หมูจ๋า
นาง แก้วตา วงศ์หน่อแก้ว นพฤทธิ์

เรื่องของเจ้าตัวเล็ก


ดูแลเด็กต้องใช้จิตวิทยาสูง 2

     

                ผู้เขียนดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้กลับไปทำงานดูแลเด็กเล็กๆ อีกครั้งหนึ่ง เพิ่งเริ่มงานได้เดือนเศษๆก็รู้สึกดีที่ได้ใกล้ชิดเด็กๆ

        การดูแลเด็กนั้นไม่ยาก  แต่ก็ไม่ง่ายนัก คือเราต้องเข้าใจกับวัยของเขาการเรียนด้าน เนื้อหาในแต่ละบทให้พอสมควร    เราควรให้เขาได้ทำอะไรอย่างอิสระ 

              เราคอยดูแล  และให้คำแนะนำในการทำกิจกรรมต่างๆ การเน้นในด้านทักษะต่างๆ เช่น การฟังสำคัญที่สุด   การสังเกตและการจำแนกสิ่งของ   ตลอดจนการใช้สีและอื่นๆ

        เราต้องให้เด็กได้มีการแสดงออก   ในทักษะเหล่านั้นอย่างถูกต้องและเป็นระเบียบ รวมถึงการสร้างวินัย   การปฏิบัติตนตามกฎ ระเบียบทั้งของห้องเรียน     และส่วนรวมในโรงเรียนด้วย

              และที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือการเสริมสร้างคุณธรรมและจริยธรรม  ผู้เขียนจะพูดกับนักเรียนทุกๆ วันว่า  ลูกศิษย์ครูอ้วนจะต้องเป็นคนที่มีน้ำใจที่ดีงาม การเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อผู้อื่น การรู้จักแบ่งปัน   และบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น  เด็กส่วนใหญ่ก็เข้าใจดีและปฏิบัติตาม   จะมีบางเรื่องซึ่งครูต้องคอยเน้นย้ำอยู่เสมอๆ  เพื่อเด็กจะได้จดจำจนขึ้นใจ

        อย่างไรก็ตามเราควรให้ความรัก ความเมตตาต่อเด็กให้มาก ๆ   การกระทำเป็นสื่อที่แสดงออกได้ดีที่สุด  เพื่อให้เด็กได้รู้ว่าเรารักเขา และจริงใจต่อเขาต้องการให้เขาเป็นเด็กที่ดีในอนาคต

                    

                                          

 

 

หมายเลขบันทึก: 304795เขียนเมื่อ 10 ตุลาคม 2009 15:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 10:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ต้องชื่นชมด้วยใจจริงงานดูแลเด็ก ไม่ใช่งานเด็กเป็นงานใหญ่มาก สำคัญมาก

ขอบคุณ คุณmena ที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ พรุ่งนี้ที่โรงเรียนจัดงานกีฬาสีค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท