บ้าน
เมื่อปี 2548 ดีใจที่จะกลับคืนถิ่นและก็ได้กลับสมใจ กลับไปแรก ๆ ก็ปรับตัวลำบาก เนื่องจากวิถีการอยู่ในชุมชนได้เปลี่ยนไปแล้ว การใช้ชีวิตแตกต่างจากสมัยที่ปู่ ย่า ตา ยาย ที่ผ่านมาเงินเข้ามาเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของการดำรงชีวิต จากเคยขอแรงกันได้ก็เปลี่ยนเป็นใช้เงินชื้อแรงงานจะทำอะไรก็ต้องใช้เงิน
สิ่งแรกที่กลับบ้านไปอยากปลูกหม่อนเลี้ยงไหมก็เลยต้องไปเรียนที่นางรอง 1 เดือนเต็มกลับมาปรับที่เพื่อที่จะปลูกต้นหม่อน ทำไม่ได้ที่เราเวลาหน้าทำนาน้ำท้วมเสียเงินปรับที่ใหม่จ่ายค่าโง่ไปกระเป๋าแห้งเลยยังไม่พอปรับที่ปลูกหญ้า ปลูกได้แต่จัดการได้ไม่ดีพอตอนนั้นมีแรงงานสองคนกับแม่ในเนื้อที่ 12 ไร่แรงผู้หญิงก็ได้ประมาณเท่าที่ทำได้ ในช่างแรกรายได้ของบ้านเกิดจากการปลูกผักขาย ตะไคร่เป็นรายได้หลักและใบตอง พอมีเงินจ่ายค่าน้ำไฟ ช่างนั้นสงสารแม่มากแต่แม่ก็ให้กำลังใจเสมอว่าเดี่ยวทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง ช่วงสองปีหลังทุกอย่างก็พอจะหายใจหายคอได้ จาอกนั้นก็ได้หาต้นไม้มาลง ไปทำงานที่สวนป่า ก็ได้ต้นไม้มาปลูกหลายต้น ตอนมาปลูกบ้าง แม่หวีให้มาปลูกบ้าง ต้นที่โตวันโตคืนก็เป็นยางนามันไม่ยอมหยุดโตหนูกลับบ้านไปตอนไหนก็เห็นถอดยอดสวยทุกรอบไป แม่บอกว่าแม่อิ่มใจเมื่อตื่นตอนเช้าเดินรอบสวนได้ยินเสียงนกกาเหว่าร้องรอบสวน หมาที่แม่เลี้ยงไว้วิ่งตามแม่ทุกเช้าแม่บอกว่าหมามันรักเจ้าของมาก เวลาแม่เข้าไปขายผักในบ้านมันก็จะไปนอนรอหน้าประตูสวนรอรับแม่กลับเข้าสวนไม่ว่าจะนานแค่ไหนถ้าแม่ไม่มามันก็จะรอจนแม่มา ทุกวันแม่เห็นต้นไม้ที่หนูปลูกไว้ก็เหมือนเห็นหนูอยู่ในสวนด้วย ดอกไม้ที่ปลูกไว้เป็นดอกว่านสี่ทิศจะอกดอกทุกสิ้นเดือนแม่เรียกว่ารางเงินแม่บอกออกดอกที่ไรแม่ได้เงินทุกรอบไป ดอกไม้ที่แม่ปลูกไว้แย่งกันออกดอกอาดแม่กันใหญ่ส่งกลิ่นหอมไปทั่วสวนปีแรกแม่สร้างบ้านหลังเล็ก ๆ ในสวนพอที่หนูกับแม่จะอาศัยนอนได้ สามปีต่อมาน้องชายกลับมาอยู่ด้วยเลยต้องต่อบ้านออกมาอีกห้อง มาปีนี้แม่บอกว่าอยากต่อบ้านออกไปอีกเพราะของในบ้านดูจะมากขึ้น แม่บอกว่าเอาไม้จากบ้านหลังเก่าไม่ต้องชื้อเพิ่มอีก
ปีนี้แม่ไถ่นาหญ้ามาทำนาข้าวทำข้าวแดง 1 ไร่ ข้าวเหนียวดำ 1ไร่ข้าวมะลิแดง 1 ไร่ข้าวเหนียว 1 ไร่ จากที่ไม่ได้ทำนาหลายปีปีนี้มาปลูกข้าวดูแล้วก็งามพสมควรแม่บอกว่าต่อไปถ้าไม่มีแม่แล้วถ้ามีนาแค่นี้หนูก็จะได้มีที่ทำนาไว้กินเองได้คงพอกินทั้งปีละ แม่ถึงลูกจะเป็นยังไงก็ยังห่วงลูกเสมอคิดไว้ไปถึงจนตัวเองไม่อยู่นะ ดอกไม้ ประตู แจกัน ต้นไม้ใหญ่ แก้วน้ำ จาน ชามฯ
และอีกมากมายทุกสิ่งทุกอย่างคือบ้าน ไม่มีที่ไหนสุขเท่าที่บ้านแล้ว
ความเห็น (6)
สวัสดีครับ คุณกิ่ง
สวัสดีค่ะคุณ ท.เมืองกาฟ
ท่านอาจารย์ทวีสิน ฝากความระลึกถึงมาให้ จากเขาใหญ่ครับ
ขอพระคุณค่ะอาจารย์หนูดีใจยิ่งกว่าถูกรางวัลที่หนึ่งอีกค่ะขอบพระคุณทั้งอาจารย์JJและอาจรย์ทวีสินด้วยค่ะ(กราบรับงาม ๆ สามครั้งค่ะ)เขาใหญ่หนาวแล้วขอให้อาจารย์ทั้งสองท่านรักษาสุขภาพด้วยค่ะ
สวัสดีครับผม ผมไม่เคยลืมอาจารย์ ที่ไหนจะดีเท่าบ้านเราเอง เข้ามาทักทายครับผม หลักจากที่หายไปนานผมก็ไม่เจออาจารย์อีกเลยครับ ผมคิดว่าคงจำผมไม่ได้หรอกนะครับ คิดถึงรู้ไหมนะครับ เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนร่วมกัน
สวัสดีค่ะ จำได้ค่ะตอนเจอกันที่สวนป่าไงค่ะดีใจด้วยกับความสำเร็จ
แล้วมาช่วยกันพัฒนาบ้านของเรานะค่ะ