พฤติกรรม (13) สร้างบรรยากาศ
วันนี้มองผ่านกระจกหลังโต๊ะทำงาน มันคลึ้มทั้งวัน บรรยากาศมันช่างน่า.....
....เขียนบล็อก เสียจริงๆ (อย่าคิดมากครับ)
การก่อกำเนิดสิ่งใหม่ รวมถึงสิ่งมีชีวิต สรรพสัตว์ สรรพพืช มีเรื่องบรรยากาศเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งนั้น ทำไมกบ หรือปลาต้องการได้ยินเสียงฝนตก ฟ้าร้องก่อน ก่อนที่จะร่วมกันสร้างชีวิตใหม่ (ฝนฟ้า พาไปจริงๆ เลย!)
กลับมาที่เรื่องของเราดีกว่า...
"ความรู้ใหม่" หรือ "ตัวอ่อนความรู้" ก็ไม่ต่างกัน เห็นการก่อเกิดความรู้ปฏิบัติดีๆ มาหลายที่ หลายองค์กร เห็นว่าเวลามันจะเกิดความรู้ดีๆ มันจะต้องมีประเด็นเกี่ยวกับการสร้างบรรยากาศที่กระตุ้นให้คนเชื่อมั่นความสามารถของตัวเอง รู้สึกสบายๆ ไม่ถูกกดดัน ไม่ถูกบีบคั้น กล้าคิดสร้างสรรค์อะไรใหม่ กล้ามองแตกต่างไปจากความคุ้นชินเดิม กล้าเสี่ยง(ในขอบเขตที่พิจารณาแล้วว่ายอมเสียได้)
กิจกรรมการสร้างบรรยากาศในองค์กร มันมักจะไม่ค่อยเป็นเหตุ เป็นผลโดยตรงกับการสร้างผลประกอบการของกิจการนั้นๆ ทันที แต่มันปฏิเสธอย่างสิ้นเชิงเลยไม่ได้ว่าเป็นเหตุปัจจัยหนึ่งที่มีส่วนทำให้เกิดผลประกอบการที่ดีได้เหมือนกัน เลยคิดว่าทำให้มองข้ามมันไป
เช่น วงสนทนาแบบสบายๆ เป็นกันเอง จะคุยอะไรก็ได้ มักจะถูกมองว่า "ว่างงานนักหรือหรือไง? ถึงมาจับกลุ่มคุยอะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นเกี่ยวกับงานเลย"
หากเปิดใจดู แม้ตอนนั้นคนคุยกันจะไม่เอ่ยถึงเรื่องงาน (แต่ที่จริง มันมีแซมๆอยู่บ้างนะ) แต่การบ่มเพาะบรรยากาศความเป็นกันเอง ความเป็นทีม ความเป็นพี่เป็นน้อง มิตรภาพมันไม่สามารถทำสำเร็จได้ด้วย แค่การส่งคนไปเข้า workshop team building เพียงครั้ง สองครั้งแล้วคนมันจะรักกันอย่างดูดดื่มเลย มันต้องค่อยๆ ทำให้เป็นกิจวัตรในชีวิตการงานปกติ ซึ่งที่จริงก็เป็นการลงทุนอย่างหนึ่งขององค์กรเหมือนกัน แต่อาจจะเป็นการลงทุนในรูปแบบที่ซื้อเวลาให้พนักงานมาคุยกัน ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น คือ เคยมีบางวงถึงกับสร้างนวัตกรรมใหม่ให้แก่องค์กร จากแค่วงสนทนาธรรมดาแบบนี้แหละ
แต่แน่นอน มันย่อมมีสัดส่วน ไม่ใช่วางงาน ไม่ทำเลย มาคุยกันอย่างเดียว อย่างนั้นไม่ดีแน่ แต่อย่างน้อยเสี้ยวหนึ่งของวงจรการทำงานน่าจะมีกิจกรรมสร้างบรรยากาศอะไรแบบนี้บ้าง ดีไม่ดี เราอาจจะไม่ต้องเสียงบประมาณไปทำ team building แบบฉาบฉวย ที่พออีตอนทำน้ำมูก น้ำตาพรั่งพรู แต่พอกลับมาทำงานทุกอย่างกลับเหมือนเดิมอีก
นี่ไม่ใช่เพราะขาดบรรยากาศ(จริงๆ) ดอกหรือ?
ความเห็น (6)
หากเปิดใจดู แม้ตอนนั้นคนคุยกันจะไม่เอ่ยถึงเรื่องงาน (แต่ที่จริง มันมีแซมๆอยู่บ้างนะ) แต่การบ่มเพาะบรรยากาศความเป็นกันเอง ความเป็นทีม ความเป็นพี่เป็นน้อง มิตรภาพมันไม่สามารถทำสำเร็จได้ด้วย แค่การส่งคนไปเข้า workshop team building เพียงครั้ง สองครั้งแล้วคนมันจะรักกันอย่างดูดดื่มเลย มันต้องค่อยๆ ทำให้เป็นกิจวัตรในชีวิตการงานปกติ ซึ่งที่จริงก็เป็นการลงทุนอย่างหนึ่งขององค์กรเหมือนกัน แต่อาจจะเป็นการลงทุนในรูปแบบที่ซื้อเวลาให้พนักงานมาคุยกัน ที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น คือ เคยมีบางวงถึงกับสร้างนวัตกรรมใหม่ให้แก่องค์กร จากแค่วงสนทนาธรรมดาแบบนี้แหละ
...
เป็นบทสรุปที่ชัดเจนและเป็นรูปธรรมมาก
ขอบคุณครับ
ครับ เราสร้างพฤติกรรม พฤติกรรมสร้างบรรยากาศ แล้วบรรยากาศก็มาสร้างเรา .. ไปๆมาๆ แบบนี้แหละ
ถ้าเราจำใจที่จะต้องอยู่ในบรรยากาศที่ไม่ค่อยดี ก็ทำตัวให้เป็นปลาเป็น แม้ทะเลจะเค็มแต่เนื้อปลาไม่เคยเค็ม
ขอบคุณ คุณแผ่นดิน มากครับสำหรับ
บันทึกคุณแผ่นดิน ผมได้อ่าน แล้วมักจะเห็นบรรยากาศจากงานเขียนเหล่านั้น ทำให้เกิดความคิดดีๆ ในหลายครั้งเหมือนกันครับ
สลามมูอาลัยก่ม ครูปอเนาะ
เหมือนไก่ กับ ไข่ เลยครับ วนไป วนมา จนบางที่ทำให้คนลืมนึกไปเหมือนกัน
^_^ สงสัยพฤติกรรมดีๆ มันจะสร้างยากอยู่ เวลาอบรมก็อินไปงั้น พอกลับมาทำงานก็เลยเหมือนเดิม
ขอใช้อย่างครูปอเนาะว่า "บรรยากาศมันพาไป...." (ซะงั้น -_-)
นี่แสดงว่า "บรรยากาศ" มันก็สร้าง "พฤติกรรม" แล้วเราก็ต้อง "สร้างพฤติกรรม" ที่มัน "สร้างบรรยากาศ" ใช่ไหมเนี่ยแบบนี้ ...
จบเท่านี้ก่อนดีกว่า (พูดเองเริ่มงงงงเอง >_<)
บรรยากาศมีส่วนสำคัญจริงๆ