ชีวิตที่พอเพียง : ๗๙๔. ชีวิตที่สนุกสนานยามเช้า

          เช้าวันอาทิตย์ที่ ๒๘ มิ.ย. ๕๒ ผมออกไปถีบจักรยานออกกำลังในบรรยากาศสดชื่น   ดอกไม้ไทยหอมกรุ่นทั่วหมู่บ้าน    ผมขี่ซอกแซกไปเข้าซอยโน้นซอยนี้    มีอยู่ซอยหนึ่งอยู่ริมบริเวณหมู่บ้านมีต้นจามจุรีใหญ่อยู่นอกรั้ว   และต้นไม้อื่นร่มครึ้ม   ผมชอบไปตรงนี้เพื่อสัมผัสอุณหภูมิที่เย็นลงกว่าบริเวณโดยรอบ    เช่นเดียวกับที่บ้านผม ที่อากาศเย็นเพราะเราปลูกต้นไม้ใหญ่ไว้รอบบ้าน

          ผมขี่จักรยานชมนกชมไม้อย่างสบายใจ   พลันตาก็สัมผัสนกขนาดใหญ่ในวงศ์นกกระสา เกาะอยู่บนต้นมะพร้าว    ผมเอากล้อง Panasonic ตัวจิ๋วซูมได้ ๓ เท่าถ่ายรูปไว้    แล้วขี่รถต่อไป    ขี่อีกหลายเที่ยว วนกลับมานกก็ยังอยู่ที่เดิม   ผมจึงกลับไปบ้าน ไปเอากล้อง Canon SX10 IS ที่ซูมได้ ๒๐ เท่าไปถ่าย    เอาเข้าจริงมีนก ๒ ตัวครับ    น่าจะเป็นคู่กัน   ผมถ่ายเสียหนำใจ และได้เรียนรู้วิธีถ่ายรูปนกในฉากหลังท้องฟ้าสว่างจ้า ให้ได้รูปนกที่สวยงาม  

          กลับมาบ้าน ผมเที่ยวเดินหาของสวยๆ งามๆ เพื่อถ่ายรูป   ในสภาพแดดอ่อนยามเช้า    ได้มาหลายอย่างทีเดียว  

          เมื่อเอารูปนกที่ซูม ๒๐ เท่ามาเทียบกับหนังสือ A Guide to the Birds of Thailand โดย Boonsong Lekagul and Philip D. Round ที่ผมซื้อไว้ตั้งแต่ปี ๒๕๔๑   ก็พบด้วยความแปลกใจว่า นกทั้งคู่น่าจะเป็นนกปากห่าง (Asian Openbill – Anastomus oscitans S.)  ต้องสังเกตจงอยปากให้ดีๆ จึงจะแยกจากนกกระสาขาว (White stork – Ciconia ciconia S.) ได้    แปลกที่มันมาหากินถึงแถวนี้    น่าจะเป็นคู่ผัวเมียที่ชอบความสงบ

          เอามาเล่า เพื่อจะบอกว่า คนเราสามารถหาความสนุกสนานในชีวิตโดยไม่สิ้นเปลืองมากได้เสมอ

วิจารณ์ พานิช
๒๘ มิ.ย. ๕๒

นกปากห่างคู่นี้ชอบความสงบจากฝูง
เจ้าของก็ไม่ทราบชื่อ	ถ่ายคู่กับกระเรกระร่อนปากเป็ด
ต้นสูงในการะถาง เป็นต้นที่หลานชายซื้อมาฝากป้า	กล้วยไม้ดิน เจ้าของกำลังทำสวน
สวนสวยบ้านลูกสาว	มุมติดกับบ้านผม
มุมบ่อปลว	บ่อปลาเล็ก
รูปใยแมงมุมเส้นจิ๋วที่ภูมิใจ
	ดอกชบาอันงดงาม

[เจริญชัย ไชยไพบูลย์วงศ์]

เห็นธรรมชาติแล้ว ก็ฝันอยากที่จะ "หนีงาน" ไปพักผ่อนสักครา

เห็นบรรยากาศแบบนี้แล้วแอบอิจฉาอาจารย์มิได้

ทำให้ผมหวนนึกไปถึง บทเพลงที่บรรยายถึง "สวนดอกไม้" ที่น่ารื่นรมย์ในดินแดนบ้านเกิด

ผมฟังเพลงนี้แล้วตื่นตะลึงมากๆ ยิ่งเมื่อได้ทราบถึงประวัติของผู้แต่ง ซึ่งเป็นนายทหารรักชาติ ก็ยิ่งซาบซึ้งถึงแก่น

จึงอยากมอบเพลงนี้ให้อาจารย์ครับ

"ดวงจำปา"

โอ ดวงจำปา

เวลา ชมดอก

คิดถึงบ้านซ่อง มองเห็น หัวใจ

เฮานึก ขึ้นได้ ในกลิ่นเจ้าหอม

เห็นสวน ดอกไม้ บิดา ปลูกไว้

ตั้งแต่ ใดมา เวลาหงอยเหงา

ยังช่วย บรรเทา ให้หายโศกา

โอ ดวงจำปา คู่เคียงเฮามา

แต่ยาม น้อยเอย

กลิ่นเจ้าสำคัญ ติดพันหัวใจ

เป็นตาฮักใคร่ แพงไว้เซยซม

ยามเหงา เฮาดม

เอ๋ยจำปาหอม

เมื่อดม กลิ่นเจ้า

ปานพบ เพื่อนเก่า

ที่ได้พราก จากไป

เจ้าเป็นดอกไม้

ที่งาม วิไล ตั้งแต่ใดมา

โอดวงจำปา มาลา ขวัญฮัก

ของเรียม นี่เอย

โอ ดวงจำปา

บุปผาเมืองลาว

งามดั่งดวงดาว

ซาวลาว ปลื้มใจ เมื่ออยู่ ภายใน

แดนดิน ลานซ้าง

เมื่อได้ พลัดพราก

อดีต พลัดจาก บ้านเกิดเมืองนอน

ข้อยจะเอาเจ้า...

เป็นเพื่อน ฮ่วมเหงา เท่าสิ้นชีวา

โอดวงจำปา มาลา งามจริง

มิ่งเมือง ลาว เอย...