อินเทรนด์ร่วมสมัย กับ ประหยัดน้ำ-ไฟให้โรงพยาบาล


"หน้าที่" กับ "หน้า.....ที่"

          ดวงอาทิตย์ส่องแสงริบหรี่ใกล้จะลับขอบฟ้าเข้าไปทุกที  ฝนตั้งเค้ามืดครื้มไปทั้งสองข้างทาง ย่ำค่ำแล้วสินะ ฉันรีบเดินแกมวิ่ง สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมาบ้างแล้ว หยดน้ำเย็น ๆ หล่นกระทบกับไหล่  เป็นธรรมดาเมื่อย่างเข้าฤดูฝน ฉันคิดในใจ..  

          "น้องนก!  น้องนก! ขึ้นรถสิจะไปส่ง ฝนตกแล้วนะ"

ฉันหันมองต้นตอของเสียงก็เห็นพี่ดำนั่นเองพี่ที่โรงพยาบาลอีกคนหนึ่งที่น่ารักมาก ๆ   

        "ไม่เป็นไรค่ะ ใกล้จะถึงแล้ว ขอบคุณมาก" ปากพูดไปเท้าก็ย่ำไป ด้วยความเร็วแข่งกับสายฝนที่เริ่มกระหน่ำแรงขึ้นเรื่อยๆ สายตาเหลือบมองแผงเหล็กที่กั้นเป็นแนวรั้วสูงประมาณ 1 เมตร สีขาวตัดสีม่วง รอบ ๆ ตลอดแนวที่เดินผ่าน มองแล้วเย็นตา สบายใจ ดูเหมือนจะเป็นกิจวัตรประจำวันของฉันในสองปีนี้ซะแล้ว เพราะทุก ๆ เย็นฉันจะออกจากบ้านเพื่อมาเที่ยวที่โรงพยาบาล ดูทีวี พูดคุยกับเจ้าหน้าที่ห้องบัตรหรือน้องพยาบาล เป็นการพักผ่อนสมองอีกรูปแบบหนึ่ง ฉันชะลอความเร็วของเท้าเมื่อเข้ามาถึงหน้าโรงพยาบาลที่มีหลังคาคลุมกันฝน  น่าแปลก! วันนี้คนไข้ห้อง ER เยอะจริง เกิดอะไรขึ้น! ทำไมผู้คนเยอะกว่าทุกวันที่ผ่านมา เท้าไวกว่าความคิด

         "น้า ๆ ใครเป็นอะไรค่ะ"

        ฉันร้องถามเมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณ 40  กว่า ๆ  นั่งร้องไห้ ดวงตาบวมแดงก่ำ ญาติที่อยู่ข้าง ๆ ตอบแทนว่าลูกชายเขาถูกรถชน (คำพูดห้วน ๆ สำเนียงคนใต้พูดสั้น ๆ แต่ได้ใจความ)    ฉันเข้าไปใกล้ ๆ พร้อมทั้งเอามือขวาสัมผัสกับมือแม่ของเด็กบอกว่า "ไม่เป็นไรนะค่ะ มาถึงโรงพยาบาลแล้ว คุณหมอกำลังช่วยชีวิตน้องอยู่" ฉันเลยถามข้อมูลเพิ่มเติมว่าได้ทำบัตรประจำตัวคนไข้หรือยัง เผื่อจะมีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้

        "ยัง" ...นี่คือเสียงตอบของญาติคนเดิม หน้าที่รองของฉันสิ้นสุดลงเมื่อได้เดินไปตามน้องห้องบัตรมาทำบัตรและลงทะเบียนคนไข้เป็นที่เรียบร้อย ฉันยังมีอีกหนึ่งหน้าที่ในการมาโรงพยาบาลรอบค่ำของทุกวัน ฉันรู้สึกว่าเสมือนเป็นหน้าที่หลักอีกอย่างของฉันเลยทีเดียวก้าวเท้าเดินมาที่ศูนย์เครือข่ายพัฒนาคุณภาพ  (หรือที่ทุกคนเรียกกันติดปากว่าห้อง HA นั่นเอง) แวะมาดูต้นไม้ที่เขียวชอุ่มทุกต้นทุกใบ ด้วยความภูมิใจที่สามารถดูแลให้รอดพ้นความตายมาได้หวุดหวิดหลังจากชื่นชมกับต้นไม้ได้สักพักใหญ่ ๆ

        ก็ถึงเวลาปฏิบัติการแล้วค่ะ.........

นั่นคือการเดินดูบริเวณรอบ ๆ ตึกผู้ป่วยนอกทั้งหมดว่ายังมีเสียงน้ำไหลผิดปกติจากจุดไหนที่เจ้าหน้าที่ปิดก๊อกน้ำไม่สนิทหรือเปล่า สอดสายตามองหลอดไฟบนเพดานว่ามีใครเปิดและลืมปิด ทิ้งไว้หรือไม่? พลันสังเกตเห็นตรงทางเดินไปห้องหัวหน้าฝ่ายการเปิดไฟทิ้งไว้ บ่อยครั้งที่หน่วยงานต่าง ๆ ลืมปิดไฟ พัดลม คอมพิวเตอร์ ฯลฯ เพราะต่างคนต่างรีบเร่งหรือเพราะคิดว่าไม่ใช่หน้าที่ของตนเอง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของน้องห้องบัตรก็เลยเกิดเหตุการณ์นี้บ่อย ๆ ฉันเห็นเสียจนชินตาไปแล้ว บอกกับใจตนเองว่าไม่มีใครปิด เราเห็นเราก็ปิดก็แล้วกัน ทำเพื่อ   โรงพยาบาลของเรา อย่าคิดมากเดี๋ยวไมเกรนจะมาทำความรู้จักเอา แม้บางครั้งจะท้อใจ แต่ก็ยังไม่ละความพยายามยังคงปฏิบัติหน้าที่อย่างสม่ำเสมอ    (บางวันทำงานเหนื่อยพอถึงบ้านแล้วเผลอหลับไป) ตกใจตื่นขึ้นมา ตอนสองทุ่ม อุ้ย! วันนี้ยังไม่ได้ไปทำภารกิจเลย อดไม่ได้ที่ต้องเดินมาโรงพยาบาลในตอนนั้น

          .........มันกลายเป็นหน้าที่หลักไปแล้ว...........

มีคนเคยถามว่า ทำไปทำไม?  ทำแล้วได้อะไร ?  เจอคำถามแบบนี้บ่อยครั้ง  ทำเอาอึ้งไปเลย... ได้แต่ยิ้มแบบปลง ๆ  และตอบตัวเองในใจว่าสิ่งที่ได้มันไม่ใช่เป็นรูปธรรม แต่มันคือความสุข สุขที่ได้ทำอะไรเพื่อทดแทนองค์กรบ้าง  บอกได้เลยว่างานนี้ไม่ได้ทำเพื่อหวังผลประโยชน์ที่อยู่ในรูป สิ่งของ เงินเดือน หรือหน้าตา แต่วันนี้ฉันได้รู้จักการเป็นผู้ให้กับองค์กรแล้ว มันเป็นความภาคภูมิใจลึก ๆ ว่า ในแต่ละวันฉันได้ช่วยลดภาวะโลกร้อนตั้งหลายอย่าง ทั้งได้ช่วยปิดไฟ ปิดน้ำ ซึ่งหลายคนอาจมองข้ามสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้หรืออาจละเลยไปยิ่งคิดทำให้รู้สึกฮึกเหิม   ก่อเกิดเป็นพลังใจ บอกกับตัวเองอยู่เสมอว่า "อย่าหยุดทำนะ"   เหมือนดั่งให้สัญญากับตัวเอง

            ทั้งนี้ทั้งนั้นยังแอบหวังอยู่ลึก ๆ ว่าความคิดเล็ก ๆ เหล่านี้จะช่วยเติมเต็มให้เจ้าหน้าที่ทุกคนได้เล็งเห็นถึงความสำคัญและหันหน้ามาร่วมเป็นหนึ่งเดียว ในการประหยัดทรัพยากรอย่างที่ประกาศเป็นนโยบายของโรงพยาบาลและพ่อบ้านได้พร่ำบอกเสมอๆ เช้ามาก็ช่วยกันปิดไฟดวงที่ไม่ใช้ ช่วงเที่ยงก็ปิดคอมพิวเตอร์ ปิดไฟในห้องช่วงพัก หลังเลิกงานก็ช่วยกันปิดไฟปิดน้ำ ฯลฯ

       มันคือเรื่องเดียวกันกับกระแสช่วยลดโลกร้อน ที่กำลังอินเทรนด์อยู่ในขณะนี้ ถึงเวลาที่เราต้องคิดว่าภาวะโลกร้อนไม่ใช่ธุระของใครคนใดคนหนึ่ง หันมาร่วมมือกันมาเป็นส่วนหนึ่งในการแก้ปัญหาโลกร้อนกันเถอะ

...ดาวเคราะห์ดวงนี้รอเราอยู่....

                                                                              เรื่องราวดีๆของ  "พี่นก"

                                                                                  คุณบุษรา  รินทรสกุล

                                                          พนักงานอัดสำเนา  โรงพยาบาลพะโต๊ะ

หมายเลขบันทึก: 278628เขียนเมื่อ 21 กรกฎาคม 2009 10:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 08:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (69)

รับทราบคร้าบผม..

หน้าที่ กะ หน้า...(จุด.จุด.จุด.)ที่

จะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดนะคะ

ไม่งั้น...เอ้าท์..อิอิ

โห....

แจ๋วจิงจิง

ขอบคุณสำหรับหนึ่งความดีนะคร้า

ขอชื่นชม

ในการทำดี และ คิดดีของพี่นกครับ

องค์กรของเราต้องการคนเช่นนี้ครับ

คิดถึงน้อง"อัด" จังเลย พี่บิ๋มขอดูรูปที่เราถ่ายคู่กัน จนป่านนี้ยังไม่ได้ดูเลย เด๋วจัดให้ เมื่อต้นเดือนหยุดหลายวันไปดำนำที่กระบี่และภูเก็ต เที่ยวใต้ ชวนให้คิดถึงอัด

มิเสียแรง "นักเล่ามือสมัครเล่น" มีเรื่องเล่าให้ได้อ่านมากมาย

ชื่นชมผลงาน พร้อม ส่งความคิดถึง ถึงชาวพระโต๊ะนะคะ "ฅนแก่งคอย"

ขอบคุณทุกแรงใจที่มอบให้ขอน้อมรับด้วยความเต็มใจ (แล้วเจอกันเรื่องที่ 2)

ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม

จะยึดถือและปฏิบัติอย่างเคร่งครัดตั้งแต่บัดนี้ไปต้นไป คับผม

ขอบคุณคุณกิ่งไผ่ ยินดีรับคำติชมเรื่องต่อไปอย่าลืมติดตามกันอีกนะค่ะ

ขอขอบคุณท่านผู้อำนวยการ และน้องอัจที่ใช้กำลังใจในการเขียนเรื่องถ้ามีโอกาสจะพัฒนาฝีมือให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป

ตอนนี้น้องกำลังปรับปรุงตัวเองอยู่นะค่ะ จะพยายามทำให้ได้เหมือนคนเขียน ถึงแม้ว่ามันจะไม่มากมายนัก แต่ก็จะพยามยามทำให้ดีที่สุดค่ะ จะได้ช่วยลดภาวะโลกร้อนด้วย และก็ทำเพื่อองค์กรด้วย่ค่ะ ฮิ ๆ สู้ สู้

พี่เห็นน้อง นก เขาเดินปิดไฟทุกวันจนพี่เองก็ติดนิสัย น้องนกมาพอตอนเที่ยงต้องปิดไฟ ทุกวัน ถ้าน้องของเราทุกทำเหมือนกันเราก็จะช่วยกันประหยัดและลดภาวะโลกร้อนนะค่ะ พี่คนหนึ่งขอร่วมประหยัด และ สู้ สู้ สู้ ต่อไป

  • แวะมาชื่นชมอีกหนึ่งเรื่องเล่าดีดีครับ
  • ขอบคุณครับ

ดีค่ะ...

คิดถึงพี่ชู กะ พี่บิ๋มค่ะ

เสียดายจัง..เลยไปกระบี่..ไม่ได้แวะพะโต๊ะ

คราวหน้าอย่าลืมแวะมาให้ได้นะคะ

ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม-นู๋นุ้ย-พี่แหม่ม

ดีใจจังค่ะ..เย้!

แทคทีมกันอินเทรนด์แย้ววววววววว

ขอบคุณน้องฮอสค่ะ

มาอ่านอีกนะคะ

คิดถึงค่ะ

นุ้ยพี่เชื่อว่านุ้ยต้องทำได้ดีกว่าพี่ถ้าตั้งใจจริง ประหยัดทั้งที่ทำงานยาวไปถึงที่บ้านด้วย

ขอบคุณพี่แหม่มหลาย ๆ ที่เริ่มติดนิสัยนกไปใช้ แต่พี่คงต้องเหนื่อยไปอีกนาน (ยังมีอีกหลายเรื่อง)คอนเฟิร์ม

พาน้องลิลลี่มาร่วมชื่นชมด้วยจ้าป้านก..เยี่ยมครับ

น้องเร หลานลิลลี่ ทั้งน้องชายและหลานสาวมาร่วมเป็นกำลังใจอย่างนี้ ป้านกสู้ตาย เรื่องหน้าอย่าลืมเข้ามาร่วมให้กำลังใจกันอีก

ขอบคุณอีก 1 กำลังใจ คุณวงน้ำอย่าลืมเข้ามาติดตามเรื่องที่ 2 ที่กำลังจะออนแอร์อยู่ ทั้งติ ชม ได้เลย เพื่อจะได้นำมาพัฒนาฝีมือให้ดีกว่านี้

เล่าได้เห็นภาพและที่สำคัญเห็นความมุ่งมั่นตั้งใจในการทำความดีของคุณนก ชาวรพ.สองขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้อีก 1 แรงค่ะ

เขียนอีกเยอะ ๆ นะพี่ น้องจะเป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ ค่ะ เขียนแต่ละเรื่อง น้องนี่เห็นภาพเลย

ขอบคุณค่ะ สำหรับอีก 1 แรงของชาวโรงพยาบาล 2 มันยิ่งใหญ่สำหรับชาวโรงพยาบาลพะโต๊ะ

พี่นก...เก่งจัง

เพื่อโลกของเรา เราต้องช่วยกันประหยัดพลังงานด้วยกันนะคะ

ดีใจจังที่โอเล่เข้าร่วมอินเทรนกับนกอีกคน เพื่อโรงพยาบาลพะโต๊ะ เพื่อโลกของเรานะ

จะวางแผ่นในต้นเดือนหน้าอีก 1 เรื่องอย่าลืมติดตาม

เสียงปรบมือ....ดังก้อง

ขอเป็นหนึ่งกำลังใจในการทำความดี

ารวะ....จ้า

ขอบคุณสำหรับเสียงตบมือ เสียงจากสวรรค์อีกหนึ่งกำลังใจของคุณต้นข้าว

ขอน้อมรับค่ะ

ขอมอบดอกไม้ให้คุณนก...ด้วยความจริงใจค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับช่อดอกไม้สวย ๆ ยินดีที่ได้สมาชิกลดโลกร้อนเพิ่มอีกคนหนึ่งแล้ว เช้านี้บรรยากาศสดชื่นเป็นพิเศษ

ขอบคุณในการทำความดีของนก ในรพ.พะโต๊ะถ้าพูดภึงน้องนกขอชมเลยนะคะ ว่าเจ๊งมากคะ รับผิดชอบงานในหน้าที่ดีเกินคาด เย็นๆชอบมาทำงานมี่รพ. ชอบสำรวจตรวจตราความเรียบร้อย ชอบสำรวจไฟ- น้ำและอื่นๆ และยังชอบทำอาหารมาบริการพวกเราด้วย ผัดหอย หรอยจังหู

ขอบคุณในการทำความดีของนก ในรพ.พะโต๊ะถ้าพูดภึงน้องนกขอชมเลยนะคะ ว่าเจ๊งมากคะ รับผิดชอบงานในหน้าที่ดีเกินคาด เย็นๆชอบมาทำงานมี่รพ. ชอบสำรวจตรวจตราความเรียบร้อย ชอบสำรวจไฟ- น้ำและอื่นๆ และยังชอบทำอาหารมาบริการพวกเราด้วย ผัดหอย หรอยจังหู

ขอบคุณป้าอ้อนที่ให้กำลังใจจนนกรับแทบไม่หมด บอกกับตัวเองว่าสิ่งที่ผ่านมาทำถูกต้องแล้ว และสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต นกต้องดีกว่านี้อีก สัญญาค่ะ อย่าลืมเรื่องหน้าแวะมาให้กำลังใจกันอีก ติ ชมได้ทุกรูปแบบ เพื่อสิ่งที่ดีที่สุด (ระหว่างรอคิวอยู่)

พี่นก เป็นคนเก่ง ขยัน จริงๆ ค่ะ ขอปรบมือให้

ขอเป็นกำลังให้พี่นกทำความดีอย่างนี้ตลอดไปค่ะ

และจะเอา...พี่นกเป็นแบบอย่างน๊ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ฝีมือยังต้องปรับปรุงอีกเยอะ ถ้าเรื่องนี้ผ่าน เรื่องที่ 2 น่าจะดีขึ้นแต่ยังไงพี่นกก็ยังรอเรื่องเล่าดี ดี ของน้องอ้อยอยู่นะ (ถ้าให้ดีอยากอ่านของน้อง ๆ ห้องการเงินทุกคน)

เย้....ดีจังเลยมีคนน่ารักแบบนี้ คงช่วยลดโลกร้อนได้เยอะเลย

ทำต่อไปน่ะพี่ ถึงแม้ไม่มีใครเห็นแต่เราก็รับรู้ได้ด้วยใจ

ขอบคุณน้องจ๋ะที่มาร่วมลดโลกร้อนก็ต้องทำต่อไป เพื่อตัวเอง เพื่อโรงพยาบาล เพื่อโลกใบนี้ เรื่องหน้าแวะมาให้กำลังใจกันอีก ยังมีอะไรดี ดี อีกเยอะ

การกระทำเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ เป็นกำลังใจให้คนคุณภาพ

  • ขอบคุณนะค่ะที่นคร ครอบครัว สุขเจริญ ตามมาให้กำลังใจขนาดนี้ ปลื้มใจเป็นที่สุด
  • อย่าลืมแวะมาให้กำลังใจเรื่องที่ 2 "91 ต่อ 5" ได้ออนแอร์แล้ว ติ ชม ได้เลย
  • รออ่านเรื่องเล่าของพี่อยู่นะ

ขอให้น้องสาวของพี่จงสู้ค้อไป พี่ชายคนนี้จะช่วยใสห้กำลังใจนะครับ

ขอให้น้องสาวของพี่คนนี้จงสู้ต่อไป

พี่ชายคนตนี้จะช่วยให้กำลังใจนะครับ

ขอบคุณพี่ดิษฐ์ที่ให้กำลังใจมาโดยตลอดไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว (คนที่อยู่ข้างกายนกเวลาที่นกมีปัญหาก็มีพี่ดิษฐ์นั่นแหละ)พี่ชายที่แสนดี

ขอให้จงเจริญเป็นแบบอย่างที่ดีเพื่อคนรุ่นหลังต่อไป

ขอบคุณน้องโจมาเสียดึกเลยนะ (01.19 น.) ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ๊ะ

คนรุ่นก่อนขอเป็นแบบอย่างที่ดี เพราะอนุชนรุ่นหลังจะได้จดจำ

(ขอตัวไปเข้าพิพิธภัณฑ์ก่อนเด้อ!! มีคนออกมาเรียกแล้ว)

อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ อยากให้ทุกคนเป็นแบบนี้จัง

เป็นการกระทำที่น่าสรรเสริญ ขอเป็นกำลังใจให้ทำดีต่อไป ถ้าทุกคนในองค์กรมีสามัญสำนึกที่ดีต่อองค์กรเหมือนกันทุกคน ก็จะทำให้องค์กรไปถึงเป้าหมายได้รวดเร็ว อย่าท้อในการทำความดี แม้ไม่มีคนเห็น มีผู้กล่าวว่าองค์พระจะงามทั้งองค์ไม่ได้ถ้าไม่มีคนปิดทองหลังพระถถ

น่ารักจังค่ะ ขอให้ทำความดีแบบนี้ไปนานๆน่ะค่ะ สู้ๆ

ขอบคุณ คุณ nana ที่ตามมาให้กำลังใจ พี่นกคิดว่าอีกไม่นานเกินรอทุกคนคงเห็นความสำคัญเรื่องการประหยัดทรัพยากรต่าง ๆ กันมากขึ้น (เพราะโลกร้อนเริ่มใกล้ตัวเราเข้ามาทุกที)

ขอบคุณ mamamiya ถ้ายังมีกำลังแรงใจกันไม่ขาดระยะอย่างนี้พี่นกสู้ตาย

ขอบคุณเป็นครั้งที่ 2 ค่ะ คน 'สาสุข'

  • องค์พระจะงามทั้งองค์ได้เพราะคนปิดทอง (ทั้งหน้าและหลัง)
  • คนรูป (ใจ) งามเพราะทำความดี
  • ขอบคุณสำหรับแนวคิดดี ๆ ความคิดดี ๆ

ขออีเมล์ พี่นกหน่อยจิ จะได้คุยด้วย ไม่ต้องสิ้นเปลืองค่าโทรศัพท์ ( ลดโลกร้อนด้วยงาย )

เก๊ะจัง

อีเมล [email protected] จ๊ะ (ทีนี้ประหยัดกันทั้งบ้านเลย)

ขอเปงกำลังใจให้พี่นกนะคร้า

น้องๆที่อยู่เวรบ่ายก้อดีจายน้า

ที่มีพี่มานั่งคุยเปงเพื่อน

แก้เหงาได้เหมือนกานคร้า

  • ขอบคุณน้อง nur25
  • ขอบคุณทุกกำลังใจน้อง ๆ เวรเช้า เวรบ่าย เวรดึกทุกคน
  • เพิ่งรู้ว่าตัวเองสามารถทำให้ใครบางคนหลายเหงาได้ ดีใจ...
  • พี่เป็นคนฮ่องกงนะ (แต่พูดจีนไม่ชัด)

ขอบคุณ และขอบใจ แทนประชากรโลกด้วยนะ ที่มีคนน่ารักอย่างนี้ โลกสวยด้วยมือเรา สู้ ต่อไป เป็นกำลังใจ และแนวร่วมจ้า

               

  • ขอบคุณ คุณทอฝัน
  • ขอบคุณ กำลังใจที่ได้หยิบยื่นให้ ยินดีที่ได้มีแนวร่วมเพิ่มขึ้น
  • โลกสวยด้วยมือเรา ถ้าคนสวยด้วยมือใครค่ะ... (มีแซวด้วย)

 

 

โลกสวยด้วยมือเรา คนก็สวยด้วยมือเรา เช่นกัน...จ้า อย่าช้า เพิ่มความสวยความงามให้โลกและตัวเราเอง

  • ขอบคุณค่ะคุณทอฝัน
  • เข้ามาดูความเคลื่อนไหว ให้กำลังใจดับเบิล ชื่นชม ๆ 
  • เพิ่งรู้โลกสวยด้วยมือเรา คนสวยด้วยมือเรา  (แต่มีบางคนสวยด้วยมือคนอื่น ๆ จริง ๆ).....

คนจะงาม งามน้ำใจใช่ใบหน้า คนจะสวยสวยจรรยาใช่ตาหวาน คนจะแก่ แก่ความรู้ใช่อยู่นาน คนจะรวยรวยบุญทานใช่บ้านโต คนสวยคนงาม อยู่ที่เราสร้างตัวเองจ้า

  • คุณทอฝัน เรื่องความสวยความงามมันไม่จบง่าย ๆ สำหรับลูกผู้หญิง เข้าใจแล้วจ๊ะ
  • มาถึงวันนี้เฉลยตัวเองได้หรือยังว่าท่านคือผู้ใด อย่าทรมานจิตใจคนวัยทองเลย (อ้อนขนาดนี้แล้ว)

จะเป็นใคร ใช่ ...สำคัญ คนรู้จักหน้ากัน ใช่ ...รู้ใจ

คนรู้ใจ ใช่....ต้องรู้จักตัว ขอเป็นกำลังใจให้ ตลอดไปนะจ๊ะ

สวัสดีครับ

บุคลากรหลายคนในสถานที่ทำงาน มักไม่สนใจ ใส่ใจ ปิด+ประหยัดน้ำ ไฟฟ้า เพราะตนเองไม่ได้จ่ายเงิน แต่ที่บ้านตนเองละ แสดงพฤติกรรมแบบไหน? 2 มาตรฐานหรือเปล่า ระหว่างบ้านและที่ทำงาน ต้องปลูกจิตสำนึก ช่วยๆกันประหยัด รักษาสิ่งแวดล้อม

ขอชื่นชม คนที่ทำดี

ทำดี ได้ดี สุขใจ ครับ

  • กราบขอบพระคุณอาจารย์ เพชรากร หาญพานิชย์
  • เป็นเรื่องที่ 2 แล้วที่อาจารย์ได้เข้ามาให้กำลังใจ
  • ในฐานะผู้เขียนก็จะพยายามต่อไป จะทำเป็นตัวอย่างที่ดี แต่คงจะต้องใช้เวลาพอสมควร คิดว่าสักวันคงมีคนแสดงพฤติกรรมเป็นมาตรฐานเดียวกันทั้งหมด
  • คำอวยพรที่อาจารย์ให้จะนำไว้เป็นเครื่องเตือนใจ ในบางเวลาที่รู้สึกล้า ทำดีคนอื่นไม่เห็น แต่เรารับรู้ได้ด้วยใจ
  • ขอบคุณจ๋ะคุณทอฝัน เป็นขวัญใจคนจนของพี่นกจริง ๆ
  • ต่อไปจะไม่ถามที่มาที่ไปของชื่อแล้ว (ชื่อนั้นสำคัญไฉนใช่มั๊ย  ค่ะ) การทำตัวเสมอต้นเสมอปลายต่างหาก คือสิ่งที่สำคัญกว่า
  • เข้าใจเป็นที่สุด 

พี่นกมีความดีมากมาย ที่อัดแน่นอยู่ในตัว พอๆกับความแน่นของตัวพี่นกเลย น้องชื่นชมพี่นกเสมอ รพ.มีนโยบายคุณภาพอะไรพีนกไม่พลาด เยี่ยมจริงๆ น่าส่งพี่นกไปสังกัดกระทรวงพลังงานเพิ่มอีกกระทรวงนะคะ

  • ขอบคุณเป็นครั้งที่ 2 ค่ะ
  • วันนี้ตั้งใจตอบจนดึกเลย รู้ไหมทุกครั้งที่มีคำคอมเมนท์ นั่นเป็นการเติมกำลังใจที่ดีอีกอย่างหนึ่ง  เพื่อจะได้ไปสู้กับวันพรุ่งนี้...
  • อย่าส่งพี่ไปกระทรวงพลังงานเลย ดูท่าจะไม่เหมาะสม  ถ้ามีโอกาสจะไปกระทรวงยุติธรรม น่าจะเยี่ยมกว่า กะว่าจะไปสมานฉันท์ให้เสื้อสีเหลือง สีแดง เปลี่ยนเป็นเสื้อสีเดียวกันเสียที

ถูกต้องแล้วหละคนเราเกิดเป็นคนก็ต้องช่วยกันดูแลไม่ว่าจะเป็นที่บ้าน หรือ ที่ทำงานถ้าเราทำได้เราก็ควรที่จะทำ ความดีทำไปไม่ได้สูญหายหรอก ไม่เช่นนั้นคำว่าทำดีได้ดีคงไม่มีมาแต่โบราณ

  • ขอบคุณผู้มีนามแฝงว่า 555 เลขดีจังเลยไม่ทราบงวด 1 ก.ย.52 หรือเปล่า
  • สุภาษิตโบราณบอกว่าทำดีได้ดี (น่าชื่นชม) 
  • สุภาษิตปัจจุบันทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป (น่าตำหนิ)สิ่งดี ๆ กำลังจะถูกหลอมละลายก็เพราะคนรุ่นใหม่
  • ขอยกมือขึ้นเพื่อประท้วงในสิ่งที่ไม่ถูก ไม่ต้องค่ะ

ทุกคนมีจิตสำนึกที่ดี แต่ ใครจะมีมากกว่ากันต่างหาก ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่รู้สึกและปฏิบัติอย่างที่พี่บอก คอยดูแลเปิดปิดแอร์ ไฟ ทำอยู่ทุกวัน จนเป็นหน้าที่ชะแล้ว แต่ก็รู้สึกดีนะนอกจากช่วยลดภาวะโลกร้อนแล้วยังช่วยหน่วยงานประหยัดไฟฟ้าด้วย

  • ขอบคุณ คนที่ 3
  • ดีใจค่ะที่มีโอกาสได้รู้จัก คนคุ้นเคยและได้รู้ว่าการช่วยประหยัดเป็นสิ่งสำคัญที่ทุกคนจะละเลยไม่ได้เด็ดขาด
  • วันนี้ภาวะโลกร้อนไม่ใช่เป็นสิ่งที่ใกล้ตัว  (แต่วันนี้มาถึงตัวพวกเราทุกคนแล้วต่างหาก)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท