ขอแลกเปลี่ยนเรียนรู้หลักสูตรใหม่ 2 ข้อ ( บูรณาการรายวิชา, ลดวิธีเรียน )

ทำไมไม่แก้ปัญหาที่ต้นเหตุ, วิธีเรียนที่สับสน

19 - 24  ตุลาคม  2552

         - ไปสัมมนานำร่องการใช้หลักสูตรการศึกษานอกระบบ ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ที่โรงแรมอู่ทองอินน์ อยุธยา   เป็นการสัมมนาร่วม 10 จังหวัด + 2 เขตใน กทม. ที่นำร่องหลักสูตรใหม่มา 1 ภาคเรียน   ผู้เข้าสัมมนาเกือบทุกคนต้องการให้ลดจำนวนรายวิชา และเสนอให้เลื่อนการขยายผลการใช้หลักสูตรใหม่ทั่วประเทศออกไปอีก 1 ปี จากเดิมที่กำหนดจะขยายผลทั่วประเทศในปีการศึกษา 2553
            การสัมมนาทำให้มีความชัดเจนในบางเรื่อง เช่น รายวิชาที่จะให้ลงทะเบียนภาคเรียนหน้า ทั้งวิชาบังคับและวิชาเลือก รวมทั้งหนังสือเรียนรายวิชาบังคับภาคเรียนหน้าที่ต้นฉบับเสร็จแล้ว ให้แต่ละแห่งพิมพ์เอง ( จ.พระนครศรีอยุธยา จะดำเนินการจัดพิมพ์โดย สนง.กศน.จ.อย. ใช้งบประมาณรายหัวของแต่ละอำเภอ โดยให้แต่ละอำเภอแจ้งจำนวนที่ต้องการในวันที่ 26 ต.ค.52 และได้ตกลงแบ่งทำแผนการเรียนรายวิชาบังคับให้แต่ละอำเภอแล้ว )
            วันแรก ท่านทองอยู่  แก้วไทรฮะ ให้การบ้านแก่ผู้ร่วมสัมมนา 2 ข้อ

            ขอนำคำตอบการบ้าน 2 ข้อ ของข้าพเจ้า มานำเสนอเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้ที่สนใจ ดังนี้

1. การจัดกิจกรรมการการเรียนรู้แบบบูรณาการ เป็นคำตอบของการแก้ปัญจำนวนรายวิชามาก หรือไม่

            ข้าพเจ้าคิดว่า การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการ ไม่ใช่ คำตอบของการแก้ปัญหาจำนวนรายวิชามาก ( อย่างน้อยก็เป็นแค่การแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ และมีปัญหาขัดแย้ง ) เพราะ เหตุผลเดียวกับที่ส่วนกลางไม่ออกข้อสอบปลายภาคแบบบูรณาการ ( การสอบปลายภาค ก็มีปัญหา นักศึกษาสับสนในการเข้าสอบมากมายหลายวิชา เช่นกัน )
            แต่ละคนเรียนวิชาไม่เหมือนกัน เนื่องจากสาเหตุหลายประการ เช่น เริ่มเรียนคนละภาคเรียน บางคนมีการเทียบโอน บางคนสอบตกในภาคเรียนก่อน บางคนย้ายมาจากที่อื่น บางคนเลือกเรียนวิชาเลือกไม่เหมือนกัน ฯลฯ
            นาย ก. เรียนวิชา  1 + 2 + 3

            นาย ข. เรียนวิชา  1 + 3 + 4 + 5

            นาย ค. เรียนวิชา  2 + 4 + 5 + 6

            แล้วจะนำรายวิชาใดมาบูรณาการกับรายวิชาใด ให้ใครเรียนบ้าง   เราอาจจะบอกว่า ก็บูรณาการรายวิชาที่คนส่วนใหญ่เรียนเหมือนกัน แล้วให้ทุก ๆ คนเรียนแล้วกัน   ก็จะ “ขัดกับการวางแผนการเรียนรู้รายบุคคล”   ยิ่งถ้าแต่ละเนื้อหา นักศึกษาแต่ละคนเรียนคนละวิธี ยิ่งบูรณาการยาก    ถ้าใครไม่ได้ลงมือปฏิบัติจริงจะไม่เข้าใจ
            ทำไมเราไม่แก้ปัญหาให้ตรงสาเหตุ ถ้ารายวิชามีมากเกินไป ก็ยุบรวมให้รายวิชาลดลง รายวิชาละไม่ต่ำกว่า 3 หน่วยกิต เพื่อให้ “สะดวกและง่ายสำหรับ นักศึกษาและครู กศน.”   มีปัญหาอะไร   ทำไมบางรายวิชามีตั้ง 4-5 หน่วยกิต ได้

2. ลด “วิธีเรียน” ลงดีไหม

                ที่จริง การเรียนวิธีพบกลุ่ม แบบเดิม นั้น ก็มีรูปแบบการเรียนหลายวิธีผสมกันอยู่แล้ว เพราะ หลักสูตรใหม่กับหลักสูตรเก่า มีจำนวนหน่วยกิตกับเวลาเรียน เหมือนเดิม ฉะนั้น วิชาที่มี 1 หน่วย ถ้าเรียนแบบพบกลุ่ม ก็มาพบกลุ่มเพียง 3 ชั่วโมง ที่เหลืออีก 37 ชั่วโมง ก็ต้องเรียนด้วยวิธีอื่น ๆ ๆ อยู่แล้ว ไม่ว่าจะหลักสูตรเก่าหรือหลักสูตรใหม่
            แต่หลักสูตรเก่า มีปัญหา บางคนไม่มีเวลามาพบกลุ่มแม้เพียงสัปดาห์ละ 3 ชั่วโมง   หลักสูตรใหม่ควรแก้ปัญหานี้ โดยให้ กศน.อำเภอ เปิดวิธีเรียนสำหรับผู้ที่ไม่มีเวลามาพบกลุ่ม เช่น ผู้นำท้องถิ่น นักธุรกิจ นักการเมือง รวมทั้งผู้ที่เรียนด้วยตนเองได้  ให้สามารถเรียนวิธีอื่น เช่นวิธีเรียนด้วยตนเอง  ( มีบางคนไม่มีเวลาแม้จะมาสอบปลายภาค เขาถามว่าเมื่อไรประเทศไทยจะมีการเรียนทางอินเตอร์เน็ตทุกขั้นตอน )
            ฉะนั้น เพียงเปิดวิธีเรียนด้วยตนเองขึ้นมาอีกวิธีเดียว ก็สนองตอบหลายกลุ่มเป้าหมายได้แล้ว
            ส่วนรูปแบบการเรียนอื่น ๆ ๆ ก็ให้เป็นส่วนหนึ่งของการเรียนวิธีพบกลุ่มเหมือนเดิม  เนื้อหาไหนยาก ครูก็สามารถให้ทุกคนมาพบกลุ่มในเนื้อหานั้นได้ เพราะคนที่เลือกเรียนวิธีพบกลุ่มคือผู้ที่มีเวลามาพบกลุ่ม   เมื่อในเนื้อหาเดียวกันทุกคนเรียนวิธีเดียวกัน ( มีวิธีอื่นคือวิธีเรียนด้วยตนเองอีกวิธีเดียว ) ก็จะสะดวกในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้อย่างมีคุณภาพ

         - นางนราภรณ์  ดิษธศรี กศน.อ.บางซ้าย โทร.มาถามว่าการบันทึกคะแนน “สอบซ่อม” ในโปรแกรม IT ไม่มีที่ให้ลง “ขาดสอบ” ถ้านักศึกษาขาดสอบซ่อม จะลง 0 หรือปล่อยว่างไว้   หลังจากข้าพเจ้าทดลองแล้ว ตอบว่า จะลง 0 หรือปล่อยว่างไว้ ก็ออกรายงานมาเหมือนกัน ฉะนั้นปล่อยว่างไว้
           เช้าวันที่ 23 ไปร่วมพิธีวันปิยะมหาราช กลางฝนปรอย ๆ บ่ายวันที่ 23 และ ช่วงเช้าวันที่ 24 ไปร่วมสมโภช และ ถวายผ้ากฐิน ท่านเลขาฯ อภิชาติ  จีระวุฒิ ที่วัดสามไถ อ.นครหลวง อยุธยา รวบรวมเงินถวายวัดได้ สองล้านสี่แสนกว่าบาท ( 2,455,599.23 บาท )

[ครูพรณรงค์]

ขออนุญาติบ่นเรื่องหลักสูตร 2551 ด้วยนะครับ

ปัญหาไม่ได้มีแค่เรื่องหลักสูตร ยังมีเรื่องบุคลากรที่ไม่พอ

เพราะครู 1 คนต้องสอนทั้งหลักสูตรเก่า หลักสูตรใหม่ และหลายระตับ(ประถม ต้น ปลาย) ตามที่ต้องรับผิดชอบ

และถ้าเป็นครูอาสา ก็ต้องรับผิดชอบกลุ่มอาชีพ กิจกรรมทักษะชีวิต พอเพียง ฯลฯ

นี่ยังไม่นับงานที่ได้รับมอบหมายในสำนักงาน  ครู 1 คนจึงต้องทำได้ทุกอย่าง

เทอมที่ผ่านมาผมรับผิดชอบ นศ. 2 ระดับ(ประถม ต้น หลักสูตร 2551) จำนวนรวม 56 คน

เหมือนว่าไม่มากเท่า ม.ปลายที่มี 160 กว่าคน  แต่ครูคนเดียว 

แต่การสอน 2 ระดับ ทำให้ต้องทำ ใบงาน ใบความรู้ แบบฝึกหัด แบบทดสอบระหว่างภาค ทั้ง 2 ระดับ ระดับละ 9 วิชา

ทำให้มีงานที่ต้องคิดต้องทำ คือ  2 ใบงาน x 2ใบความรู้  x 2แบบฝึกหัด x 2แบบทดสอบระหว่างภาค x  9 วิชา

สมการตามนี้น่าปวดหัวไหมครับ  ยังไม่นับนักศึกษาที่เทียบโอน เรียนวิชาไม่เหมือนคนอื่นอีกนะครับ ที่ต้องทำให้ด้วย

ด้านบนนั้นคืองานการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ต้องรับผิดชอบเมื่อเทอมที่ผ่านมา

ส่วนงานการศึกษาต่อเนื่องพวกกลุ่มอาชีพอีกหลายกลุ่ม ที่เป็นงานตามบทบาทหน้าที่ของครูอาสา ก็ต้องทำอย่างต่อเนื่อง และต้องทำให้ดี เพราะเป็นเหมือนผลงานหลักของครูอาสา

อีกทั้งงานที่ได้รับมอบหมายอื่นๆจากผู้บังคับบัญชา เช่น งานในสำนักงาน ที่มีทุกวันไม่มีวันหมด

 

ลองคิดกันดูนะครับว่าบุคลากรที่มีอยู่ทุกวันนี้มันพอหรือไม่  และการใช้งานบุคลากรถูกประเภทหรือเปล่า

ถ้าส่วนกลางยังจะใช้หลักสูตร 2551 อยู่

ผมคิดว่าควรเพิ่มบุคลากรให้มากกว่านี้

อย่ายึดติดกับรายหัว ถ้ายังหวังจะคุณภาพ

ผมคิดว่าการทำอะไรให้ดีสักอย่าง น่าจะต้องลงทุนบ้าง อย่าขี้เหนียว

ผมคงได้แต่บ่น เพราะไม่สามารถไปกำหนดอะไรได้ ครูตัวเล็กๆ

สุดท้ายนี้ ผมคงต้องขอบคุณอาจารย์เอก ที่มักจะนำเรื่องราวดีๆ มาบอกน้องๆเสมอ

ขอบคุณครับ

 

 

[เอกชัย กศน.ผักไห่]

ก็น่า.น...น่ะซีครับ ต้องให้นักคิดทั้งหลายมารับผิดชอบจัดกิจกรรมการเรียนรู้เองซัก 1 ภาคเรียน แล้วเขาจะรู้ว่าที่คิด ๆ กันนั้น ทำจริงไม่ไหว

( ถ้าครู ศรช. ยังเบิกเงินจากเงินอุดหนุนรายหัวอยู่ ก็ยังต้องยึดกับรายหัว ถ้าครู ศรช. เปลี่ยนเป็นพนักงานราชการได้เมื่อไรก็ไม่ต้องยึดกับรายหัว )

[ครูแหม่ม]

เห้นกับความคิดเห็นของ อ.เอก มากเลยค่ะ คือ เปิดวิธีเรียนเพิ่มอีก 1 วิธีคือ วิธีตนเอง ให้สำหรับผู้ที่ไม่มีเวลาจริงๆมาเรียน แล้วการวัดผลก็ประเมินปลายภาคอย่างเดียวเลย ไม่ต้องมีคะแนนเก็บ ใครสอบได้ร้อยละ 50 ขึ้นไป ก็ถือว่าสอบผ่าน การทำเช่นนี้ก็น่าจะยุติธรรมดี สำหรับผู้ที่เลือกเรียนวิธีนี้ ไม่ต้องเป็นภาระกับครู ที่บางครั้งจัดวิธีเรียนแบบพบกลุ่ม แต่ก็มีนักศึกษาบางส่วนมาพบกลุ่มไม่ได้ตามเกณฑ์ที่กำหนด แต่ก็เห็นใจกัน ให้ทำงานมาส่ง แล้วก็ให้คะแนนไป ซึ่งก็ไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไรกับคนที่มาพบกลุ่มสมำเสมอ แต่มีเกณฑ์วัดผลและประเมินผลที่เหมือนกัน ก็หวังว่าผู้ที่ดำเนินการจัดหลักสูตรน่าจะลองพิจารณาปัญหาเหล่านี้ดูนะค่ะ เพราะหลักสูตร 51 มีปัญหามากพอสมควร โดยนักศึกษาที่เทียบโอน สอบถามกันตลอดว่าจะจบก่อน 2 ปี หรือไม่ เราไม่กล้าให้คำตอบนักศึกษาเลย ว่าจะจบก่อน 2 ปีหรือไม่ เพราะรายวิชาบางรายวิชา ไม่มีให้ลงทะเบียน ในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบดำเนินการหลักสูตร51 และก็ทดลองสอนด้วย ก็รู้ซึ้งพอสมควรว่ายุ่งยากมาก เพราะครูไม่สามารถจัดกระบวนการเรียนรู้ได้ครบทุวิชา

[เอกชัย กศน.ผักไห่]

ผมว่าครูที่มีความคิดเห็นเหมือน อ.ฐิฎา หรือเหมือนผม อย่างนี้ มีมากหลายคน แต่ส่วนใหญ่ไม่ใช่ผู้บริหารหรือผู้มีอำนาจ

[neeladbualuang]

เห็นด้วยค่ะ..และถ้าคนกศน.พระนครศรีอยุธยาเห็นด้วย ก็ช่วยกันผลักดัน นำเสนอปัญหาและก็ช่วยกันแก้ปัญหาภายใน จังหวัดเราก่อน ที่เห็นทำกันก็มี ช่วยกันทำแผนการเรียนรู้ ช่วยกันออกข้อสอบ แต่เราทำเหมือนกัน 16 อำเภอ ทำเกณฑ์การปฏิบัติเหมือน ๆ กันส่วนบริบท ให้ทุกคนนำไปรับให้สอดคล้องกับอำเภอตนเอง น่าจะดีนะคะ คนเก่ง คนดีศรีอยุธยา ก็จะเหนื่อยมากหน่อยนะคะ แต่ถ้าคิดว่าช่วยน้อง ๆ และช่วยกันทำงาน ก็คงจะ O.K.

[เอกชัย กศน.ผักไห่]

จะให้พวกเราช่วยกันทำอะไรอีก ก็เสนอ อ.ดุษฎี หรือเสนอท่าน ผอ.ดิศกุล ในเว็บบล็อก ได้นะครับ

[นันทา]

สวัสดีค่ะ

ทุกคนที่สอบผ่านการคัดเลือก ได้เลือกสถานศึกษาและสำนักงาน กศน.จะแต่งตั้งให้ข้าราชการรักษาการในตำแหน่งไปก่อนค่ะ และประมาณกลางเดือนทุกคนต้องเข้ารับการอบรมพัฒนาผู้บริหารจะแบ่งเป็น 2 ช่วงค่ะ ช่วงแรกภาคทฤษฎี และภาคปฏิบัติ (ฝึกงานในสถานศึกษา/สำนักงานต้นแบบ) เมื่อผ่านการอบรมทั้ง 2 ช่วงแล้ว ผู้ที่มีใบประกอบวิชาชีพผู้บริหารสถานศึกษาก็ได้รับการแต่งตั้งในตำแหน่งผู้บริหารสถานศึกษา สำหรับผู้ที่ยังไม่มีใบประกอบวิชาชีพ ก็ต้องไปศึกษา และจะแต่งตั้งเมื่อคุณสมบัติครบถ้วนค่ะ

สำหรับวันอบรมที่ซ้อนกันอยู่ สำนักงาน กศน. ได้ข้อมูลจำนวนของผู้บริหารที่จะต้องเข้าอบรมเพื่อเยียวยาแล้วค่ะ คงจะต้องหาแนวทางแก้ไขต่อไปค่ะ

 

[เอกชัย กศน.ผักไห่]

ขอบคุณมากครับ ที่ให้ข้อมูล

[สมควร]

เรื่อง การใช้หลักสูตรการศึกษานอกระบบ ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 เห็นด้วยกับ อ. เอกชัยเป็นอย่างยิ่งที่ควรจะยุบรวมบางรายวิชาลงและเพิ่มจำนวนหน่วยกิตไป เพราะบางรายวิชาที่มีอยู่นั้นไม่น่าจะเป็นรายวิชาได้ ยกตัวอย่างเช่น รายวิชาคิดเป็น รายวิชาช่องทางเข้าสู่อาชีพ เป็นต้น รายวิชาพวกนี้น่าจะเป็นสาระหนึ่งของรายวิชาหนึ่งเท่านั้น ไม่น่ามาแยกเป็นรายวิชาให้มากไปจนนักศึกษาสับสนในการสอบ เพราะผลการสอบในภาคเรียนที่ 1/2552 ที่ผ่านมานักศึกษาหลักสูตรใหม่มีปัญหามากเพราะรายวิชามากเกินไป บางคนไม่รู้ว่าตนเองลงทะเบียนวิชาอะไรบ้าง และต้องสอบวิชาอะไรบ้าง (เป็นธรรมดาของ นศ. กศน. อยู่แล้ว) และเมื่อเปรียบเทียกับนักศึกษาหลักสูตรเก่าแล้ว นักศึกษาหลักสูตรใหม่บางระดับขาดสอบเกือบ 70 % เข้าสอบประมาณ 30-35 % เท่านั้น ในขณะที่ นักศึกษาหลักสูตรเก่าเข้าสอบตั้งแต่ 70 -100 % ในบางหมวดวิชา โดยเฉพาะ ม. ปลายเข้าสอบเกือบ 100 % ถ้าจะวิเคราะห์ น่าจะมีสาเหตุมาจากหลักสูตรใหม่รายวิชาที่ลงทะเบียนมากเกินไป นักศึกษาต้องมีงานส่งมากและเรียนรู้ด้วยตนเองเป็นส่วนใหญ่ ทำให้ขาดการติดต่อและไม่มาสอบในที่สุด ส่วนหลักสูตรเก่า นักศึกษาลงเพียง 2 หมวดวิชา หรือ 3 หมวดวิชาในระดับ ม.ปลาย หรือผู้ที่สอบไม่ผ่าน และต้องมาพบกลุ่มทุกอาทิตย์ ทำให้นักศึกษาไม่ขาดการติดต่อกับสถานศึกษา และมาเข้าสอบมาก แต่ก็มีข้อเสียคือคะแนนสอบปลายภาคบางรายวิชาทำได้ไม่ถึง 50 % ทำให้นักศึกษาหลักสูตรเก่าตกมาก แต่นักศึกษาหลักสูตรใหม่แทบจะไม่มีคนตกเลยเนื่องจากไม่ไค้คำนึงถึงคะแนนสอบปลายภาค เพียงแต่ดูว่าคะแนนเก็บรวมกับคะแนนสอบปลายภาคได้ถึง 50 % ก็ถือว่าสอบผ่าน เมื่อมีปัญหาเช่นนี้ทาง อยุธยาเราน่าจะรวบรวมปัญหาต่าง ๆ แล้วนำเสนอผู้มีอำนาจพิจารณาปรับปรุงหลักสูตรและปรับลดวิธีเรียนต่อไปเพื่อประโยชน์และคุณภาพของนักศึกษา  กศน.

 

 

[เอกชัย กศน.ผักไห่]

ผอ.  ครับ ตอนสัมมนาเมื่อวันที่ 19-20 ต.ค.52 นั้น พวกเรา ( อยุธยา ) และทุกจังหวัดที่นำร่อง ก็เสนอเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ยุบรวมจำนวนรายวิชาลง

แต่ไม่รู้ว่า กลุ่มพัฒนา กศน. เขาจะยอมดำเนินการปรับเปลี่ยนหรือไม่ครับ

อยากถามเรื่องบุคลากร ศรช. แต่ละตำบลว่า หลักการทำงานเป็นอย่างไร

และการรับสมัคร การดำเนินงานเป็นระบบหรือไม่ ความตรงต่อเวลา และเมื่อได้นศ.มา

ครู ครช.เป็นคน คีย์ข้อมูลเอง หรือส่งฝ่ายทะเบียน อยากทราบขั้นตอนการทำงานมาก

ที่เจอปัญหาก็คือ ครู ศรช.ไม่ส่งงาน เอกสาร ตรงตามเวลา ไม่รับผิดชอบนศ.

และเรื่องมารยาทแย่มาก ไม่เคารพข้าราชการเป็นอย่างมาก

[เอกชัย กศน.ผักไห่]

1. หลักการทำงานของครู ศรช. ก็มีอยู่แล้ว ( ผมก็เคยตอบไว้ในข้อความ 77 ที่ http://gotoknow.org/blog/disakul/142253?page=3 ) และตอนนี้ส่วนกลางกำลังมอบหมายคณะทำงานปฏิรูปครู กศน. ให้จัดทำคู่มือครู ศรช. โดยเร่งด่วนอีกด้วย

2. ปกติฝ่ายทะเบียนเป็นผู้รับผิดชอบในการคีย์ข้อมูล

3. การที่ครู ศรช.ไม่เคารพข้าราชการ ก็อยู่ที่หลาย ๆ อย่าง นอกจากอยู่ที่ตัวข้าราชการแล้ว ที่สำคัญคือผู้บริหาร เช่น ปัจจุบันผู้บริหารหลายคนจะไม่ชอบข้าราชการเพราะข้าราชการยึดระเบียบหลักเกณฑ์เน้นคุณภาพคุณธรรม ไม่ตามใจผู้บริหารเหมือนบุคลากรที่ยังต้องทำสัญญาเป็นระยะ ๆ ถ้าผู้บริหารนินทาข้าราชการให้คนอื่นฟัง หรือผู้บริหารร่วมกับครูอาสาฯ ครู ศรช. นินทาข้าราชการ ก็จะทำให้ครู ศรช. ไม่เคารพข้าราชการ แต่ดูถูกเหยียดหยามข้าราการ ( ผมก็โดน หึหึ )