ฉันมีโอกาสสนทนาธรรมกับคนไม่มีราก หลายครั้ง และประทับใจกับเธอทุกครั้ง
ครั้งหลังสุดเธอกล่าวว่า"การช่วยเหลือผู้ไม่มีหรือด้อยโอกาส เป็นกุศล"
ทำให้เราได้สร้างกุศลกรรม
และทำให้เกิดมุมคิดหลายประการ
1.คนดีมีอยู่ทั่วไป ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร อยู่ในสถานะใด จะเป็นเด็ก หรือผู้ใหญ่ และทุกวงการ เรามักมีโอกาสได้พบคนดี คนดีในทัศนะของฉันคือผู้ให้ ไม่ว่าคุณจะให้สิ่งใดก็ตามตั้งแต่ให้ข้อคิด ให้เครื่องเตือนสติ ให้จิตใจที่ดีงามต่อกัน....ลงมาถึงการให้ปัจจัยเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวม และเป็นการให้ด้วยจิตอันเป็นกุศล มิใช่ให้เพื่อหวังสิ่งตอบแทน ซึ่งความสุขนี้เราสามารถสัมผัสได้ด้วยตัวเอง เรียกว่าสุขใจ อิ่มเอม สงบ
2.สังคมทุกวันนี้มีทั้งซีกขาวและเทาจนถึงดำ ส่วนซีกไหนมากน้อยกว่ากันนั้น ไม่อาจวัดได้ แต่สำหรับฉันซีกสีขาว สะอาด มักอยู่รวมกัน ส่งใจถึงกัน เอื้อและเกื้อหนุนกัน และยังเอื้ออาทรไปอย่างทั่งถึง ชี้นำทางในทางที่ถูกไม่เบียดเบียน แต่สร้างสรร ขจัดสิ่งไม่ดีไม่งาม ส่งเสริมความดีงามเพื่อส่วนรวม สังคมสุขและฉันรู้สึกว่ามันยังมีอยู่และเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งความดี
3.มนุษย์ทุกคนมีโอกาสเรียนรู้ทุกโอกาส ทุกเวลา แต่จะรู้จักให้ความดีต่อกันนั้นขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของความดี ที่ฝึกบ่อยๆจึงจะมีความเข้มแข็ง
4.การกดขี่ทางความคิดยังปรากฏให้พบเห็นในสังคมประชาธิปไตย
5.การใช้อำนาจในทางที่ผิดเพื่อกดขี่ ข่มเหงรังแกผู้ด้อยโอกาสยังมีเนืองๆ แม้บ้านเมืองจะมีกฏหมาย ระเบียบข้อบังคับ มีจรรยาบรรณเตือนสติ ล้วนไม่สามารถทำให้จิตใจผู้นิยมการใช้อำนาจ หลงในอำนาจแบบผิดๆอ่อนลง หรือละอายใจเลย กลับวิ่งหาเกาะกำบังหากพวกเขาทำผิดจรรยาบรรณขึ้นมา ความรู้ทำให้คนฉลาดขึ้น หากนำไปใช้แบบผิดๆ รังแต่จะก่อให้สังคมนั้นๆเน่า คนไม่ดีลอยหน้าลอยตาในสังคมได้ เพราะสังคมเฉยเมย ปล่อยปละธุระไม่ใช่ ไม่นาน คนดีต้องหลบหนีออกห่างสังคม นึกถึงตรงนี้แล้วทำให้คิดถึงคำแม่สอนไว้ว่า
"เราต้องช่วยกันจรรโลงความดีไว้ ไม่เช่นนั้นแล้วก็จะเป็นดังคำว่า ผู้ดีเดินตรอก ขี้ครอกเดินถนน หากปล่อยไว้ไม่รีบแก้ไข กลายเป็นปัญหาสังคมเสื่อมย่อมนำมาซึ่งหายนะ เมื่อคิดจะแก้ไขย่อมต้องใช้เวลา เสียทรัพย์ ต้องเสียสละอย่างใหญ่หลวงและต้องความอดทนอดกลั้นสูงมาก หากร่มแก้ไขแต่แรกเกิด ไม่ปล่อยปละละเลย เราก็ไม่สูญเสียอะไรเลย
ขอบคุณบันทึกให้ข้อคิดนี้ค่ะ สังคมมีทุกเฉดสี มีโทนร้อน อบอุ่น เย็น ถึงหนาวเยือก เราควรพยายามอยู่ร่วมกันอย่างสันติค่ะ คิดถึงพี่ครูต้อยค่ะ
แม่คำสอนที่ทรงคุณค่ามาก
สวัสดีค่ะพี่ครูต้อย
ตามมาเยี่ยมเยือนเพราะความระลึกถึง เลยได้อ่านบันทึกนี้....
ชักจะเขิน ๆ ค่ะ คนไม่มีราก ยังเตาะแตะ เพิ่งเริ่มฝึกปฏิบัติค่ะ ... ยังแทบจะไม่ได้นับ 1 เลยเสียด้วยซ้ำไปค่ะ
สิ่งที่เราคุยกันนั้น....เกิดจากการสรุปจากสิ่งที่พี่ครูต้อยเล่าให้น้องฟังค่ะ
ชื่นชมอย่างยิ่งกับการกระทำของพี่ เพราะเต็มไปด้วยกุศลเจตนาต่อเด็กและสังคมอย่างแท้จริง โดยไม่ได้คิดด้วยซ้ำถึงผลร้ายที่อาจเกิดขึ้น....
สิ่งที่น้องกล่าวว่า..."การช่วยเหลือผู้ไม่มีหรือด้อยโอกาส เป็นกุศล" นั้น เป็นการสรุปจากการกระทำของพี่ครูต้อยค่ะ
ส่งกำลังแรงใจ ให้พี่ได้ทำความดี สั่งสมกุศลกรรม เพื่อเด็ก ๆ ค่ะ
แม้ไม่มีโอกาสช่วยอย่างอื่น ก็ส่งใจไปค่ะ
รักษาตัวด้วยนะคะ
(^___^)
สวัสดีครับครูต้อย
น่าอ่านมากครับ
เป็นข้อคิดเตือนใจได้อย่างดีครับ
สบายดีนะครับ
แวะมาทักทายพี่ครูต้อยค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมค่ะ ครูสบายดีไหมคะ
สวัสดีค่ะ พี่ต้อย
ชอบมากค่ะ
คิดถึงพี่ต้อยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
พลังใจจะช่วยผลักดันให้ความดีงาม
ความเข้มแข็ง
ความกล้าหาญที่ซ่อนตัวอย่างเงียบๆออกมาค่ะ
สวัสดีครับ
เข้ามาเรียนรู้ครับ
เห็นจริงดั่งคำคุณครูทุกประการครับ
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ครับ