เป็นไป
เรื่องของโลกคือสิ่งที่ประกอบกันขึ้น มีสิ่งหนึ่งเกิดย่อมมีอีกสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นตามมาไม่สิ้นสุด เป็นเรื่องของความกลมกลืน เหมาะสม และพอดีพอควร ความสมดุลได้ขจัดซึ่งความขาดและมากเกิน ความสมดุลปรับจิตใจวูบไหวรุ่มร้อนให้เยือกเย็นและนิ่งเงียบ ปรับอุณหภูมิร่างกายให้ผ่อนคลายเข้ากับสิ่งแวดล้อมโดยรอบ เราป่วยไข้ใช่ร่างกายหากแต่จิตใจไม่สมดุล โลกปรับให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางอยู่เสมอ มีการเคลื่อนไหวของพื้นแผ่นดินบ้างยกตัวสูงบ้างทรุดตัวต่ำ มีพายุพัดผ่านผืนน้ำซัดกระจายเกลียวคลื่นและแรงลม ร้อนระอุทั่วหล้าโรคระบาดมีมาภัยร้ายคืบคลาน ผู้คนใหญ่น้อยล้มตาย มหาศาลทำลายล้างด้วยฤทธาแห่งธรรมชาติผู้ปราณี คนเกินจึงต้องลดทรัพยากรธรรมชาติน้อยนักจึงต้องเพิ่ม สึนามิล้างทะเล ไฟป่าผลาญบ้านเรือน โคลนถล่มถมซากปฏิกูล ฟ้าหลังฝนงดงามเสมอ ดิน น้ำ ลม ไฟ คืนสภาพกลับสู่ที่มา อันความว่างเปล่าที่ขาวโพลน...
ความเห็น (3)
โอ้โห แปลกใจตัวเอง
นี่กอตามมาหลายบันทึกเลยค่ะ
เหมือนอ่านหนังสือ
คุณอุษาสาดทำบันทึกเร็วจัง
ลอกมาจากหนังสือเล่มไหน
บางช่วงบางตนหรือเปล่าค่ะ
แล้วนำมาขยายเป็นบันทึกหลายบันทึก อิอิ
ภายในวันเดียววันนี้ค่ะ
ต้องขอโทษคุณไผ่ไม่มีกอค่ะ ตอบช้าไป 7 ปี? ทั้งหมดเขียนเองค่ะ แต่คัดลอกมาจากบันทึกในคอมฯ แล้วมาเห็บไว้ในนี้...เมื่อวันเวลาได้เวียนมาบรรจบ...แล้วเราก็ยังคงยิ้มให้กัน...แด่มิตรภาพ ...ขอบพระคุณค่ะ
*เก็บ