มันคงเป็นก้าวแรกของฉันสินะที่ได้เข้ามาสู่รั้วมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มันอาจไม่ใช่ฝันของฉันที่อยากจะเข้าสักเท่าไหร่แต่เพราะอยากเป็นคนที่อยากจะช่วยเหลือสังคมฉันจึงเลือกมหาวิทยาลัยแห่งนี้เนื่องด้วยที่นี้มีสาขาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นที่แห่งแรกของโลก และต่อไปภายในภาคหน้า "เศรษฐกิจพอเพียง"จะนำพาให้ประเทศชาติไปรอด ฉันเชื่อเช่นนั้น
ตั้งแต่ได้เข้ามาเรียนสาขานี้หลายๆคนที่มาศึกษาด้วยกันต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นการเรียนรู้ที่แปลกใหม่ สนุก ไม่เหมือนการเรียนโดยทั่วๆไป เพราะทุกๆที่คือที่เรียนของเราหมด ชาวบ้าน บุคคลธรรมดาคืออาจารย์ของเราหมดแม้กระทั่งต้นไม้ สัตว์ แมลงก็เช่นกันเพราะเราต้องศึกษาชีวิตของสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวของเราเอง
ชุมชนนอกรั้วมหาวิทยาลัยแห่งแรกที่ฉันได้ไปศึกษาเป็นแห่งแรกคือชุมชนบ้านบัวเป็นชุมชนที่ตั้งรากฐานมาแล้ว100กว่าปีแต่ก่อนนี้ชุมชนแห่งนี้รวมกับชุมชนวัดจึงเรียกกันว่าเป็นชุมชนบ้านบัววัดปัจจุบันนี้ก็ได้แยกจากกันเป็นคนละหมู่บ้านซึ่งบ้านบัวนี้จะไม่มีวัดอยู่ในหมู่บ้านดังนั้นการไปวัดนั้นจัไปที่วัดหมู่บ้านอื่น แม้ว่าชุมชนนี้ค่อนข้างที่จะมีหอพักนักศึกษามากแต่การแก้ไขปัญหาต่างๆภายในหมู่บ้านนั้นดีมากเพราะมีผู้นำที่ดี รวมทั้งวัฒนธรรมประเพณีพื้นบ้านในชุมชนแห่งนี้ก็ยังคงรักษาไว้และสืบทอดกันมาอยู่ตลอด
ผู้เฒ่า ผู้ใหญ่ในชุมชนแห่งนี้มีน้ำใจดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ดีมากค่ะ
ผมก็เชื่อครับว่าถ้านำไปใช้ได้ดีในอนาคตครับ
ขอเข้ามาร่วมเรียนรู้ "การเรียนรู้เพื่อพอเพียง " ด้วยคนค่ะ ร่วมภูมิใจกับการเป็นต้นแบบ แห่งแรกของโลก ได้มีโอกาสรับรู้การเตรียมการเปิดหลักสูตรแล้ว ศรัทธาและเชื่อมั่นในความพยายามของทุกภาคส่วน
ขอบคุณสำหรับการเป็นผู้บุกเบิกสร้างทางเดินใหม่ให้สังคม
มีความสุขและสนุกกับการเรียนรู้ค่ะ
ขอร่วมเป็นกำลังใจอีกหนึ่งคน
เป็นการเรียนรู้ที่ต้องเริ่มจากต้นเอง
น่าสืบทอดต่อไปครับ
สู้ๆ ตั้งใจเรียนครับ
ขอให้สู้ๆต่อไป
แล้วเราจะเรียนไปด้วยกันนะ
^_^
ชาวบ้าน บุคลธรรมดา ต้นไม้ สัตว์ แมลง คืออาจารย์ของเราทั้งหมด
ขอบคุณผู้ที่มาเม้นให้ทุกๆคนค่ะ