เหนื่อยแค่ไหน ก็ไหวนะ
วันอาทิตย์นี้เป็นสัปดาห์สุดท้ายของการพบกลุ่มนักศึกษารู้สึกว่าเหนื่อย สุด ๆ เริ่มจากสอบเก็บคะแนนนักศึกษา(ทบทวนบทเรียนไปด้วยพร้อมกัน) เตรียมความพร้อมนักศึกษาในการเข้าสอบปลายภาค ทั้งการแต่งกาย และการซักซ้อมการสอบ เพื่อความเรียบร้อยของตัวนักศึกษาเอง งานที่สำคัญอีก 1 อย่างคือ วันนี้นัดหมายให้นักศึกษาส่งงานทุกชิ้น ผลปรากฏว่า มีนักศึกษาส่งงานค่อนข้างน้อย ค่อนข้างแปลกใจพอสมควรว่าเกิดอะไรขึ้น ถามว่าโมโหไหมที่นักศึกษาเป็นอย่างนี้ ยอมรับตรง ๆว่าโมโห แต่ก็ พยายามหาเหตุผลต่าง ๆ นานา มาลบล้างเพื่อจะได้เข้าใจ และเห็นใจนักศึกษามากขึ้น นี่กระมังที่คนเป็นครูควรจะมี และควรจะเป็น เพราะ นี่คือ....การให้โอกาสพวกเขาที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษย์ของเรา "เหนื่อยแค่ไหน ก็ไหวนะ"
ความเห็น (12)
หายเหนื่อยเด๊อหล่าประไพพิศ ยิ้มสู้จ้ะ ยิ้ม ๆๆๆๆๆๆๆๆ
หวัดดีค่ะ พี่ก้ามกุ้ง
ได้มาลัยจากพี่ หายเหนื่อยเลยค่ะ ยิ้ม ๆๆๆๆๆสู้ๆๆๆๆๆ
:D สุโค่ยยย (สุดยอด) :')
เหนื่อยเจอเหนื่อย ..เลยไม่เหนื่อยเลยครูลิ้ม สรุปว่า หมดแรงเหนื่อย ปล่อยไปตามวาระ
ถ้า มีบุญวาสนาในตาเห็นธรรม มันคงสอบผ่าน ๕๐ % .เอง....
แหม...ตัวอักษรน่ารักจัง
.............................
ใจสู้หรือเปล่า ?
ไหวไม๊? บอกมา...
สู้ ๆ สู้ตาย ไว้ลายนะคุณพี่ ขอเป็นกำลังใจให้กับพี่ ๆ น้อง ๆ กศน. เมืองทุกคนเลยจ๊ะ ขอให้ทุกคนจงสู้ต่อไปต้อนรับศิษย์รุ่นใหม่ที่จะเข้ามา
ไม่บอกหรอกนะว่า.....คิดถึ๊ง...คิดถึง....
หวัดดีจ้ะ นี่แสดงว่ามาถึงบ้านแล้วไม่ยอมเปิดประตูบ้านเข้าบ้านตัวเองใช่ไหม เพราะเห็นไปหยอดจดหมายในตู้หน้าบ้านพี่อยู่ไว ๆ แต่บ้านตัวเองไม่ยอมเข้า ระวังนะ ไม่ค่อยเข้าบ้านตัวเองน่ะ พี่จะปิดป้ายประกาศให้เช่าบ้านนี้ซะเลย เอ๊ะ..รึว่าจะประกาศขายดีน้อ..!
สู้ๆนะครับครูประไพพิศ
เพื่อเด็กๆ เพื่ออนาคตของชาติครับ
^_^!
- เอามาฝาก
- ของฝากจากใครไม่รู๊....!!
- ขอบใจที่ยังระลึกถึงกันจ้าาาาา
- ผ่านเหตุการณ์โมโหไปได้...ทุกอย่างก็สดใส
นึกได้พอดีเลยครับอาจารย์ อาจารย์เก็บงานของผมติดไปด้วยอะครับ รายงานเรื่องโวหารน่ะครับ