“ประชุม KM แต่ ทำไมรู้สึกว่าเหมือนนั่งอยู่ใน MK เลย” นี่คือหนึ่งความรู้สึกของผู้เข้าร่วมประชุมที่ไม่ต้องอธิบายกันยืดยาวเท่าไหร่นักว่า บรรยากาศการเข้าร่วมประชุม การจัดการความรู้ครั้งที่2 เมื่อวันที่ 1มิถุนายน 2552 เป็นอย่างไร เพราะนอกจากความผ่อนคลายสบายอารมณ์แล้ว ยังทำให้ผู้เข้าร่วมประชุมอิ่มไปการสนทนา และเสียงหัวเราะที่สนุกสนานไปพร้อมกับเนื้อหาสาระ ที่หาได้ยากในเวลาทำงานของแต่ละวัน
การประชุมครั้งนี้มีสาระที่เข้มข้นขึ้นในเรื่องของทักษะการสื่อสารที่เป็นประโยชน์ต่อการทำงานและเหมาะที่จะนำไปปรับใช้ แต่...อะไรที่เป็นทักษะการสื่อสารที่ปรับใช้ในการทำงานได้?
นอกจากจะมี ผู้ส่ง-รับสาร, สาร, ช่องทางการสื่อสารแล้ว พูดง่ายๆ คือต้องเรียนรู้ความต้องการ, ความรู้สึก, การเข้าใจตัวเอง และผู้อื่นรวมอยู่ด้วย การประชุมครั้งนี้ ไม่มีอะไรที่เข้าใจยากเกินไปเลย เพียงแต่ในบางครั้งเรามองข้ามส่วนประกอบเล็กๆ แต่เป็นจุดสำคัญที่ทำให้การทำงานของเราในแต่ละวันง่ายขึ้น เพียงแค่ เรียนรู้ที่จะเข้าใจตนเองและผู้อื่นอย่างตั้งใจเท่านั้นเอง
ไม่ว่าการทำงานจะเหนื่อยล้า หรือยุ่งยากมากเพียงใด สิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้คือ การรับฟังซึ่งกันและกันไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด เพื่อหาจุดที่เรียกว่า “ความพอดี” ของคนในหน่วยงานอันเป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาคน พัฒนางาน ไปจนถึง พัฒนาหน่วยงานและองค์กร
ไม่มีความเห็น