เหตุผลที่ไปเลือกตั้ง อบต. …!!!

สิ่งใดเกิดแต่เหตุ สิ่งนั้นย่อมดับไป เพราะเหตุได้ดับไป

 

 

 

 

เหตุผลที่ไปเลือกตั้ง อบต. …!!!

 

วิกูล โพธิ์นาง

รัฐศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

๗  กันยายน  ๒๕๕๒

 

 

ผมรู้แล้วว่าทำไมพี่น้องต่างจังหวัด ที่มาทำงานในกรุงเทพมหานคร ถึงมุมานะเดินทางไปเลือกตั้ง อบต. ทั้งที่ต้องเสียเงินค่ารถ ค่าน้ำมัน ค่ากิน จิปาถะ ไหนยังต้องลางานขาดงานอีกด้วย

 

อ่านดูเถิดแล้วจะได้คำตอบ...!!!

 

ในวงสนทนาของหัวหน้างาน ขณะรับประทานอาหารมื้อเที่ยง วันศุกร์ที่ ๔ กันยายน ๒๕๕๒ ก่อนถึงวันอาทิตย์ ที่ ๖  ศกเดียวกัน ที่ถูกกำหนดให้เป็นวันเลือกตั้ง อบต.

 

หัวหน้างานท่านหนึ่งปารภว่า พนักงานลูกน้องของเขาลางานกันเยอะมากเลย ประมาณ ๗ คน จะกลับต่างจังหวัดไปเลือกตั้ง อบต. แต่ละคนก็เริ่มจากวันศุกร์ ถึงวันจันทร์ ทำงานวันอังคาร

 

รวมวันหยุดแล้วต่อคน ๔ วัน คงรวมไป เลือก และกลับในตัว แถมด้วยได้ไปเยี่ยมบ้าน

 

หัวหน้าท่านอื่นๆ ก็มียอดการลาของพนักงานที่อยู่ในปริมาณที่มากใกล้เคียงกัน และเหตุผลเดียวกันคือลาไปเลือกตั้ง อบต. ที่ต่างจังหวัด

 

ผมฟังดูแล้วแม้จะเป็นห่วงหัวหน้าท่านนั้นๆ ที่กำลังการผลิตจะไม่เพียงพอ แต่ก็ดีใจกับประเทศไทย ดีใจกับ อบต. ที่จัดให้มีการเลือกตั้งแล้ว ผู้มีสิทธิ์ในตำบลนั้นๆ มุมานะเดินทางไกลจากกรุงเทพมหานคร ไปที่ต่างจังหวัด ทั้งไกลและค่ารถก็ไม่ถูก

 

น้องๆผู้ใช้แรงงานช่างประเสริฐเสียจริงๆ รักประชาธิปไตย ไม่นอนหลับทับสิทธิ์ เข้ามีส่วนร่วมกับการปกครองส่วนท้องถิ่นอย่างออกหน้าออกตาดีแท้

 

วันอาทิตย์  ผมหยุดอยู่บ้านออกไปซื้อลาบน้ำตก ข้าวเหนียวส้มตำ ร้านก็ปิด ถามได้ความจากวินมอเตอร์ไซค์ว่า เขาปิดร้านและพาครอบครัวไปเลือกตั้ง อบต. กันที่ต่างจังหวัด

 

ถึงผมจะหิว ไม่ได้รับประทานอาหารสุดโปรดนั้น แต่ก็อิ่มใจ ที่คนไทยทุกสาขาอาชีพ ยอมเสียสละเวลาทำมาหากินไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง อบต.

 

ครั้นเมื่อมาถึงวันนี้ เช้าวันจันทร์ที่ ๗ กันยายน ๒๕๕๒ ผมต้องเสียดายกับความรู้สึกดีใจกับทั้งสองกรณีดังกล่าวมาอย่างสิ้นเชิง

 

เมื่อมาทราบข้อมูลว่า น้องๆที่ไปเลือกตั้ง อบต.เหล่านั้น ล้วนได้รับค่าจ้างต่อหัวคนละไม่ต่ำกว่า ๑๐๐๐ บาท

 

ข้อมูลนี้ผมได้ขณะนั่งอยู่ในห้องสุขา ได้ยินน้องเขาสนทนากันหน้าห้องน้ำ “เฮ้ยเป็นไงไปเลือกตั้ง”

 

เสียงตอบกลับมาว่า “เออ ได้มา ๑๐๐๐ กว่าบาท ดีกว่าทำโอทีวะ ได้เที่ยวบ้านด้วย ม่วน”

 

“ใครให้ว๊ะ” เจ้าเพื่อนช่างซักถามต่อ

 

“ก็ ญาติๆเรานั่นแหละเขาสมัคร อบต.” เพื่อนที่ถูกถามตอบทันควัน พร้อมกับเสียงกดน้ำล้างโถปัสสาวะ

 

แล้วทั้งสองก็ออกจากห้องน้ำไปก่อนที่ผมจะเสร็จธุระ  เลยจำหน้าน้องที่พูดไม่ได้เสียด้วย กกต. ก็ไปสืบทราบเอาเองนะครับ...!!!

 

ส่วนพ่อค้าแม่ค้าร้านส้มตำ ก็ได้ข้อมูลมาจากวินมอร์ไซค์นั่นแหละครับว่า เขาได้รับเงินเหมายกครัวมา ๕๐๐๐ บาทเป็นค่าน้ำมันรถ ส่วนค่าอื่นๆไปรับเมื่อเลือกตั้งเสร็จเป็นรายหัวอีกครั้งหนึ่ง

 

ผมนึกขึ้นมาแล้วนึกน้อยใจ แหม่ลูกค้าประจำมาซื้อทุกวัน ปิดร้านหนีไปเลื้อกตั้ง นี่ถ้ามีเลือกตั้งอีกผมก็คงอดรับประทานอีกตามเคยเป็นละซีนะ

 

คิดไปคิดมา การที่มี อบต. นี่ดีหรือไม่ดีหนอ เป็นการกระจายอำนาจ หรือกระจายการซื้อสิทธิ์ขายเสียง หรือเป็นการกระจายการโกงกินอย่างเข้มข้นถึงพริกถึงขิงกันแน่

 

และสิ่งที่สงสัยปนมาก็ประเด็นที่ว่า อบต. ไปเอาเงินมาจากไหนนักหนาเป็นฟ่อนเป็นมัดมาแจกจ่ายได้ถึงเพียงนั้น

 

ถ้าจะให้แน่ใจ ผมคงต้องลองไปสมัครรับเลือกตั้งเป็น อบต. ดูสักครั้ง...!!!