ขอ (บังคับ) ให้เข้าใจ


“หวังดี” และ “ห่วงใยเหลือเกิน”

     ความไม่เข้าใจกันและกัน บางครั้งบางเหตุการณ์เราก็อยากอธิบายแต่อีกคนบอกว่า “ไม่ต้องอธิบายเข้าใจแล้ว!” หากที่เข้าใจแล้วนั้นเป็นความเข้าใจที่แท้จริง ก็ดีไป แต่หากบางครั้งเข้าใจเพราะคาดเดาเอาเอง คนที่อยากอธิบายก็เลยอดไปไม่ได้อธิบาย บางทีต้องฟังดูก่อนว่าเขาจะอธิบายว่าอย่างไร แล้วค่อย ๆ พิจารณา ในชีวิตที่ผ่านมามีหลาย ๆ เรื่องที่เมื่อเวลาผ่านไป เราพบว่าสิ่งที่เราคาดไว้นั้น (ว่าเข้าใจ) ไม่ได้เป็นอย่างที่เราเคยเข้าใจ ทำให้เสียดายเวลาที่ผ่านไป เสียดายความสุขที่น่าจะได้รับจากความเข้าใจที่แท้จริงในช่วงเวลาที่ผ่านไป

     จะหาหนทางใดได้บ้างนะ ที่อยากจะ (บังคับ) ให้เข้าใจ เพราะโดยเนื้อแท้แห่งเจตนานั้น ไม่มีอะไรประสงค์ร้ายแน่ ๆ มีแต่หวังดีด้วยใจจริง ก็ได้แต่รอเวลาเพื่อขอให้เข้าใจ เขียนมาได้ตรงนี้นึกขึ้นได้ว่า ผมเคยได้รับหนังสือจาก “คนดีที่มีคุณค่าท่านหนึ่ง” นานแล้ว ส่งมาให้ทางไปรษณีย์ มาถึงที่ทำงาน และไม่บอกว่าตนเป็นใคร ผมไม่ได้พยายามตรวจสอบกลับหรอก เพราะพิจารณาแล้วว่า เขาคงไม่ต้องการให้ตรวจสอบกลับไป ในปกหลังได้เขียนบทกวีนี้ด้วยลายมือ ผมนำมาแบ่งปันไว้ที่นี่ ดังนี้ครับ

“หวังดี”

อยากขอบคุณที่โลกยังหมุนอยู่
และรับรู้ว่าเธอยังฝัน
วันเวลาให้เรานั้นมาพบกัน
จะสร้างสรรค์ สร้างฝัน แม้วันที่ดี
แม้สองตายังมองหาดาว
แต่สองเท้ายังก้าวติดดิน
อยู่ใกล้ ไกล วันใดที่เธอได้ยิน
บทเพลงนี้ส่งความหวังดีมาด้วย

 

“ห่วงใยเหลือเกิน”

ฝากกับฟ้าเป็นเพื่อนยามเธอเศร้า
ฝากกับดาวช่วยดูแลเธอ
อยากให้รู้ ถึงแม้ไม่ได้เจอ
อยากบอกเธอ ว่าทั้งหัวใจ
“ห่วงใยเหลือเกิน”

 

หมายเลขบันทึก: 31214เขียนเมื่อ 27 พฤษภาคม 2006 11:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มีนาคม 2015 08:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

“หวังดี”

อยากขอบคุณที่โลกยังหมุนอยู่
และรับรู้ว่าเธอยังฝัน
วันเวลาให้เรานั้นมาพบกัน
จะสร้างสรรค์ สร้างฝัน แม้วันที่ดี
แม้สองตายังมองหาดาว
แต่สองเท้ายังก้าวติดดิน
อยู่ใกล้ ไกล วันใดที่เธอได้ยิน
บทเพลงนี้ส่งความหวังดีมาด้วย

....

การมีลมหายใจอยู่..คือ การให้โอกาส"ตน"...

เพื่ออยู่..สรรค์สร้าง..."โอกาส"...แก่"ชีวิต"

     เหมือน ๆ จะบอกอะไรใคร (ยิ้ม ๆ)

ก๊าก...รับเอาเต็มๆเลย โดยเฉพาะตรงช่องเล็กๆที่บอกว่า "หวังดีและห่วงใยเหลือเกิน"

ขอบคุณนะ ...ไม่ต้อง ..ไม่ต้องอธิบาย...ว่าเขียนให้ใคร ...เข้าใจแล้ว....ก๊าก...

คุณไร้นาม

     หายไปเป็นฝรั่งเสียนาน ตามไปเจอก็ปวดใจ (แปลไม่ออก) มาถึงก็เอาแต่หัวเราะ ทำเป็นรู้อีก ให้ทายเอา ทายว่าไม่ถูกหรอก ยังไงก็ทายไม่ถูกรับรอง...นิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท