใช้ ) พอเศรษฐกิจนิ่งทุกคนก็เริ่มวิตกกังวลในเรื่องของการใช้จ่ายระบบทุนนิยมก็จะต้องยิ่งกระตุ้นให้คนใช้จ่ายเพราะถ้าไม่มีคนใช้จ่ายนายทุนเองจะแย่ โดยไม่คิดถึงประชาชนต้องการเอาตัวรอดเพียงฝ่ายเดียว
ตอนนี้คนไทยกลายเป็นอาณานิคมเมืองขึ้นแบบใหม่เป็นทาสแรงงานที่ถูกกวาดต้อนไปสู่การขายแรงงานเรียกว่าทาสสมัยใหม่ กลายเป็นมนุษย์เงินเดือนที่ปราศจากจิตวิญญาณ ละทิ้งที่ดินทำกินและรากเหง้าของชีวิตวิถีความเป็นอยู่ที่เรียบง่ายจนหมดสิ้นเหลิงลอยไปกับกระแสสังคมที่เดินตามทุนนิยมอย่างน่าเศร้าใจ..
ไม่มีความเห็น