หลายวันก่อนมีโอกาสพบกับศิษย์เก่าคนหนึ่ง "ไอ้จ่อย" คือชื่อที่ผมเรียกเขาจนติดปาก จนนึกชื่อจริงอย่างไรก็ไม่ออก....คงเป็นเพราะวัยนี่แหละครับ " สวัสดีครับอาจารย์ จำผมได้มั๊ยครับ ผมโอครับ" อย่างที่บอกล่ะครับ เรียก "ไอ้จ่อย" (ซึ่งมีเค้าโครงของตัวละครของ ชัย ราชวัตร ครับ) เขาบอกผมว่า แรงบันดาลใจที่เราเรียน ช่างไฟฟ้าอิเลคทรอนิค ก็มาจากตัวผมนี่แหละ.........
เรื่องมีอยู่ว่า ในชั่วโมงเรียน ชั้น ป. 6. กำลังเรียนเรื่องการไฟฟ้าเบื้องต้น มีการอธิบายการทำงานไฟฟ้าโดยการต่อหลอดไฟเล็กๆกับถ่านไฟฉาย แต่..."ไอ้จ่อย" นักเรียนหลังห้อง อยากสอนเพื่อนขึ้นมาบ้าง ไปทำท่าไหนไม่ทราบที่หลังห้อง ก็เกิดอาการไฟดูด ผมรีบช่วยเหลือ พร้อมกับใช้"มะเหงก" กระแทกที่ศรีษะลงน้ำหนักพอประมาณ..ในขณะที่ตัวเขายังอยู่ในอ้อมกอดผมอยู่..
"ไอ้จ่อย" บอกผมว่า วันนั้นแหละครับเป็นแรงบันดาลใจให้ผมเรียนสายนี้ ผมต้องเข้าใจและรู้ลึกในเรื่องนี้ให้ได้ แล้วผมถามกลับไปว่า "โกรธครูรึเปล่า...ที่ใช้มะเหงกกระแทกหัวเธอ วันนั้น" เขาบอกผมว่า "เป็นความรู้สึกที่เป็นบุญคุณมหาศาล ผมจะโกรธครูได้อย่างไรครับ" ผมพบกับ "ไอ้จ่อย" วันนี้ ทำให้ผมมีความรู้สึกดีใจที่เด็กคิดในมุมที่เป็นบวกครับ ครูฝากอนาคตของชาติไว้กับเธอนะ "ไอ้จ่อย"
ไม่มีความเห็น