โครงงานหุ่นยนต์ศิลปิน
วันที่ 22 - 23 สิงหาคม 2552 โรงเรียนเชียงกลมวิทยา ได้เข้าร่วมการแข่งขันหุ่นยนต์ สพฐ.ชิงแชมป์ประเทศไทย ณ ศูนย์การค้าเซียร์ รังสิต จังหวัดปทุมธานี การแข่งขันครั้งนี้ผู้เขียนได้นำโครงงานหุ่นยนต์ผีตาโขนเต้นรำเข้าร่วมแข่งขันในครั้งนี้ด้วย การแข่งขันแบ่งออกเป็นสองวัน วันแรกจะคัดเลือกทีมที่ผ่านเข้ารอบเพื่อไปแข่งขันในวันที่สองคือรอบตัดสิน การแข่งขันครั้งนี้มีจนวนทีมที่เข้าแข่งขันจำนวนสี่สิบกว่าทีมโครงงานหุ่นยนต์ผีตาโขนของเราเดินทางมาตั้งโครงงานตั้งแต่เช้ากว่าจะได้แข่งจริงก็เกือบ1ทุ่ม การแข่งขันครั้งนี้อยู่ภายใต้หัวข้อหุ่นยนต์ศิลปิน แต่ละทีมที่นำโครงงานมาแข่งขันนั้นถือได้ว่าสุดยอดมากๆจนผู้เขียนคิดในใจว่าคงไม่ผ่านเข้ารอบแน่นอน หลังจากที่แข่งเสร็จก็ได้เดินทางกลับมาที่พักพร้อมกับทีมหุ่นยนต์อื่นๆซึ่งไม่ผ่านการคัดเลือกผู้เขียนและนักเรียนต่างพากันเก็บเสื้อผ้าที่นอนพร้อมที่จะกลับบ้านเพราะว่ายังไงคงไม่ผ่านเข้ารอบแน่นอน เวลาประมาณ เกือบสองทุ่มกว่า เลขาฯศูนย์หุ่นยนต์ประจำจังหวัดได้โทรมาถามข่าวว่าผ่านเข้ารอบหรือไม่ ผู้เขียนได้ตอบไปว่าไม่ทราบ เพราะว่าแข่งเสร็จก็กลับมาเลยไม่ได้รอดูคะแนนแต่คิดว่าคงไม่ได้ จากนั้นเลขาฯศุนย์หุ่นยนต์ก็ได้ลงไปดูผลการตัดสิน หลังจากนั้นประมาณสี่สิบนาทีผู้เขียนก็ได้รับข่าวว่าผ่านเข้ารอบสองซึ่งทั้งนักเรียนและผู้เขียนเองก็ไม่คิดว่าตนเองจะเข้ารอบเสื้อผ้าที่เก็บใส่กระเป๋าต้องรื้ออกมาอีกรอบ ผู้เขียนและนักเรียนอีก 3 คนต้องอยู่แข่งขันในวันพรุ่งนี้
การแข่งขันในวันที่สองนั้นมีทีมโครงงานหุ่นยนต์ที่ผ่านเข้ารอบทั้งหมด 9 ทีม
การแข่งขันในวันที่สองนั้นทุกทีมที่ผ่านการแข่งขันเสร็จแล้วจะต้องนำหุ่นยนต์ของตนเองเข้าไปจัดแสดงข้างในห้องประชุมเพื่อให้ท่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการดู
ผลการแข่งขันนั้นปรากฏว่าทีมหุ่นยนต์ผีตาโขนของเราได้ลำดับที่ 6
มันเป็นลำดับที่6 ที่มีความสุขมากสำหรับตัวผู้เขียนและนักเรียนซึ่งแต่ละคนไม่คิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้
ลำดับที่ 6 นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น เราเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง
หลังจากที่แข่งขันเสร็จกลับมา ผู้อำนวยการคณะครูและนักเรียนที่เข้าร่วมแข่งขันก็ได้มีโอกาศพบปะพูดคุยกับน้องๆเพื่อนๆพี่ๆและครูทุกท่านที่หน้าเสาธง เล่าเรื่องราวประสบการณ์ต่าๆที่ตนเองได้รับมา ผลปรากฏว่ามีนักเรียนหลายๆคนมาถามกับผู้เขียนและครูที่ทำเกี่ยวกับหุ่นยนต์ว่า ปีหน้าอยากจะมาทำหุ่นยนต์แสดงว่าตอนนี้โรงเรียนของเรากำลังจะมีคนที่รักและชอบหุ่นยนต์เพิมากขึ้น.....
- ขอบพระคุณท่านผู้อำนวยการที่ให้การสนับสนุน
- ขอขอบคุณเพื่อนครูทุกท่านที่ให้ความช่วยเหลือมาโดยตลอด
- ขอบใจนักเรียนทุกคนที่อดทนฟังครูบ่นแต่ทุกคนก็ยังไม่ไปไหน
- ขอบใจเพื่อนครูนักเรียน ชาว หุ่นยนต์ ทุกคน ประสบการณ์ครั้งนี้มันทำให้เราทุกคนได้อะไรมากกว่าคำว่า มิตรภาพ
ความเห็น (2)
เบญจ้า ....ทีมงานที่เข้มแข็งของเรา....สู้นะหุ่นยนต์ทำมือก็จะเข้มแข็งเช่นกัน
- เข้ามาเป็นอีกหนึ่งแรงใจ...ไม่มีหมด...จ้า
- ทุกการทำงานแมจะเหน็ดเหนื่อย จนท้อ...
- แต่จำไว้นะว่า
- "ท้อได้..แต่อย่าถอย"...
- "มองที่เป้าหมายไว้ ก้าวเดินอย่างช้าๆ มั่นคง...ดีกว่าหยุดเดิน...ซึ่งนั่น...หมายถึงเราจะไม่มีวันถึงเป้าหมาย"
