ได้อะไร ไปหลวงพระบาง
เช้าวันแรกที่ตื่นขึ้นมา ในหลวงพระบาง..สุขจริงเลย ไปเดินเล่นเช้าๆ อากาศดีทีเดียว ตึกรามบ้านเมืองดูดีมีแบบแผน คุ้มค่ากับที่นั่งรถโดยสารประจำทางมาสิบเอ็ดชั่วโมง หายเมื่อยเลยมาแบบแบ็คแพ็คนี่สนุกดีเหมือนกัน เหนื่อยหน่อยแต่เห็นอะไรๆเยอะ
รถเที่ยวที่นั่งมาออกจากท่ารถ 11.00 น. คนเต็มรถ ส่วนใหญ่เป็นคนลาว มีฝรั่ง 2 คนเอง เป็นรถแอร์แต่ไม่มีแอร์หรอก รถวิ่งออกนอกเมืองเวียงจันทน์มาซักพักก็จอด ผู้โดยสารส่วนหนึ่งก็วิ่งลงไปจากรถ ไม่แน่ใจว่าจอดให้เข้าห้องน้ำรึเปล่า ถามเด็กรถ บอกว่า ไปเบา..คือไปปัสสาวะกันนั่นเอง แต่เข้าป่านะ ไม่ได้เข้าห้องน้ำหรอก แล้วก็มีคนลาวสะพายปืนอาก้า ซ่อนไว้ในเสื้อแจ็คเก็ต เห็นปลายปืนโผ่ล ขึ้นมาบนรถด้วย แถมนั่งเบาะแถวเดียวกับเราอีก..ตอนนั้นก็คิดว่าจะเอามาทำอะไรหว่า สรุปแล้วพกมาเฉยๆ ค่อยยังชั่ว..นั่งกินลมชมวิวมาเรื่อยๆ ช่วงวังเวียง วิวสวยดี ประมาณ 4โมง จอดให้ทานข้าวเย็นที่..ไหนซักที่ไม่แน่ใจ ข้าวราดกับ2 อย่าง กำลังหิวกินหมดจานกันเลย ..จากนั้นก็ซื้อขนมถุงๆไว้กินในรถ เดินทางต่อ จนมืดจนค่ำก็ไม่ถึงซะที พอใกล้ถึง ยางรถก็เป็นอะไรมิทราบได้ ซ่อมอีกพักหนึ่ง รถก็วิ่งต่อไปจนถึงสถานีขนส่งหลวงพระบาง .. ผ่านมาได้ด้วยดี ถึงประมาณ4 ทุ่ม
ข้อสังเกต เวลาจอดรถที่ใดๆก็ตามจะไม่มีการป่าวประกาศเลยว่าจอดทำไม...ให้ดูและคิดเอาเอง ขำๆดี
ความเห็น (7)
อากาศที่อยุธยาก็ดีนะค่ะ วันหนึ่งมี 3ฤดู เช้า หนาว กลางวัน ร้อน เย็น ฝนตก อยากไปเที่ยวบ้างจังค่ะ
ยังมีต่อ..นะ
เช้าๆ ตอนที่คนยังไม่ออกมาจากที่พัก อากาศดีมาก จะมีชาวบ้าน นักท่องเที่ยวออกมาตักบาตรข้าวเหนียว วันแรกยังไม่ได้ตัก แอบสังเกตการณ์ วันที่สอง สั่งข้าวเหนียวจากทางเกสต์เฮ้าส์..พระภิกษุเริ่มออกมารับบิณฑบาตรเป็นแถวยาว ใครที่ไม่เคย ขอบอกว่า ไม่ได้ใส่กันง่ายๆ เพราะข้าวเหนียวที่เขาเตรียมมาให้เรา ยังร้อนๆ เราต้องหยิบเป็นก้อนเล็กๆแล้วใส่ให้ทันพระที่ทยอยเดินติดๆกันมาเลย เนื่องจากข้าวเหนียวร้อน มือเราแทบพอง กว่าจะใส่บาตรเสร็จ โอ้โฮ..เหนื่อยเหมือนกัน มีพระรูปหนึ่งโยนขนมห่อมาให้พวกเราด้วย..ทีแรกนึกว่าท่านทำตก คนหลวงพระบางบอกว่า..พระท่านไม่ได้ให้กันบ่อยๆนะ ใครได้แสดงว่าโชคดี
ไม่ได้บันทึกต่อเลย..หายไป 4เดือน ความทรงจำกำลังจะเลือนหาย ไม่ได้แล้ว ขอเล่าต่อนะ วันแรกเดินตามแผนที่ ไปเที่ยววัดเชียงทอง มรดกโลก (รู้สึกว่าอะไรที่เป็นมรดกโลกเนี่ย เท่จัง) สุดยอดของเมืองนี้เลย จากนั้นก็ไปพิพิธภัณฑ์ที่เป็นพระราชวังเก่า เดินเล่นในตัวเมืองดูตึกรามบ้านช่อง สไตล์ฝรั่งเศส ที่อนุรักษ์ไว้ได้เป็นอย่างดี ความจริงไปหลายที่แต่เริ่มจำไม่ได้ เดี๋ยวต้องไปดูรูปก่อน จะมาเล่าต่อวันหลังนะ..
เดือนนี้จะครบรอบ 1 ปี ไปหลวงพระบางแล้ว..นึกแล้วก็อยากไปอีก เมืองอะไรไม่รู้ มีอัตลักษณ์สุดๆ มีเสน่ห์เหลือหลาย ควรจะได้ไปสักครั้งหนึ่งในชีวิต อยู่ไม่ไกลด้วยแต่ไปลำบากหน่อย ถ้าอยากไปสบายก็นั่งเครื่องไป แต่จะไม่ค่อยได้รสชาติแบบลาวๆ อยากลองไปหน้าหนาวดูบ้าง อากาศท่าจะดี..
วันนี้ไปงานประชุม HACC ที่ มทส.โคราช เจอคุณหมอ..จำชื่อไม่ได้ เป็นผู้อำนวยการรพ.หลวงพระบาง มาร่วมงานประชุมด้วย พรุ่งนี้ท่านมีตารางพูดคุยในหัวข้อ เรื่องเล่าจากหลวงพระบาง เคยเจอท่านแล้วที่กทม.ครั้งนั้นไปประชุม HA Forum ปี49 ถ้าจำไม่ผิด..
ตอนไปหลวงพระบาง ได้นั่งรถรับจ้าง ให้พาไปดูรพ.หลวงพระบางด้วย อยู่ใกลจากใจกลางเมืองพอควร..ถ่ายรูปมา เดี๋ยวจะเอามาpostทีหลัง
ทราบแล้ว..ท่านผู้อำนวยการรพ.หลวงพระบางที่ว่า ชื่อ นพ.ศรีจันทร์ แต่ตอนนี้ท่านไม่ได้เป็นผอก.รพ.แล้ว เขาให้ท่านไปเป็นผู้อำนวยการวิทยาลัยสุขภาพ ของลาวแทน