ขอเพียงที่พักใจ
ฟ้าหลังฝนในวันข้างหน้า
ขอเพียงที่พักใจ
ฉันเหนื่อยฉันเหนื่อยเหลือเกิน
บนทางเดินที่ไม่มีใครห่วงหา
ฉันล้มลงจนไม่อยากจะลุกขึ้นมา
หนทาง…ความฝัน วันข้างหน้า ช่างห่างไกล
ฉันเหนื่อยฉันล้าเหลือเกิน
ยิ่งเดินยิ่งพยายาม มากเท่าไหร่
ยิ่งหลงอยู่บนหนทาง ที่เดินไป
หมดเรี่ยวแรงความหวังใด ๆ จะก้าวเดิน
ฟ้าหลังฝนในวันข้างหน้า.....
รู้ไหมว่างดงามสักแค่ไหน
ยอมช้ำวันนี้แล้ววันหน้าคงภูมิใจ
เมื่อหันหลังกลับมาใหม่
พบเพียงเศษความหวั่นไหวของวันวาน
ทุกนาทีฉันยังหายใจ
มีใครบ้างไหมห่วงหาอาลัยอยู่ข้าง ๆ
เป็นตะเกียงให้เมื่อใครๆ เดินหลงทาง
ยามอ้างว้างคอยอยู่เคียงข้างใจ
ถึงตอนนี้ตะเกียงน้อยค่อย ๆ ดับ
หมดแรงขับเคลื่นไปอย่างอับเฉา
หมดคุณค่าหมดความหมายทุกย่างก้าว
ให้สูเจ้านั้นเฝ้าสู้ต่อไป
ขอเพียงนาทีนี้ที่พักใจ
ให้ก้าวเดินจากไปอย่างอาหาญ
อุปสรรคมากล้นให้พ้นผ่าน
ปฏิหารนั้นมีจริง
คำสำคัญ (Tags): #ฟ้าหลังฝน
หมายเลขบันทึก: 285544เขียนเมื่อ 9 สิงหาคม 2009 22:44 น. ()ความเห็น (8)
มาให้กำลังใจ ครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ๆ ค่ะ สำหรับคนที่กำลังอ่อนแอ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
แวะมาส่งกำลังใจ สู้ๆค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณครูตุ๊กแก สู้ตายค่ะ
กำเอ๋ยกำ... กำลังใจ...จากน้องและผองเพื่อน
ใจเอ๋ยใจ...จงสู้อย่าถอย...ต้องก้าวข้ามผ่าน
ถอยเอ๋ยถอย...ได้แต่อย่าท้อ...นานนัก
ท้อเอ๋ยท้อ...ได้แต่อย่าล้ม...ต้องรีบลุก
ล้มเอ๋ยล้ม....ได้แต่ต้องลืม...แล้วยืนให้ไเร็ววัน
ลืมเอ๋ยลืม....ว่ายังมีผองเพื่อนพี่น้อง...ร่วมชะตากรรม
น้องเอ๋ยน้อง...ห่วงหาอาทรเสมอ....สำหรับเธอมิลืมเลือน
เสมอเอ๋ยเสมอ...เชื่อว่าเธอทำได้....แน่นอน
ได้เอ๋ยได้....รักและศรัทธาในตัวเอง...ก้าวผ่านอุปสรรค....ฟันธง
อิอิอิ
ขอบคุณที่คอยห่วงใย
ขอบคุณที่เป็นกำลังให้เสมอ
ขอบคุณและขอบคุณ
- ขอบคุณค่ะที่นำเพลงเพราะ ๆ มาให้ฟัง
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ
- ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ