ครูดีในดวงใจ

     การที่เรานั้น จะเกิดมาแล้วต้องโตมาดำเนินชีวิตของตัวเองนั้น หรือกำหนดไว้ว่าตัวเองต้องทำอะไรนั้นไม่ได้หมายความว่าเรื่องทุกเรื่องที่จะทำมันจะเป็นเรื่องที่ง่ายไปหมด มันอยู่ที่ว่าเราเราจะทำสิ่งนั้นได้หรือเปล่า

     กระผม นายเอกลักษณ์  สีฉ่ำ ก่อนหน้านี้กระผมได้เริ่มเข้ามาทำงานเป็นครูที่โรงเรียนแก่งหางแมวพิทยาคาร ที่อำเภอแก่งหางแมวนี้กระผมได้เรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนทับไทรแถวบ้านที่ผมพักอาศัยอยู่กับแม่และญาติพี่น้องของผมพอผมเรียนจบผมก็ได้ไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยพลศึกษา จังหวัดชลบุรีคนทุกคนเกิดมาก็ต้องผ่านช่วงชีวิตวัยรุ่นหัวเลี้ยวหัวต่อกันทุกคนไม่ใช่จะไม่มีใครผ่านมาผมก็ไม่เชื่อเพราะผมก็ได้ใช้ชีวิตช่วงนี้ของผมมาเหมือนกัน ผมอยู่บ้านอยากได้อะไรแม่ก็ซื้อให้ มาศึกษาต่อที่ชลบุรีขาดสิ่งของอะไรแม่ก็ส่งมาให้ เพราะผมเป็นลูกคนเดียวของแม่ ผมกับแม่เรามีกันอยู่สองคนที่ปรึกษากันได้ทุกเรื่องจนมาได้เป็นครูผมได้เข้ามาใช้ชีวิตในวัยทำงานของผม เพื่อที่จะสอนเด็กทุกคนได้นั้นผมก็สอนเด็กในแบบของผมก็มีเด็กดีบ้างไม่ดีบ้างคละกันไป เราเป็นครูก็ต้องอบรมและสั่งสอนขาให้ได้ดีอยู่แล้ว ผมอาจจะมีเสียงดังบางทีถือไม้เรียวตีบ้าง บางครั้งเด็กอาจจะไม่ชอบผมก็ได้แต่ผมก็เจ็บและน้อยใจอยู่เหมือนกันทว่าผมนั้นสอนเด็กของผมไม่ดีหรืออย่างไรแต่เด็กทุกคนนั้นผมก็ให้ความรักก็ให้ความรักและความเอ็นดูพยายามที่จะกินใจและอ่านใจเด็กให้ได้ทุกคนให้เด็กแยกแยะว่าเวลานี้เล่นหรือสอน แต่เด็กๆพวกนี้ก็ทำให้ผมภาคภูมิใจในการเป็นครูและผมก็ภูมิใจในการสอนที่นี้ถึงแม้ว่าจะต้องออกมาใช้ชีวิตแบบพึ่งพาอาศัยตนเองแต่ผมก็ชินแล้ว และเพราะเด็กได้เลือกผมเป็นครูดีในดวงใจชีวิตนี้ผมรู้สึกดีใจและปลื้มใจมากมากที่ผมได้มาสอนและสิ่งผมสอนมานั้นก็ได้ผลตอบแทนและที่ผมเลือกทำอาชีพนี้มันเป็นสิ่งที่มีค่ามากและมันก็ไม่ได้สูญเปล่าที่ได้ทุ่มเท

     การที่เราได้เป็นครูนั้นใช่ว่าเป็นเรื่องง่ายเราต้องมีความอดทนสูงเหมือนกันและไช่ว่าจะต้องสอนอยู่ในบทเรียนตลอดเวลาและกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้อย่างเดียว แต่ควรสอนให้มันหลากหลายและดูแลเด็กอย่างทั่วถึง