เรื่องเล่า-กลับบ้านที่นราธิวาส รถไฟและน้ำท่วม


รถไฟ

วันนี้จะเล่าเรื่องการเดินทางกลับบ้านในวันที่ฝนตก น้ำท่วม ด้วยรถไฟ

เมื่อวันศุกร์ (6 พ.ย.52) ที่ผ่านมา ได้ลางานเพื่อกลับบ้านที่ อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส เริ่มเดินทางด้วยรถตู้จากนครศรีธรรมราชไปหาดใหญ่ ตอน 9 โมงเช้า (มีฝนตกตลอดทาง)  และต่อด้วยรถไฟที่ชุมทางหาดใหญ่  (ขบวนธรรมดา สุราษฏร์ธานี-สุไหงโกลก) ความจริงอยากจะนั่งรถตู้กลับเพราะเร็วกว่า แต่ (คุณ)หลานสุดที่รัก บอกว่ารถตู้แคบ นั่งแล้วอึดอัด เพราะว่าตัวอ้วน เลยต้องนั่งรถไฟ แต่นั่งรถไฟก็ดีนะ เพราะประหยัดเงินไปตั้ง 300 กว่าบาท (แบบว่ารถไฟฟรี )

เมื่อไปถึงสถานีชุมทางหาดใหญ่ (ประมาณเที่ยง) ก็ไปนั่งรอรถไฟ มองไปรอบๆ ก็พบ ข้าวเหนียวไก่ทอดและหอมเจียว(หอมมากๆ) หลายร้านมาก ส่วนใหญ่แม่ค้าจะใส่ถาดแล้วเดินขายบริเวณที่ผู้โดยสารนั่งรอรถ ซึ่งไก่ทอดเป็นสิ่งที่หาทานได้ทุกครั้งที่เดินทางโดยรถไฟ   นอกจากนี้ก็จะมีของฝากประเภทแอปเปิ้ล สาลี่ ที่ขาย 3 ถุง 100 บาท หลังจากกินไก่ทอดอิ่มแล้วแล้ว รถไฟก็ไม่มา ฝนก็ยังคงตกไม่ขาดสาย เลยโทรกลับบ้านเพื่อสอบถามสถานการณ์น้ำท่วมซะหน่อย  แม่ก็บอกว่าที่บ้านน้าน้ำเข้าบ้านแล้ว แต่โชคดีที่บ้านเราน้ำไม่ท่วม 

หลังจากรอรถไฟได้ประมาณ 1 ชั่วโมง รถไฟก็มาถึงสถานี ต่างก็ทยอยกันขึ้นรถไฟ โชคดีที่คนไม่เยอะเท่าไร จึงไม่ต้องยืน คนบนรถส่วนใหญ่จะเป็นมุสลิม ทั้งชายและหญิง ผู้หญิงส่วนใหญ่จะคลุมฮิญาบ(เป็นผ้าคลุมศีรษะของผู้หญิงมุสลิม) ส่วนผู้ชาย(วัยรุ่น) จะแต่งตัวปกติ ส่วนผู้ชายวัยกลางคนขึ้นไปจะใส่หมวกกะปิเยาะห์ (ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกหรือไม่)และนุ่งโสร่ง  นั่งไปได้แป๊บนึง ก็จะมีทหาร 3-4 คน เดินตรวจความเรียบร้อยบนรถไฟ ตามด้วยเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋ว (แม้จะเป็นรถไฟฟรีก็ต้องมีตั๋ว) สักพักก็จะมีพ่อค้าเดินหิ้วถังน้ำขายน้ำดื่ม บุหรี่ ลูกอม ส่วนแม่ค้าสาวๆ ก็ขายขนม  ขายผลไม้ ขายข้าว เดินผ่านเป็นระยะๆ

หลังจากเลิกสำรวจคนรอบข้างแล้วก็เริ่มหันมองข้างทาง สิ่งที่เห็นจากการเดินทางในครั้งนี้ คือ  น้ำท่วมริม 2 ฝั่งทางรถไฟตั้งแต่ สงขลา ปัตตานี ยะลา จนถึงนราธิวาส บางพื้นที่น้ำท่วมมากจนมองไม่ออกว่าเคยเป็นพื้นดินมาก่อน บางที่ก็เห็นแต่ยอดไม้ คลองสายใหญ่ที่อยู่ระหว่างยะลา กับปัตตานีน้ำมากจนเอ่อล้นคลอง ส่วนบางที่น้ำท่วมเล็กน้อย มีคนก็หาปลา  มีเด็กๆ ออกมาเล่นน้ำอย่างสนุกสนาน นั่งรถไฟไปถึงสถานีสุไหงปาดีประมาณ 6 โมงกว่าๆ ฝนก็ยังไม่หยุดตก กลับเข้าบ้านด้วยความทุลักทุเล เนื่องจากมืดค่ำและทางก็แฉะ (แบบว่าบ้านไม่ได้อยู่ในเมือง) แต่ก็ยังนึกขอบใจ (คุณ) หลานสุดที่รักที่ชวนกลับกับรถไฟ จึงได้เห็นบรรยากาศที่แตกต่างไปจากที่เป็นมา ถ้ามีโอกาสได้นั่งรถไฟกลับบ้านอีก จะถ่ายภาพเก็บบรรยากาศมาให้ดูนะค่ะ

คำสำคัญ (Tags): #รถไฟ
หมายเลขบันทึก: 312669เขียนเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2009 13:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 พฤษภาคม 2012 15:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ถึงแม้ว่าจะไม่มีภาพประกอบ แต่เมื่ออ่านแล้วก็สามารถจินตนาการได้เห็นภาพเลย

น่าอ่านมากครับน้อง

เขียนได้ดี นึกภาพน้ำท่วมเห็นแต่ยอดไม้ได้เลย และที่เรียกน้ำย่อยขณะอ่านคือ ไก่ทอดและหอมเจียว ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

แวะมาเยี่ยมชม

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่นำมาแบ่งปันค่ะ^^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท