จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า

วิ่งเร็ว เดินช้า รักษามะเร็ง

ขอแนะนำหนังสือเรื่อง “จากเดินเร็วเป็นวิ่งช้าที่หลวงพระบาง” เขียนโดยคุณมีนา เปรื่องวิริยะ อย่าหลงอ่าน จากวิ่งช้าเป็นเดินเร็วหละ ความหมายคนละอย่างเลยคะ

ครั้งแรกที่เลือกอ่านหนังสือเล่มนี้เพราะอยากไปเที่ยวหลวงพระบาง หลังจากเก็บข้อมูลเรื่องนี้จากหลายที่แล้วก็ยังไม่ได้ไป พอเห็นชื่อหนังสือมีคำว่าหลวงพระบางติดอยู่ อยากทราบว่าคุณมีนา – ผู้เขียน จะพูดถึงหลวงพระบางในแง่มุมไหนบ้างเหมือนที่เคยรู้หรือเปล่า

จากข้อความที่โปรยไว้หน้าปกทราบว่าผู้เขียนเป็นมะเร็งไปพักฟื้นที่หลวงพระบาง จากชื่อเรื่องก็พอเดาได้ไม่ยากว่าผู้เขียนน่าจะเป็นผู้หญิงทำงานที่ประสบความสำเร็จมากคนหนึ่ง – เคยวิ่งทำงาน แล้วพอทราบว่าเป็นมะเร็ง หลังบำบัดด้วยการให้เคมี เมื่อครบคอร์ส จึงไปพักฟื้นต่อที่หลวงพระบาง- เพื่อเดินช้าๆ

พอได้อ่านเนื้อหาในเล่ม หลังอ่านจบรู้ว่าที่คิดนั้นถูกเพียงเสี้ยวเดียว เนื้อหาในเล่มอยู่ที่พฤติกรรมของคุณมีนาต่อสิ่งที่เกิดขึ้น – ไม่ใช่เฉพาะมะเร็ง แต่เป็นสิ่งรอบตัว คุณมีนาเล่าถึงอาการจากโรคมะเร็งที่มีผลต่อคุณมีนา การรักษาตัวเองแบบการแพทย์สมัยใหม่ ร่วมกับการปฏิบัติตัวในแนวชีวจิต รับประทานมังสวิรัติ และรักษาตัวแบบองค์รวม

บทแรกๆ ผู้เขียนบอกวิถีการดำรงชีวิต (life style) ของตนเอง ที่ทำงานหนัก ไม่มีเวลาพักผ่อน รับประทานอาหารไม่เป็นเวลา หอบงานไปทำที่บ้าน เสาร์-อาทิตย์ไม่พักผ่อน ถ้าไม่ไปเที่ยวต่างจังหวัด คุณมีนาบอกว่าเธอเป็นผู้นิยมความสมบูรณ์แบบ (perfectionist) และพยายามทำทุกอย่างเพื่อไปยืนอยู่ที่จุดนั้น แม้ว่าจะเครียด จะเหนื่อย เธอจะอดทน เพื่อได้ยินคำชมจากคนรอบข้าง เธอเปรียบเทียบพฤติกรรมของเธอกับสามีที่ลงเรียนหลักสูตรเดียวกัน สามีเธอทำงานน้อยกว่า เหนื่อยน้อยกว่า เครียดน้อยกว่า แต่ได้ผลลัพธ์เท่ากัน

คุณมีนาเชื่อว่าความเครียดที่เกิดขึ้นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เธอเป็นมะเร็งรังไข่ พญ. ลลิตา ธีระสิริ ได้เขียนไว้ที่ปกหลังเหมือนกันว่า ความเครียดที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกันเกินสองปี มักเป็นสาเหตุของการเกิดมะเร็งอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อรวมกับความผิดปกติที่คุณมีนาเป็นอยู่ก่อนคือ ปวดท้องอย่างรุนแรงตอนมีประจำเดือน จึงเป็นสาเหตุของโรคร้ายนี้

หลังจากนั้นคุณมีนาได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับโรคมะเร็งรังไข่ ตั้งแต่การผ่าตัด ตรวจวินิจฉัยเพื่อยืนยัน การให้คีโม และแต่ละตอนที่เธอมีอาการผิดปกติคุณมีนาจะให้รายละเอียดทางการแพทย์ที่เข้าใจได้ง่ายๆ แทรกไว้เสมอทั้งข้อมูลจากแพทย์ที่รักษา จากเวบไซด์ จากเพื่อนในบล็อก 

ในระหว่างที่กล่าวถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นแต่ละอย่างตามแนวทางการแพทย์สมัยใหม่นั้นคุณมีนาได้เริ่มหาข้อมูลการรักษาแบบองค์รวมควบคู่กันไป หลายๆ ศาสตร์ หลายๆ อาจารย์ด้วยกัน

คุณมีนาไม่ปฏิเสธการรักษาแบบสมัย และนำการรักษาแบบองค์รวมเข้ามาใช้อย่างพอเหมาะ

การรับประทานอาหารเป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องเปลี่ยนใหม่หมดเพื่อให้เหมาะกับการรักษาแบบองค์รวมควบคู่กับการรักษาทางการแพทย์แผนใหม่ การปรับเปลี่ยนสูตรทำอาหาร เปลี่ยนส่วนประกอบของอาหารเพื่อให้เหมาะกับคุณมีนา ในเล่มจึงได้เกร็ดเล็กๆ น้อยๆ เรื่องการทำอาหารเพื่อสุขภาพมาด้วย คุณมีนาได้สูตรอาหารมาเยอะมาก จนกระทั่งคิดจะเปิดร้านอาหารหลังจบการรักษา แต่ผกผันได้ไปอยู่ที่หลวงพระบางเสียก่อน เลยพับโครงการนี้ไปในตอนนั้น

คุณมีนาได้กล่าวถึงความสำคัญกับคนรอบข้าง ตั้งแต่คุณวาทิศ- สามี พี่น้อง เพื่อนร่วมงาน ที่ดีมากๆ คือ มีการจัดนัดประชุมเพื่อชี้แจงให้คนรอบข้างของคุณมีนาทราบขั้นตอนการรักษา อาการข้างเคียงที่จะเกิด และบอกว่าคุณมีนาจะเจออะไรบ้างต่อไป การนัดหมายให้มาพร้อมกันนั้นเป็นเรื่องดี เพราะนอกจากทุกคนจะเข้าใจเรื่องเดียวกันให้ตรงกันแล้ว  การอยู่ร่วมกัน เป็นการให้กำลังใจคนไข้ที่ดีมากในยามที่ผู้ป่วยอ่อนแอ นอกจากนี้แล้วคุณมีนาได้นัดให้คนรอบข้างมาปาร์ตี้กันเป็นระยะๆ เนื่องในวาระต่างๆ กันอีกด้วย

เนื่องจากคุณมีนาเคยทำงานในฐานะผู้บริหาร  เมื่อต้องรักษาตัวเป็นเวลานาน และการไม่อยากกลับไปอยู่ในภาวะเครียดจากการทำงานเหมือนเดิม แม้จะลดเวลาทำงานลงได้ ทำให้คุณมีนาตัดสินใจออกจากงานที่ทำอย่างถาวร เธอกล่าวถึงความรู้สึกใจหายอย่างสั้น ๆ เหมือนพร้อมก้าวไปข้างหน้าแล้ว

ในตอนท้ายๆ ของหนังสือคุณมีนาได้เริ่มพูดถึงเมืองหลงพระบางมากขึ้น หลังจากตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่นี่

คุณมีนาเล่าถึงการปรับตัวในเมืองหลวงพระบางเพื่อให้เหมาะกับการดำเนินชีวิตของคุณมีนา ทั้งเรื่องอาหารการกิน ที่อยู่อาศัย แม้ว่าคุณมีนาจะเป็นคนเชียงราย แต่หลายอย่างก็ต่างกันไปตามประเพณีและวัฒนธรรม และภาษาที่ใช้

ผลกระทบที่เกิดกับชาวเมืองหลวงพระบางที่ได้เป็นเมืองมรดกโลกของ UNESCO เจ้าของบ้านต้องซ่อมแซมบ้านให้อยู่ในสภาพเดิม ซึ่งต้องใช้เงินมหาศาลเพื่อรักษาสภาพของบ้านที่สร้างตั้งแต่ปี 1940 ขึ้นมา ให้อยู่ในสภาพเดิม เกินกำลังเจ้าของบ้านจะทำได้ จึงต้องปล่อยให้สิ่งก่อสร้างเหล่านี้ไปอยู่ในมือของคนต่างชาติ แล้วตัวเองออกไปหาบ้านนอกเมืองอยู่แทน

ปัญหาที่เกิดจากการตักบาตรข้าวเหนียวตอนเช้า การได้ของไม่มีคุณภาพจากแม่ค้าหาบเร่จากแม่ค้าหน้าวัด การโก่งราคาของ การแบ่งปันผลประโยชน์

 ผลจากการเปิดเป็นเมืองท่องเที่ยว พระเองก็ได้รับผลกระทบเหมือนกัน แสงแฟลชจากนักท่องเที่ยววาบเข้าตาพระ ทำให้พระเสียแสบตาเสียสมาธิ นอกจากนี้ยังทำให้พระเสียจังหวะอีกด้วย เพราะโยมต้องหันมายิ้มให้กล้องตอนกำลังใส่ข้าวเหนียวลงในบาตรพระพอดี

นอกจากนี้มีปัญหาทางเสียงจากวัยรุ่นเปิดเพลงข้างบ้านเสียงดังรบกวน เสียงมอเตอร์ไซด์นำเข้าจากจีนที่ติดเอ็มพีสามมักเปิดเพลงตอนขับรถ เหล่านี้เป็นปัญหาของหลวงพระบางที่ไม่รู้จะต้านทานกระแสการเปลี่ยนแปลงได้นานเท่าใด

สุดท้ายคุณมีนาได้แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่ยังไม่เป็นที่รู้จัก (unseen) ให้เราได้รู้จัก และบอกแผนที่คุณมีนาและคุณวาทิศ จะทำงานในเพื่ออยู่ในหลวงพระบางต่อไป

หลังอ่านหนังสือเล่มนี้จบ เราถามตัวเองว่าได้ไปเที่ยวหลวงพระบางหรือยัง

ตอบว่า เราได้ไปแล้ว รู้จักเมืองนี้มากขึ้น แต่รอก่อน เราจะไปหายใจเอาอากาศที่นี่วันหลัง

 คำถามตามมาหลังอ่านจบ คือ การเดินช้าๆ จะทำหลังจากเราหกล้มหรือ? เราเดินช้าได้เพื่อไม่ให้ขาสะดุดและหกล้มเจ็บตัว  เราก้าวช้าๆ แต่มั่นคงได้ก่อนที่เราจะเจ็บ เราก้าวช้าๆ ก้าวเนิบๆ หน่อยได้ไหม ถ้าไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร คุณมีนาได้ให้รายละเอียดการดำเนินชีวิตแบบช้าๆ ในเล่มไว้ให้แล้ว ไม่ต้องไปที่หลวงพระบาง แต่ตอนนี้และเดียวนี้ดีที่สุด เอาละ- เริ่มเลย