คุณค่าของครูอยู่เหนือเงินตรา
คุณค่าของครูอยู่เหนือเงินตรา
แม้คุณครูจะมีความสำคัญถึงเพียงนี้ แต่คุณครูส่วนมากก็ยังไม่ทราบว่าตนเองเป็นบุคคลสำคัญ จึงเกิดอาการน้อยเนื้อต่ำใจ ตัดพ้อว่าอาชีพครูนั้นเงินเดือนน้อยและไม่มีโอกาสร่ำรวย และมีคำถามในใจว่าทำไมต้องมาเลือกอาชีพนี้ ซึ่งต้องรับผิดชอบสูง ในขณะที่ผลตอบแทนไม่มาก ทำให้คุณครูไม่มีปีติและความภาคภูมิใจในอาชีพอย่างที่ควรจะเป็น
ในความเป็นจริงแล้วคุณค่าของครูไม่ได้อยู่ที่ฐานะความเป็นอยู่ เพราะในทุกสาขาอาชีพก็มีทั้งคนรวยและคนจนปะปนกัน พ่อค้าแม่ค้าต่างก็มีทั้งรวยและจน ไม่ว่าจะขายของชำ ขายก๋วยเตี๋ยว หรือขายรถยนต์
เหตุที่ทำให้คนรวยหรือจนนั้นขึ้นอยู่กับบุญเก่าหรือทานบารมีที่ได้สั่งสมมา หากมีทานบารมีมาก ไม่ว่าจะประกอบอาชีพอะไรก็รวยทั้งนั้น ไม่จำกัดว่าจะต้องอยู่เมืองไทย หรืออยู่ต่างประเทศ แต่ถ้าไม่มีทานบารมี อยู่ที่ไหนก็ไม่รวย
เมื่อทราบดังนี้แล้ว ครูทุกท่านจึงไม่ควรกังวลในเรื่องเหล่านี้ แต่ควรคำนึงถึงประโยชน์ที่สังคมโดยรวมจะได้รับและความปีติใจที่ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงินทอง แม้ภูเขาทองก็ไม่อาจจำมาแลกความภาคภูมิใจที่คุณครูจะได้รับจากการทำหน้าที่เป็นผู้ให้แสงสว่างต่อเพื่อนมนุษย์ได้
ท่านคิดอย่างไร........
จากหนังสือ TEACHER
ความเห็น (2)
อืม จิงทั้งหมดเรยจร้า ครูนิดส์
ดังนั้น คนที่ขึ้นชื่อว่าครู ต้องภูมิใจในอาชีพและคำนำหน้าว่า ครู/อาจารย์
จิงป่ะคะ
รักษาจรรยาบรรณของคำว่าครูเพื่อครูรุ่นน้องต่อไป
รักและตักเตือนลูกศิษย์ด้วยความปรารถณาดี ด้วยใจบริสุทธิ์
โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
แต่ที่ดูๆข่าว สมัยนี้ ครูขาดจรรยาบรรณในอาชีพกันเยอะนะคะ
ทุกอาชีพมีจรรยาบรรณทั้งหมดจริงมั๊ยคะ
แม่ค้าก็มีจรรยาบรรณของเค้า คือ ซื่อสัตย์ต่อลูกค้า
หมอก็มีจรรยาบรรณแตกต่างกันไป
ส่วนครูก็มี....แต่....ทำไม
ถึงต้องมีข่าวไม่ดี เสียๆหาย เยอะเลย ตามหน้าหนังสือพิมพ์ ข่มขืนน.รมั่ง ทุบตี น.ร มั่ง บางคนเอาใจใส่กับการสอนพิเศษที่ได้ตังค์เยอะกว่าการสอนปกติก็มีถมไป
เฮ้อ..อ่านแล้วก็สลดใจเหมือนกันนะคะ
แต่ถึงยังไง
ก็เอาใจช่วย ครูที่รักลูกศิษย์ด้วยใจบริสุทธิ์ สู้ สู้
จงภูมิใจเถิด........................ที่เกิดเป็นครู
เพราะคุณคือ.................คนสร้างคนให้สมบูรณ์แบบ
*-*
คนหลังโรงพัก
ครูมีศิษย์ดี ก็เหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน