001 เมื่อธรรศไม่สบาย..รับรู้..ทำใจ..ทำให้ดีที่สุด (ตอน 1)

"มุม" มีไว้ให้ "เลือกมอง"

จากชีวิตที่เรียบง่าย   แล้ววันหนึ่ง .. ก็เริ่มมีอะไรที่เราไม่รู้จัก ค่อยๆ แทรกเข้ามา   ถ้าเราเลือกที่จะวิ่งหนี   เราก็อาจจะต้องหนีอยู่ตลอด แม้กระทั่งหนีตัวเอง    แต่ถ้าเราพยายามที่จะเรียนรู้ เพื่อยอมรับธรรมชาติของสิ่งที่ไม่รู้จักนั้น   บางครั้งเราก็อาจจะอยู่ร่วมกันได้  อย่างน้อย .. ก็ไม่กลัวจนเกินไป 

งานปิดภาคเรียน 3 มี.ค.50

 

 

001  เมื่อธรรศไม่สบาย... รับรู้ ... ทำใจ ... ทำให้ดีที่สุด  ( 1 ก.ย. 50 )

วันเสาร์ที่  1  กันยายน  2550

ตอนเช้าธรณ์เป็นรอยแดงๆ ที่แขนขวา 3-4 แห่ง  มีที่หน้าผากด้วย    ซึ่งก็คิดว่าน่าจะเป็นเพราะยุงกัด  วันนี้ตอนสายราว 10.00 น.  นัดกับน้องเขียดว่า พาธรรศ กับธรณ์ไปลองถ่ายรูปปกหนังสือนิทานที่สำนักพิมพ์แปลนสาราจะทำแคตตาล็อกหนังสือนิทานของเด็ก     พอช่วงเที่ยงก็สังเกตว่าแขนข้างซ้ายของธรณ์เป็นรอยวงแดงๆ เพิ่มขึ้น รวมทั้งที่ขมับด้วย    ก็เลยคิดว่ารอยที่เห็นไม่น่าจะเป็นรอยยุงกัด    เพราะถ้ายุงกัดก็ควรเห็นตั้งแต่เช้าทั้ง 2 แขน แล้ว    ไม่น่าจะมาขึ้นทีหลัง    ช่วงบ่ายเลยพาธรณ์ไปหาคุณหมอกิจจา    ซึ่งคุณหมอดูแล้วก็บอกว่า น่าจะโดนแมลง หรือมด  หรือละอองอะไรสักอย่าง   แต่ไม่ใช่ยุง   

วันนั้นคุณแม่เลยให้คุณหมอดูผิวธรรศด้วย   เพราะช่วง 2 สัปดาห์ที่แล้ว  เป็นผื่นแพ้    คุณหมอดูแล้วก็บอกว่า ผิวแล้วก็ดีขึ้น       แต่คุณหมอทักว่า " วันนี้ทำไมพุงของธรรศโตจัง"      คุณแม่ก็บอกว่า "ช่วงนี้คัดจมูก  เลยมักจะหายใจทางปาก" ซึ่งคงจะมีลมในท้อง    และก่อนหน้านี้ 10นาที  เพิ่งทานนม  1 กล่อง "        แต่คุณหมอก็ยังติดใจเรื่องพุงป่องๆ ของธรรศ   เลยให้ธรรศไปนอนเตียงแล้วก็จับท้องดู   แล้วคุณหมอก็บอกว่าขออุลตร้าซาวน์ดูนะ  เพราะรู้สึกเหมือนกับม้ามโต

ซึ่งคุณแม่ก็บอกธรรศว่า  " คุณหมอจะขอดูท้องธรรศหน่อยนะลูก   ว่าทำไมท้องธรรศป่อง   แล้วธรรศจะได้เห็นท้องตัวเองที่โทรทัศน์ด้วยนะ    คุณหมอจะเอายาสีฟันเย็นๆ  บีบออกมาจากขวดซอส    ขวดซอสเหมือนที่ธรรศกินที่แมคโดนัลไง   แล้วคุณหมอก็จะมีที่นวดท้อง  เอาถูไปถูมาที่ท้อง    แล้วธรรศจะเห็นท้องตัวเองในทีวี   "    

บอก (หลอก) เสร็จ   ก็มาลุ้นว่าธรรศจะให้ความร่วมมือกับคุณหมอดีมั้ย  ....  ให้ 100 คะแนนเต็มเลยค่ะ     คุณหมอทำแป๊บเดียวก็เสร็จเรียบร้อย   ธรรศให้ความร่วมมือดีมาก          

ผลอุลตร้าซาวน์ออกมาก็คือ ... ม้ามโต    (คุณหมอเป็นหมอเด็กทำโดยคร่าวๆ  เพราะถ้าจะอุลตร้าซาวน์ให้ละเอียดจะต้องให้คุณหมอด้านรังสีเป็นคนทำ และอ่านผล)   คุณหมอบอกว่าอาจเป็นเพราะมีการติดเชื้อ ซึ่งอาจหายเองได้โดยไม่ต้องทำอะไร      หรือถ้าไม่ใช่ก็ต้องตรวจดูว่าเป็นเพราะอะไรจึงทำให้ม้ามโต  เช่น  ธาลัสซีเมีย ....    และคุณหมอได้ขอประวัติตอนฝากท้องมาดู ซึ่งของคุณแม่ปกติ   ไม่มีอะไร

คุณหมอนัดให้ไปหาอีกครั้งช่วงปลายสัปดาห์   โดยขอให้งดอาหารราว 2-3 ชั่วโมง ก่อนมา

บรรทัดนี้ ต้องขอบคุณคุณหมอกิจจา  ที่คุณหมอติดใจเรื่องพุงโตๆ ของธรรศ (ปกติเค้าจะพุงป่องๆ อยู่แล้ว)   เพราะถ้าคุณหมอไม่ติดใจก็คงไม่ได้ตรวจพบเรื่องม้ามโดยบังเอิญ    โดยที่ตัวธรรศเองก็ยังไม่มีอาการอะไรผิดปกติ   

และก็ต้องไม่ลืมที่จะขอบคุณ เจ้าแมลง ...  มด ...  หรืออะไรก็แล้วแต่ ที่ทำให้ธรณ์เป็นผื่นจนต้องมาหาหมอ   ก็เลยได้เผื่อแผ่มาถึงธรรศด้วย

วันศุกร์ที่  7  กันยายน  2550

วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ไปรับธรรศกับธรณ์ที่โรงเรียน  แล้วพาไปหาคุณหมอกิจจาที่นวบุตร     ธรรศก็ถามคุณแม่ว่า   "  คุณแม่พาธรรศมาให้คุณหมอนวดพุงหรือ "

ผลของการ " นวดพุง "   ตามภาษาของธรรศก็คือ   ม้ามโตจริงๆ     พอท้องว่างๆ  จะจับได้ง่ายขึ้นโดยไม่ต้องอุลตร้าซาวน์เลย

ซึ่งคุณหมอก็บอกว่า จะส่งต่อให้คุณหมอที่เชี่ยวชาญด้านโรคเลือดช่วยดูแลต่อ  คือ คุณหมอปรีดา  วาณิชยเศรษฐกุล    เป็นคุณหมอที่ ร.พ.จุฬา    และคุณหมอทำที่ ร.พ.พญาไท 2  ด้วย     โดยคุณหมอกิจจาได้โทรเช็ควันที่ออกตรวจที่ ร.พ.พญาไท 2    คือ  อังคาร , ศุกร์ , เสาร์ , อาทิตย์     และคุณหมอกิจจาได้เขียนจดหมายส่งตัวให้  

หลังจากได้รับจดหมายส่งตัวเรียบร้อยแล้ว  ก็จะไปหาคุณหมอปรีดา  ที่ ร.พ.พญาไท 2  เลย   ก็เลยให้พี่เลี้ยงมารับธรณ์กลับบ้านไปก่อน    วันศุกร์คุณหมอจะอยู่ถึงราว 20.00 น.   และตอนนั้นก็เพิ่ง  17.35  น.     พอขึ้นทางด่วนจะไปทางสาทร   โอ้โห... รถติดมาก    ขยับได้ทีละคืบ    จน  1 ทุ่มแล้ว  ยังไม่ถึงหัวลำโพงเลย    ก็เลยตัดสินใจกันว่ากลับบ้านก่อน   ค่อยไปพรุ่งนี้   เพราะถึงไปก็ไม่ทันคุณหมอ     เลยลงทางด่วนที่หัวลำโพงกลับบ้าน

พอถึงบ้านก็เจอเรื่องน่ารักๆ  ของนายธรณ์    พอคุณแม่อาบน้ำเสร็จ   ธรณ์ก็มาจูงมือไปนั่งที่โต๊ะอาหารแล้วบอกว่า  " คุณแม่   ธรณ์จะเอาน้ำให้คุณแม่ทาน  คุณแม่มาเหนื่อยๆ "      แล้วก็กุลีกุจอไปยกแก้วน้ำมาให้    ไปเอาที่รองจานมาวางเรียงบนโต๊ะอาหาร    พร้อมกับหันไปบอกพี่เลี้ยงตัวเองว่า   "  พี่ทองทำกับข้าวให้คุณแม่หน่อย   คุณแม่ยังไม่ได้ทาน   คุณแม่หิว "

เจออย่างนี้ ...  ชื่นใจ   หายเหนื่อยไปเลย

วันเสาร์ที่  8  กันยายน  2550

วันนี้ต้องพาธรรศไปหาคุณหมอปรีดา  ซึ่งออกตรวจช่วง  12.30 - 14.30 น.       และก็ทราบว่าคุณหมอต้องให้ตรวจเลือดแน่ๆ   แม่ก็เลยคิดว่าต้องวางแผนกันหน่อย

แม่         -  วันนี้คุณแม่จะพาธรรศไปหาคุณหมอปรีดานะคะ   แล้วลูกอยากใส่ชุดอะไรล่ะ

ธรรศ      -  ชุดซุปเปอร์แมนได้มั้ยคุณแม่

แม่         -  ( กะแล้ว   เข้าล็อกเลย)   ได้ครับ    แต่วันนี้ต้องฉีดวัคซีนนะ   แล้วซุปเปอร์แมนจะร้องไห้มั้ยนี่    ถ้าร้องไห้นะ    คุณหมอต้องบอกว่าซุปเปอร์แมนไม่เก่งเลย

ธรรศ      -  ไม่ร้องหรอกคุณแม่   มันเหมือนมดกัด

ธรรศเป็นประเภทถ้ารับปากอะไรก็จะทำตามที่รับปาก   ถ้ามีการชม  หรือปรามาสไว้ก่อนว่าทำไม่ได้   เค้าจะพยายามทำให้ได้     คือกลัวเสียหน้าน่ะค่ะ  ไม่ใช่เก่งอะไรมากมายหรอก

พอไปพบคุณหมอแล้ว  ในเบื้องต้นคุณหมอตรวจร่างกายโดยจับที่ท้องดูก็พบว่า ตรงตำแหน่งม้ามมันโตขึ้น  เพราะสามารถคลำได้   เลยให้ตรวจเลือด  (CBC)   ก่อน    เพราะถ้ามีปัญหาที่ม้ามก็น่าจะเกี่ยวกับเรื่องเลือด     ตอนเจาะเลือดคุณพ่อก็ไม่ได้ให้ธรรศเห็น   เพราะถ้าเห็นเค้าอาจจะกลัวเนื่องจากมีเลือดออกมา  ก็บอกเค้าก่อนแล้วว่าฉีดวัคซีน   ซึ่งเค้าคุ้นเคยอยู่แล้ว      ธรรศเก่งมาก  ยอมให้ทำโดยดี   พอเจาะเลือดเสร็จก็เอารอยพลาสเตอร์มาอวดคนนั้นคนนี้ว่า    ไม่เห็นเจ็บเลย   เหมือนมดกัดนิดเดียว

วันนี้รถติดมากๆ อีกนั่นแหละ    ก็เลยจะมาฟังผล   และคุยกับคุณหมอวันรุ่งขึ้น     ซึ่งคุณหมอให้พาธรณ์ไปหาด้วย   เนื่องจากเป็นฝาแฝดกัน

วันอาทิตย์ที่  9  กันยายน  2550

ช่วงเย็นพาธรรศกับธรณ์ไปหาคุณหมอปรีดาที่ ร.พ. พญาไท 2   เพื่อฟังผล     ผลออกมาคือเลือดปกติทุกอย่าง     ซึ่งก็ตัดประเด็นเรื่องลูคิเมียไปได้    สำหรับธาลัสซีเมียนั้น  คุณหมอว่าไม่ใช่  เพราะถ้าม้ามโตจนจับได้ขนาดนี้  เด็กจะซีดกว่านี้เยอะ   ต้องให้เลือดกันแล้ว      ส่วนธรณ์คุณหมอตรวจคร่าวๆ ก็บอกว่า    ปกติ     พัฒนาการต่างๆ  สูงกว่าเกณฑ์ด้วยซ้ำ    

สำหรับธรรศก็ต้องหาสาเหตุของโรคต่อไปด้วยการเจาะไขกระดูก   การอุลตร้าซาวน์    ซึ่งเมื่อคุยรายละเอียดกับคุณหมอแล้ว   แม่ก็บออกว่าขออุลตร้าซาวน์ก่อน  เพราะธรรศไม่ต้องเจ็บตัว    แม่ไม่อยากให้ธรรศเจอเรื่องเจ็บตัวตั้งแต่แรกๆ  กลัวจะขยาดกับการหาหมอ     ซึ่งคุณหมอนัดให้ไปหาที่โรงพยาบาลจุฬาฯ   ในวันรุ่งขึ้น

วันจันทร์ที่  10  กันยายน  2550

วันนี้ธรรศหยุดเรียนเพื่อไปหาคุณหมอ    แม่มอบหมาย (ฟังดูโก้จัง) ให้ธรณ์ไปบอกคุณครูว่าธรรศขอลาหยุด        ที่จริงแม่ก็แจ้งคุณครูแล้วหละ  แต่เพื่อให้ธรณ์รู้สึกว่าตัวเองมีหน้าที่ต้องไปทำที่โรงเรียน (จะได้ไม่โมเมอยากหยุดด้วย)    

ตอนเช้าคุณพ่อไปส่งที่โรงพยาบาลจุฬาฯ      แม่พาธรรศไปหาหมอโดยเอาพี่ทอง (พี่เลี้ยง) มาด้วย  จะได้ฝากกันได้เวลาอีกคนไปทำอะไร   เช่น  ไปเข้าห้องน้ำ    ไปซื้ออาหาร   เพราะรู้ว่ามาโรงพยาบาลรัฐบาลต้องรอนานแน่       ที่จริงคุณพ่อก็อยากมาด้วย  แต่แม่ให้เหตุผลว่า  ไว้เปลี่ยนกันพามาก็ได้    ไม่จำเป็นต้องลางานพร้อมกันทั้ง  2  คน     เพราะถ้าธรรศไม่สบายในลักษณะนี้  ยังไงก็ต้องได้ใช้วันลาเยอะแน่ๆ     ผลัดกันลาดีกว่า   มาใช้พร้อมๆ กัน  2  คน  มันไม่มีประโยชน์

เราไปรอตรวจที่ตึก ภ.ป.ร.  ชั้น 9   กว่าจะได้ตรวจก็  11.00 น. เศษ    คุณหมอให้ใบแจ้งไปทำอุลตร้าซาวน์   ซึ่งเราต้องเอาเอกสารไปนัดเวลาเองที่ตึก  ส.ก.       และคุณหมอนัดอีกครั้งเป็นวันพฤหัสที่ 13 ก.ย.        ตอนนั้นก็ติดเที่ยงพอดี    ก็เลยรอช่วงบ่าย  ธรรศน่ารักมาก ไม่งอแงเลย  ระหว่างรอคุณหมอก็นั่งระบายสีไป  4  รูป  และกว่าเรื่องนัดจะเรียบร้อยก็ราว  14.00 น.   คิวที่ได้คือ  ทำอุลตร้าซาวน์ วันที่ 26 ก.ย.   .... อีก  16  วัน    นานมากเลย    แต่ก็จองไว้ก่อน    คิดว่าเดี๋ยวค่อยโทรปรึกษาพี่นี (หมอรังสีรักษา เพื่อนคุณพ่อ)  ว่าจะทำอุลตร้าซาวน์ข้างนอกเพื่อให้ได้ผลในเบื้องต้นมาคุยกับคุณหมอในวันพฤหัสที่ 13 ก.ย.

ซึ่งตอนบ่ายแก่ๆ  ก็คุยกับพี่นีเป็นที่เรียบร้อยว่า   วันพุธพี่นีจะไปทำงานที่ ร.พ. เมืองสมุทร  ที่เทพารักษ์    ให้พาธรรศไป  พี่นีจะทำอุลตร้าซาวน์ให้