ร้อยดวงใจ จากลูก สู่แม่

วันที่สิบสองสิงหาวันของแม่

รู้แน่แท้วันแม่มีแค่หน

วันของลูกมีอยู่ทุกชั่วชนม์

ลูกเป็นคนอยู่ได้เพราะแม่อุ้มชู

               

ขอให้แม่มีสุขทุกข์สลาย

ให้สบายทั้งจิตทั้งสังขาร

ขอให้แม่ชื่นบานทุกวันวาร

ชั่วกาลนานชั่วกัลป์ชั่วชีวา

 

ลูกขอกล่าวเล่าอ้างจากดวงจิต

ขอลิขิตชีวิตเป็นพลีสรวง

แทนพระคุณจุนเจือเอื้อบุญนวล

ซึ้งสุดทรวงรักแม่แน่จริง ๆ

 

 

 

          ขอน้อมนำคุณงามความดี และกุศลผลบุญทั้งหมดที่ลูกเคยกระทำไว้ ใช้แทนดอกไม้ธูปเทียน กราบแนบแทบเท้าแม่ด้วยจิตสำนึกอันดี อันบริสุทธิ์ ขอขมาลาโทษในบาปกรรม และสิ่งผิดทั้งหลายทั้งปวงที่ทำให้แม่รู้สึกทุกข์ เศร้า หมองใจ ขอขมาด้วยชีวิต ขอจงได้โปรดยกโทษให้ลูกและขอพรอันประเสริฐแด่ลูกด้วย

[หวานค่ะ]

กลอนเพราะจังเลยค่ะพี่พี

อยากกลับบ้านไปหาแม่ คิดถึงแม่จังเลย แต่ก็กลับไม่ได้ เฮ้อ!

[เอื้องแซะ]

• สวัสดีค่ะคุณครู prissy
• บทกลอนวันแม่ มีความไพเราะมากค่ะ
• แม่มีพระคุณอย่างใหญ่หลวงนะคะ
• ขอให้มีความสุขในเทศกาลวันแม่ค่ะ

[ครูรส]

อัพเดทเช่นกันนะคะ

ครูรส

[คิดถึงแม่]

• คิดถึงแม่ขึ้นมา น้ำตามันก็ไหล อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่ ในอ้อมกอดรักจริง ที่เที่ยงแท้ ในอกแม่ สุขเกินใคร
• อีกไม่นาน ลูกจะกลับไป

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• มาร่วมรำลึกถึงพระคุณของแม่ด้วยนะคะ
• มีมะลิที่ปลูกด้วยน้ำมือมาฝากค่ะ

[ญฎาวรรณ สวยที่สุดในโลกา]

ซึ้ง สุด ว้าว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คารมเชคเปีย จริงๆ คะ

[เด็กหญิงวรรวรรณ สุวรรณดิษฐากุล]

กลอนนี้ซึ้ง ๆ ค่ะ อ่านแล้วอยากร้องไห้ขึ้นมา อยากกราบแทบเท้าแม่ทุกวันค่ะ