วันนี้เป็นวันแรกที่ผมมาปฏิบัติงานใหม่ที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชุมพร จากหมออนามัยตัวเล็กๆที่เคยปฏิบัติงานในที่ไกลๆในชุมชนที่เจอแต่ชาวบ้านและผู้คนที่ยิ้มแย้มแจ่มทักทายกันด้วยมิตรภาพ แต่ที่นี่มันไม่เหมือนที่พะโต๊ะ ผู้คน รถราวุ่นวายไปหมด ผมนำหนังสือส่งตัวมารายงานตัวตั้งแต่เช้ากับงานการเจ้าหน้าที่ พี่งานการเจ้าหน้าที่รับซองสีขาวที่ผมยื่นให้ยังไม่ได้แกะดูข้อความข้างในเลยว่ามันถูกหรือผิด "พร้อมกับพูดว่าเอ้าน้องไปที่งานเลยที่งานNCD"ผมเองยังไม่ทราบด้วยซ้ำว่าพี่เขาชื่ออะไร แต่สังเหตุดูพี่เขากำลังยุ่งจริงๆ หลังจากยื่นหนังสือส่งตัวเสร็จผมก็จะเข้าไปรายงานตัวกับนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดพอดีเลขาหน้าห้องบอกว่าท่านไม่อยู่ ผมเลยลงไปที่ห้องทำงานใหม่ของผมเลย
ในมุมเล็กๆมุมหนึ่งของตึกสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชุมพร เท่าที่ผมจำได้เมื่อตอนจบจากเรียนแล้วมารายงานตัวที่นี่ครั้งแรก ผมรู้สึกว่าห้องนี้มันคือห้องเก็บของ ใครจะมาเบิกของเช่นแผ่นพับ หรือวัสดุต่างๆต้องมาห้องนี้ แต่ตอนนี้ห้องนี้ถูกตกแต่งให้เป็นห้องทำงาน หน้าห้องจัดสวนหย่อมเล็กๆดูน่ารักเหมือนตัวห้อง เมื่อผมเปิดประตูห้องเข้าไปสายลมเย็นๆจากแอร์เย็นช่ำ โต๊ะทำงาน 4 ตัวโต๊ะคอมพิวเตอร์อีก 2ตัว ทำให้ดูแล้วห้องนี้แคบลงไปเยอะ ฝาผนังบุด้วยไม้อย่างดีสลับกับชั้นไม้ดูสวยงามและลงตัว "มาทำงานแล้วเหรอ" เสียงทักจากพี่ในที่ทำงานใหม่ทักต้อนรับสมาชิกใหม่ ผมยกมือไหว้พี่ทั้งสามคน ที่นั่งอยู่ในห้องทำงานเล็กๆ คนแรกที่นั่งอยู่โต๊ะหน้าสุดคือ พี่แมว รับผิดชอบงานอุบัติเหตุฉุกเฉิน ส่วนคนที่สองพี่นา รับผิดชอบงานพรบ.บุหรี่สุรา และคนสุดท้ายนั่งอยู่หน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์คือพี่นิด ลูกจ้างในฝ่าย ผมสังเกตุเห็นโต๊ะทำงานเล็กๆหันข้างให้กับประตูทางเข้าพร้อมกับเก้าอี้ตัวใหม่(น่าจะเพิ่งซื้อมา)"พี่จัดโต๊ะไว้ให้แล้ว"เสียงพี่แมวพูดกับผมเชิญเลยค่ะ"คำพูดนี้ทำให้ผมอุ่นใจขึ้นมาบ้าง ผมวางโน๊ตบุคลงบนโต๊ะทำงานตัวใหม่ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ "สักพักมีพี่งานNCDเข้ามาในห้องพร้อมกับทักทาย"น้องใหม่มาทำงานแล้วเหรอดีๆห้องนี้จะได้มีผู้ชายบ้าง"พร้อมกับชมว่าผมหล่อที่สุดในกลุ่มงาน ก็แหง!และครับก็มีผู้ชายคนเดียว
หลังจากนั่งพักพูดคุยกับพี่สักพักพี่แมวผู้รับผิดชอบงานEMSก็มาOKงานให้ก็คงต้องใช้เวลาสักพักเพราะจากเดิมผมทำงานเกี่ยวกับควบคุมป้องกันโรคติดต่อมาตลอดชีวิตราชการแต่ตอนนี้จะต้องมาเริ่มงานEMSซึ่งไม่เคยทำมาก่อน ก็คงต้องใช้เวลา และผมยังคิดและให้กำลังใจตัวเองไว้เสมอว่า "ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้นอกเสียจากว่าเราไม่ทำ"และผมจะตั้งใจทำให้ดีที่สุด ได้สักพักพี่แมวก็มีโทรศัพท์ด่วนเข้ามาและพี่แมวก็ขอตัวออกไปธุระด่วน เลยหยุดOKงานเท่านี้ก่อน
วันนี้พี่ต้อยหัวหน้างานNCDมาสายหน่อยเพราะต้องไปเปิดค่ายอบรมยาเสพติดพอกลับเข้ามาที่ห้องก็กล่าวทักทายพูดคุยเป็นกันเอง ผมว่าหัวหน้าใหม่ผมคงจะใจดีน่ะ
อิอิ หลังจากนั้นผมกับพี่นิด(ลูกจ้าง)ช่วยกันเก็บของเป็นพวกแผ่นพับ โปสเตอร์ แบบฟอร์มรายงานต่างขึ้นไปไว้บนคลังเก็บของ เพื่อให้ห้องทำงานโล่งขึ้น
ผมกลับถึงบ้านห้าโมงเย็นเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดกีฬาและพาลูกสาวไปวิ่งเล่นที่สนามกีฬากลางจังหวัด ดูเขาสนุกมากๆ และนี่ก็คือเหตุผลที่ผมต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ยอมเปลี่ยนเส้นทางเดินชีวิตราชการ ผมอยากชดเชยให้กับลูกสาว เป็นเวลาสองปีกว่าที่เราไม่ได้ใกล้ชิดกันและอยู่ด้วยกันนานๆอย่างนี้ "พ่อกลับมาอยู่กับน้องแล้ว"มันเป็นคำพูดของเด็กสองขวบกว่าๆที่พูดบ่อยๆเหมือนกับว่าเขารอคอยวันที่ผมกลับมาดูแลและอยู่กับเขา
นี่คือสถานที่ทำงานใหม่ของผมครับ
นี่คือกำลังใจผมครับ
ที่ทำงานน่าอยู่ คนไปอยู่ก็เป็นคนเก่งและน่ารัก
จะไม่ลืมพระคุณค่ะ น้องเรย์
ผมว่าคุณเรย์นี่น่าจะเขียนหนังสือซักเล่มนะ ใช่สุนทรโวหารได้เยี่ยมมาก
ขอบใจมากท่านกุ้ง(แย้59)ที่มาเยี่ยม...ผมรออ่านเรื่องของท่านอยู่ครับ
สำนวนโวหารเหลือเกินพี่เรา เห็นด้วยนะเนี่ยว่าน่าจะเขียนหนังสือซะเลย
คนน่ารัก อยู่ที่ไหนใครๆก็รักค่ะ...
เกิดมาเป็นลูกผู้ชาย คงไม่มีคำไหนมีค่ายิ่งใหญ่กว่าคำว่า "พ่อคน" นอกจากความรับผิดชอบในเรื่องงานแล้ว ความรับผิดชอบต่อครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ ความเป็นพ่อคนดูที่การกระทำ ขอให้มีความสุขในการทำงานและชีวิตครอบครัวครับผม
แวะมาทักทายครับ
ยินดีครับที่ คุณ ศรชัย ได้เข้ามาพัฒนาระบบ EMS เพราะปัจจุบันนี้ประชาชนในประเทศไทยได้รับการรักษาเชิงรุกจากทีม EMS อย่างเต็มความรู้ความสามารถจริงๆครับ ผมได้แวะมาเยี่ยมติดตามการพัฒนาระบบ EMS ของบ้านเกิด (ผมเป็นชาวชุมพรครับ) ก็ยินดีแทนพี่น้องชาวชุมพรเป็นอย่างมากครับ ตอนนี้ผมปฏิบัติงานอยู่ที่หน่วยกู้ชีพ"นเรนทร" ร.พ. ราชวิถีครับถ้าสนใจจะมาดูงานก็ติดต่อมาได้ครับยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ในเนื่องานนั้นก็คงเหมือนๆกันทุกจังหวัดทุกหน่วยกู้ชีพครับ แต่ภารกิจบางภารกิจอาจแตกต่างกันไปตามสภาพของสังคมและประเพณีแต่ละพื้นที่ของแต่ละจังหวัดครับ
ขออนุญาติเล่านะครับ อย่างภารกิจที่ผมไป ว.4 แล้วรู้สึกแย่ก็ ตอนเสื้อเหลือง เสื้อแดงนี้แหละครับพี่ ต้องเห็นภาพคนไทยฆ่ากันเอง เฮ้อเซ็งครับ ไว้แล้วจะส่งเมล์ให้ชมครับ มันเป็นการ ว.4 ที่ทีม EMS ทั้งหมอ พยาบาล กู้ชีพ2ปี กู้ชีพเบสิค จากราชวิถี ร.พ.รามาธิบดี ร.พ.เลิดสิน และทีมจากร.พ.อื่นๆ รวมถึง มูลนิธิต่างๆในก.ท.ม. รู้สึกอารมณ์เดียวกันครับ คนไทยทะเลาะกันเอง ฆ่ากันเอง ทำงานไม่สบายใจเลย ถ้าไม่รังเกียจไว้เมล์คุยกันครับ สวัสดีครับ
ยินดีกับงานใหม่ครับขอให้ประสบความสำเร็จ
ไปอยู่ที่ทำงานใหม่ ไม่เป็นห่วงภรรยาคนสวยเหรอครับ ดูน้องเค้าเหงาๆนะ พี่ๆใน รพ.จะช่วยดูแลให้ แต่อย่าเผลอนะ ฮ่าฮ่า...ล้อเล่นนะอย่าโกรธล่ะ ขอให้มีความสุขกับการทำงานและยินดีกับน้องลิลลี่ที่คุณพ่อกลับไปดูแลอย่างใกล้ชิด ยินดีด้วยครับ
ขอบคุณมาก พี่น้องชาวม่วง-ขาว ที่เป็นห่วงครับ และขอบคุณกับสิ่งดีที่พี่น้องม่วงขาวมอบให้ผมและครอบครัวเสมอมาครับ รั้วม่วงขาวเป็นรั้วที่อบอุ่นครับ
ขอบคุณนะคะที่เข้าใจและกลับมาดูแลลูกสาวสุด love ก่อน ลูกคือแก้วตาดวงใจของเรา ครอบครัวคือแหล่งพักพิงที่อบอุ่นและจริงใจ
รออีกอึดใจเดียว แล้วเราจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา สัญญา....
น้องเรค่ะ
อ่านแล้ว ทำไมไม่เม้นท์เมื่อกี้ อ๋อ รีบไปอ่านงาน EMS ก่อน
เขียนดีมากค่ะ ชื่นชม ชื่นชม
งานใหม่ ก็เหมือนการเริ่มต้นใหม่ อะไรที่ใหม่ๆ ดีเสมอค่ะ
ที่เหลือคือการประคับประคองให้ดีและดีกว่า
เป็นกำลังใจให้ตลอด ช่วยเหลือกันได้นะคะ ถ้าคิดถึง....
ขอบคุณค่ะ พ่อน้องลิลลี่
อืม ยินดีด้วยครับท่าน
สวัสดีจ๊ะ ตมูจิน วันนี้พี่สาวมาอบรม gotoknow กำลังฝึกเรียนรู้อยู่ เตมูจินสบายดีหรือเปล่า พี่สาวเป็นกำลังใจให้นะ ตอนนี้พี่สาวกำลังรอประกาศผลประเมินห้องแลบอยู่ แล้วจะติดต่อมาใหม่นะ