ชีวิตของป้าเคน
ภารกิจที่ 2 คุณป้าเบาหวาน เดินไม่ได้มา 1ปี
ภก.ศุภรักษ์ ศุภเอม
ป้าเคน ป่วยเป็นเบาหวานและโรคไตวาย สภาพที่ผมเห็นป้าเคนครั้งแรก ป้าเคน ได้แค่ นอน เหนื่อยๆ บนเตียงแคร่ไม้ไผ่ ลุกไปไหนมาไหนไม่ไหว ไม่แม้แต่จะมีแรงลุกนั่งเอง ผมเข้าไปหาป้าเคน ด้วยความเป็นห่วง มากเนื่องจาก ได้ข่าวว่า ป้าเคนเดินไม่ได้มาปีกว่าแล้ว ผู้ป่วยเบาหวาน ที่อยู่ดีๆ ก็เดินไม่ได้ มักมีสาเหตุมากจากโรคหลอดเลือดสมองตีบ ทำให้เกิดอาการอัมพาตตามมา เมื่อผมเข้าไปใกล้ป้าเคน ผมก็ได้กลิ่นปัสสาวะโชยเข้าจมูกผมอย่างแรง ป้าคงปัสสาวะรดที่นอน เนื่องจากเดินไม่ได้ ผมลองหยิกที่ต้นขาแก ป้าเคน ชักขาหนี อาดีมาก ขาขยับได้ไม่พิการ สภาพกล้ามเนื้อขาลีบเล็ก เห็นได้ชัด กล้ามเนื้อน่อง และต้นขาอ่อนนุ่มเหลว ผู้ป่วยหญิงอ้วนหน้าตาอิดโรย ดึงหนังตา และดูที่เล็บมือ แล้วผู้ป่วยมีอาการซีดของเลือดจางชัดเจน วัดความดันโลหิตแล้วสูงเล็กน้อย 145/88 มม.ปรอท น้ำตาลในเลือด 105 มก./ดล. ชีพจร 68 ครั้งต่อนาที ถือว่าดีมาก
จากการซักถามอาการพบว่า ป้าเคน นั้นเมื่อก่อนก็เดินได้ แต่ต่อมาปวดขามาก ก็เลยไม่เดิน เมื่อไม่เดินนานวันเข้า กล้ามเนื้อก็ลีบไม่มีแรงเลยต้องนอนเฉยๆ ที่แร่ใต้ถุนบ้าน มากว่า 1 ปีแล้ว จากการดูประวัติคนไข้ พบว่า ค่า CR=2.47 mg/dL นอกจากนี้ ยังมีภาวะซีด แพทย์สั่งยา sodamint folic ferrous calcium propranolol แสดงว่า คนไข้เป็นไตวายเรื้อรังชัดเจน ผมเองได้พูดคุยกับคุณป้าเคน ว่า ป้าเคนไม่เป็นอัมพาต ต้องเดินได้แน่นอน ให้หัดทำกายภาพบำบัด เดี๋ยวผมจะสอนเอง บ้านทุ่งโปร่งไม่ไกลมาก ผมขี่มอไซด์ มาบ่อยๆ ก็ได้ จากการสอบถามพบว่า ปีนี้ มีนักกายภาพบำบัด มาเยี่ยมบ้าน 1 ครั้ง มาสอน หัดเดิน จากประสบการณ์ของ ผมเองกว่า 14 ปี มาเยี่ยมคนไข้มีที่ มีปัญหา ปีละ 1 ครั้ง คงช่วยอะไรคนไข้ไม่ได้ อย่าง ป้าเคน ต้องมาทุกเดือน ในช่วงแรก ที่ เริ่มกายภาพบำบัด อาจต้องมาทุกสัปดาห์ (ไม่เป็นไร บ้านนี้ไม่ไกลแค่ 4 กม.เท่านั้นเอง) มาเยี่ยมบ่อยๆก็ได้ฟ่ะ(มาฟรีๆ อีกแล้ว)
โปรดติดตามตอนต่อไป ......