หน้าแรก
สมาชิก
สุภัชชา พันเลิศพา...
สมุด
บทกลอนกระต่ายใต้เ...
หลงทาง
สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์
สุภัชชา กระต่ายน้อย พันเลิศพาณิชย์
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
หลงทาง
หลงทาง
เดินคนเดียวเปลี่ยวนักหลงผลัดถิ่น
เหมือนนกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหน
ตะวันพลบมืดค่ำแสงรำไร
สะอื้นไห้ซบหน้ากับฝ่ามือ
ดาวระดาษทั่วท้องฟ้ายิ่งพาเศร้า
ความเปลี่ยวเหงาสะท้อนดังอึงอื้อ
น้ำตาตกเกลื่อนนองร้องอืออือ
ซบฝ่ามือแนบหน้าเพรียวช่างเปลี่ยวดาย
น้ำค้างพรมลมดึกระทึกผ่าน
อุราร้าวรอนรานแหลกสลาย
ในความมืดดึกสงัดลมพัดกราย
แทบวางวายหนาวสั่นแสนพรั่นพรึง
ขวัญเอ๋ยขวัญหวั่นไหวไยอ้างว้าง
ไร้ทิศทางจุดหมายจะไปถึง
หมดแรงเรี่ยวโน้มเหนี่ยวจะเกี่ยวดึง
อับจจนซึ่งจุดหมายในปลายทาง
เขียนใน
GotoKnow
โดย
สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์
ใน
บทกลอนกระต่ายใต้เงาจันทร์
คำสำคัญ (Tags):
#หลงทาง
หมายเลขบันทึก: 293357
เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2009 16:14 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:26 น. (
)
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
สุภัชชา พันเลิศพา...
สมุด
บทกลอนกระต่ายใต้เ...
หลงทาง
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท