“รอยยิ้ม...สร้างกำลังใจ”
เชื่อว่า ”รอยยิ้ม หรือ ยิ้มเล็กๆของเรา..ก็ช่วยเติมเต็มความสุขและสร้างกำลังใจให้กับคนไข้ได้ไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ!!”
ตั้งแต่ มีโรคระบาด ”โรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่2009” แพร่ระบาด ทางโรงพยาบาลที่เราทำงานอยู่ได้มีการปรับปรุงแบ่งโซนคัดแยกเป็นระบบ “One Stop Service” .. ในนามของห้องยา..เราได้มาปฏิบัติหน้าที่ที่โซนคัดแยกนี้ด้วย โดยงานหลักๆ ของเราเลย ก็คือ การตรวจสอบรายละเอียดในใบสั่งยา จัดยาตามที่คุณหมอสั่ง และก็จ่ายยาให้กับคนไข้ รวมไปถึงการให้คำแนะนำทั่วๆไป ให้กำลังใจ พูดคุยกับคนไข้เพื่อให้คลายกังวล และในบางโอกาส บางสถานการณ์ การเป็นผู้ฟังที่ดีก็ทำให้คนไข้รู้สึกดีขึ้น คลายการวิตกกังวล และอาจทำให้ความไม่สบายหายไปได้ “เชื่ออย่างนี้ค่ะ”…..จากการที่ได้สัมผัส
ทุกๆครั้งที่มานั่งปฏิบัติงานอยู่โซนคัดแยกด้านหน้า..เรามีหน้าที่อ่านใบสั่งยา เขียนชื่อคนไข้ลงบนซองยา และจัดยาตามใบสั่งยา..จากนั้นจะเรียกชื่อคนไข้ตามลำดับคิวจากลำดับที่หนึ่งไปเรื่อยๆ....”เชิญคนไข้ชื่อ........รับยาด้วยค่ะ......คนไข้ชื่ออะไรนะค่ะ......(เป็นการถามทวนชื่อ เพื่อไม่ให้เป็นปัญหาเรื่องการจ่ายาผิดคน)..........คนไข้เคยมีประวัติแพ้ยาอะไรบ้างไหมค่ะ.....” และก็แนะนำวิธีการรับประทานยาแต่ละตัวตามที่คุณหมอสั่งให้คนไข้จนครบทุกตัว..ในบางสถานการณ์และบางโอกาส ถ้าคนไข้ไม่เยอะเราก็จะถามคนไข้...”ว่าเป็นอะไรมาค่ะ”....”แค่นี้แหละ!!..คนไข้เขาก็อยากจะพูดคุยกับเรา..บางรายก็เล่าเรื่องของตัวเองให้เราฟัง..เราก็จะฟังคนไข้เล่าอย่างตั้งใจ และมีพูดถาม-ตอบ บ้างเป็นบางช่วง เราเชื่อว่าถ้าในบางโอกาส ถ้าเราเป็นผู้ฟังที่ดีและเติมเต็มกำลังใจให้กับคนไข้ด้วยรอยยิ้ม สิ่งเหล่านี้อาจจะช่วยให้ความเจ็บปวดของคนไข้บรรเทาลงได้บ้าง แม้จะเป็นเพียงเสี้ยววินาทีหนึ่งก็ตาม อีกอย่างในเวลาที่เห็นรอยยิ้มของเขา หรือเขายิ้มให้กับเรา หรือเรายิ้มให้กับเขา...รอยยิ้มนั้นก็อาจจะทำให้คนไข้กลับบ้านไปนอนคิดถึงเรา คนไข้จะได้ ไม่คิดถึงโรค ความไม่สบายก็อาจจะหายไปช่วงหนึ่งในเวลาที่เขาคิดถึงเรา แม้ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่คนไข้รู้สึกดีขึ้นบ้างในช่วงเวลาสั้นๆ....แค่นี้เราก็รู้สึกว่าพอใจแล้วค่ะ!!
ท้ายนี้การมอบ ”รอยยิ้ม”..เพื่อสร้างกำลังใจหรือ ”การเติมเต็มเพื่อสร้างรอยยิ้ม” ก็ถือว่าเป็นการแสดงความเมตตาที่อยากจะช่วยหรือคลายทุกข์และสร้างความสุขให้กับคนไข้ เป็นความงดงามที่เกิดขึ้นได้ในใจของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นผู้ให้บริการ หรือเจ้าหน้าที่ทุกคน ถ้าพร้อมที่จะมอบรอยยิ้ม รับฟังหรือสร้างมิตรภาพด้วยรอยยิ้ม...รวมไปถึงการให้ความช่วยเหลืออื่นๆต่อคนไข้ ล้วนมีส่วนเพิ่มคุณค่า และแสดงถึงคุณภาพที่ดีขึ้นได้ นำไปสู่สังคมที่เกื้อกูลและน่าอยู่
“การเป็นผู้ให้..ทีละน้อย..แต่มาจากความตั้งใจจริงและจริงใจ..เพียงเท่านี้..ก็ทำให้จิตใจเรามีความสุข.....สุขทั้งผู้ให้และสุขทั้งผู้รับแล้วค่ะ”
เล่าเรื่องโดย....พรทิพย์ สุรินทร์
หน่วยงาน ”ห้องยา” 24 สิงหาคม 2552
รอยยิ้มสร้างสุขให้คนไข้ได้จริงๆ ผมมั่นใจด้วยคนครับ
ตามมาอ่านครับ
เคยได้ยินไหมครับ
"ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม...
ยิ้มมานัยตาหวานชื่น ยิ้มนิดชีวิตยั่งยืน
สดชื่นอุรา อย่ามัวรอ สดชื่นอุรา อย่ามัวรอ
มายิ้มกันหนอเพื่อนเอย
เรื่องดีมากเลยจ้า
งั้นเราต้องหมั่นยิ้มให้กันและให้"เขา"บ่อยๆนะ
ใช่เลยค่ะ ยิ้มแล้วโลกสดใสห่างไกลโรคอีกต่างหาก เอ..ถามว่ายิ้มไปนานๆเขาจะพาไปเที่ยวสวน......
ตอบ....สวน......555555