พ่อมือใหม่

ผมนึกไม่ออกว่า

จะเข็ดขี้เช็ดเยี่ยวเฌวาได้อย่างไร

จะซักผ้าอ้อมเปื้อนขี้เปื้อนเยี่ยวเฌวาได้อย่างไร

และอื่น ๆ อีกสาระพัดสาระพัน

วันที่เฌวาและแม่ยังอยู่ที่โรงพยาบาล พยาบาลเรียกทั้งพ่อแม่มือใหม่ไปอบรม

พยาบาลสอนให้อาบน้ำ สอนพับและใส่ผ้าอ้อม เป็นต้นทุนให้ผมกลับบ้านมาเป็นพ่อมือใหม่

ออกจากโรงพยาบาลถึงบ้าน ไม่มีเวลาทันได้คิดว่าจะทำได้หรือไม่ เป็นไปโดยอัตโนมัติ

ช่วงเฌวาอายุ ๑ – ๓ เดือน ผมใช้เวลาอยู่บ้านเป็นส่วนมาก

ตื่นเช้ามาซักผ้าอ้อมที่แช่ไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ผ้าอ้อมเปื้อนเยี่ยวล้างน้ำออกครั้งนึงก่อนแช่ ผ้าอ้อมเปื้อนขี้ต้องล้างออกก่อนแช่เช่นกัน

เฌวาใช้ผ้าอ้อมวันละสิบกว่าผืน เสื้อผ้าอีกวันละ ๒ – ๓ ชุด

ซักผ้าเสร็จ พักสักครู่ก็จะพาเฌวาไปอาบน้ำ

เรื่องอาบน้ำนี่ในช่วงแรก ๆ ผมทำหน้าที่ซะเป็นส่วนใหญ่ แม่เฌวาไม่ค่อยกล้ากลัวหลุดมือ

เฌวาอาบน้ำและสระผมทุกครั้งที่อาบ มีทั้งสบู่และแชมพูเฉพาะของเฌวา ที่แม่หาซื้อไว้ตั้งแต่ก่อนคลอด

อาบน้ำให้เฌวาแรก ๆ ยังกล้า ๆ กลัว ๆ กลัวน้ำเข้าหู เข้าตา ต้องค่อย ๆ บรรจงอาบให้ พักหลังมาชำนาญขึ้นใช้เวลาน้อยลง

อาบน้ำเสร็จเช็ดตัว แต่งตัวเสร็จสรรพก็ชงนมให้กิน แล้วกล่อมนอน

ตอนเล็ก ๆ ให้นอนบนเบาะ พอโตขึ้นมาหน่อยผมให้นอนบนอกตัวเอง เวลาที่เฌวานอนอยู่บนอกนี่จะนอนได้นานกว่านอนบนเบาะ

ตื่นขึ้นมาชงนมให้กิน แล้วก็เก็บผ้าที่ซักไว้มาพับเก็บ

ผ้าอ้อมก็ต้องพับไว้ให้พร้อมสำหรับใช้งาน

 

บ่ายแก่ ๆ ก็กล่อมนอนอีกรอบ ตื่นขึ้นมาชงนมให้กิน ค่ำกล่อมนอน ชีวิตผมวน ๆ เวียน ๆ อยู่อย่างนี้หลายเดือน 

เมื่อ “เฌวา” อายุครบเดือนผมทำหน้าที่โกนผมไฟให้ แรก ๆ ก็กลัวเหมือนกัน แต่อาศัยประสบการณ์โกนหัวตัวเองตอนเป็นพระอยู่หลายปีก็พอจะใจชื้นขึ้นมาบ้าง

 

วันที่โกนผมไฟเฌวานอนหลับสนิทตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีร้องสักแอะ ประมาณว่าใครจะทำอะไรก็ทำไป หนูไม่สน หนูหลับ...

ผลงานการโกนผมไฟคราวนั้นน่าจะได้คะแนนดีเยี่ยม หัวเฌวายังปกติ ไม่มีแผล หัวโล่งเตียนไม่มีเส้นผม หูยังอยู่ครบทั้งสองข้าง ฝีมือยังใช้ได้อยู่...

ถึงวันนี้ผมมิใช่พ่อมือใหม่อีกต่อไปแล้ว มาจะมาอีกกี่คน รับได้ รับได้...

[เนปาลี]

• ธุค่ะ..

ยิ้มเลยนะเนี่ย   เพราะต้อมมานึกเอาว่าตอนนั้นที่ต้อมเพิ่งลืมตาดูโลก   พ่อต้อมก็คงจะนึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะจัดการลูกตัวเล็กจิ๋วอย่างต้อมได้ยังไง  ฮ่าๆๆ

[หนานเกียรติ]

ต้อมครับ

วันนี้เฌวาสองขวบแล้วครับ

ความระมัดระวังยังมีอยู่แต่เปลี่ยนไป

เฌวาซนมาก ๆ ซนเหลือเกิน

ไม่เคยคิดเลยว่าบนโลกนี้จะมีเด็กดื้อและซนอย่างนี้

เฌวาคงลืมนึกไปว่าตัวเองเป็นเด็กผู้หญิงและเพิ่งอายุสองขวบ

จึงปีนขึ้นไปไต่บนราวผ้าสูงกว่า ๒ เมตร

ปีนหน้าต่างเอาตัวพาดออกมาเพื่อจะออกจากบ้านเพราะประตูปิดแต่หน้าต่างเปิด

ลากเก้าอี้ไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ แล้วปีนขึ้นไปนั่งบนปริ้นเตอร์ ซึ่งทำพีังไปแล้วตัวนึง

เฮ้อ...เหนื่อย...

[NuiErnik]

มาอ่านย้อนค่ะ ...  คุณพ่อน้องธอมส์ก็เป็นคนอาบน้ำให้น้องธอมส์ตลอดเช่นกันค่ะ เนื่องจากเราอยู่กันแค่สองคนนะค่ะไม่มีญาติ ตอนคลอดน้องธอมส์สำหรับที่ฮอลแลนด์ ก็จะให้อยู่โรงพยาบาลแค่วันเดียวละค่ะ เช้ามาก็กลับบ้านได้ถ้าแม่และลูกแข็งแรงดี ... แต่เราจะมีพยาบาลที่บ้าน ประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะ ซึ่งตัวดิฉันเองก็ยังทำอะไรไม่ได้ คุณพ่อเค้าก็จัดการเป็นส่วนใหญ่  อ่านคุณหนานเกียรติก็ทำให้ อมยิ้มไปค่ะ ว่า ...ดูเหมือนจะลำบากนะค่ะ แต่แท้ที่จริงเราทำอย่างมีความสุข

มาสะดุ้งอีกทีตอนคุณหนานเกียรติ ตอบน้องต้อม...น้องเฌวา 2 ขวบแล้วเหรอค่ะ .. น้องเฌวาเป็นผู้หญิง ซนขนานนั้นแล้วน้องธอมส์ดิฉันละค่ะ เนี้ย ..เพิ่งจะ 11 เดือน 7 วัน เท่อลากแม่ที่นั่งบนเก้าอี้ล้อเลื่อนไปได้ไกลแล้วอะค่ะ ...(ดิฉันก็หนักไม่ใช่น้อยๆ เลยละค่ะ)

เริ่วหวั่นไหวค่ะ