พัฒนาการมนุษย์

ช่วงปลายเดือนมีนาคม  2552  

ได้เข้ารับการฟังบรรยายของ  ดร.มลิวัลย์   ธรรมแสง 

ณ  วิทยาลัยราชสุดา  มหาวิทยาลัยมหิดล    

ในงานแสดงนิทรรศการการจัดการเรียนการสอนแบบสองภาษา 

ของนักศึกษาฝึกประสบการณ์สอน มีข้อคิดประทับใจสำหรับไว้เตือนใจตนเองในการทำงาน 

จึงอยากให้เพื่อน   และทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมนี้    ได้อ่านและแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน 

นั่นก็คือ    เรื่องของ  พัฒนาการของมนุษย์  ที่นำมาสู่การทำงานร่วมกัน   ท่านได้กล่าวว่า

ระดับของพัฒนาการมนุษย์ เพื่อการพัฒนาสังคมนั้น  มี 3 ระดับ

-พึ่งพาซึ่งกันและกัน

-พึ่งพาตนเอง

-พึ่งพาผู้อื่น

 

ทำไม?   ระดับของการพัฒนามนุษย์ที่        สังคมต้องการจึงต้องมี  3 ขั้น

1.       คนเราทุกคนในระยะเริ่มต้นของชีวิต/การทำงาน   มีความรู้ความสามารถไม่เพียงพอ  จึงพึ่งพาผู้อื่นเพราะต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่นให้ทำในสิ่งที่ตนต้องการ

2.    คนที่พึ่งพาตนเอง  มักจะทำในสิ่งที่ตนต้องการด้วยความพยายามของตนเอง

      (ความสำเร็จก็เป็นเฉพาะตนเท่านั้น)

3.       คนที่พึ่งพาอาศัยกัน  มักจะทำงานร่วมกัน  เพื่อความสำเร็จสูงสุดขององค์กร

ระดับที่  1  ระดับพึ่งพาผู้อื่น

อุปนิสัยที่ควรสร้างให้มี  ได้แก่

1.  ต้องเป็นฝ่ายเริ่มต้นทำก่อน

2.  เริ่มด้วยจุดมุ่งหมายในใจ

3.  ทำตามลำดับความสำคัญ

 

คำสำคัญที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ คือ   การชนะใจตนเอง

      ระดับที่  2  ระดับพึ่งพาตนเอง

อุปนิสัยที่ควรสร้างให้มี  ได้แก่

4.  คิดแบบชนะ/ชนะ

                                                5.  เข้าใจคนอื่นก่อนจะให้คนอื่นเข้าใจเรา

                                                6.  ประสานพลัง

คำสำคัญที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ  คือ    การชนะใจคนอื่น

 

         ระดับที่  3  พึ่งพาอาศัยกันและกัน

เป็นขั้นสูงสุดที่มนุษย์ทุกคนทำได้  และควรทำอุปนิสัยที่ควรสร้างให้มี  ได้แก่ 

                   อุปนิสัยทั้ง  6  ประการ  และ  อุปนิสัยข้อที่  7  ลับเลื่อยให้คม

 

 ความรู้  อุปนิสัย  ทั้งหมดต้องสร้าง  ปฏิบัติ  ทบทวน  เพิ่มเติม ให้ทันสมัยอยู่เสมอ  

 

                      งานสำเร็จลุล่วง  ก่อเกิดมิตรภาพในที่ทำงานและสังคม