เมื่อวานไปวิ่งออกกำลังกาย วิ่ง ๆ ไป เจอเตาอยู่ริมฟุตบาตรสส่งกลิ่น บ่งบอกว่า เหลือเพียงร่างกาย ที่เรียกว่า ซาก ด้วยความคาดหวังในการช่วยให้ซากนี้ได้เกิดประโยชน์บ้าง จึงก้มลงหยิบซากกระดองเต่า เป้าหมายเพื่อไปวางไว้โคนต้นไม้ใกล้ ๆ พอได้เป็นปุ๋ย
แต่พอยกขึ้นรู้สึกตกใจ เพราะมีหนองตัวอ้วน ๆ หลายตัวที่อิงอาศัยกายนี้อยู่เพื่อชีวิตรอด ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีสิ่งมีชีวิตอื่นมาอิงอาศัยซากนี้ อย่างคิดไม่ถึง
ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ว่า
ร่างกายของคนเราก็คงไม่ต่างกัน หากปราศจากลมหายใจที่เป็น ส่วนเชื่อมระหว่างกายและจิตแล้ว คงมีสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ มาขอ อิงอาศัยใช้ประโยชน์จากกายนี้ หรือมองอีกมุม
อันที่จริงกายนี้ พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านก็เคยสอนไว้ว่า
เป็นป่าช้า ดี ๆ นี่เอง มี มีเชื้อโรค แบคทีเรีย มากมายอาศัยอยู่ ไม่ต่างจากสวนสัตว์ศพสัตว์ ไม่รู้กี่ศพ
มาสังเวยให้กายนี้ยังอยู่ แล้วผู้อิงอาศัยกายนี้อย่างเรา
ทำประโยชน์อะไรกับกายนี้บ้าง
คิดได้ดังนั้น จึงวิ่งออกกำลังกายเพื่อขอบพระคุณกายนี้อย่างที่ครูบาอาจารย์สอนสั่งบอกทาง
แล้วหมั่นพามันไปทำประโยชน์
จริง ๆ ถ่ายรูปมาด้วยเจ้าค่ะ
แต่เกรงใจจะนำขึ้น
555+++
ดีแล้วค่า ที่ไม่นำขึ้น
คงสยองน่าดู...อิอิ
โชคดีของเรานะคะที่มีครบ 32 ไม่เจ็บไม่ป่วย
ขอบคุณค่ะ