ครูผู้สร้างศิษย์เป็นคนดี

ครูและศิษย์

พระคุณครู

           เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก หลายคนคงเคยได้ยิน คำถามที่ว่า “โตขึ้นอยากจะเป็นอะไร”   บางคนก็ตอบว่าอยากเป็นหมอ เป็นพยาบาล  จะได้ช่วยเหลือชีวิตผู้อื่น อยากเป็นวิศวกร  จะได้สร้างตึกสูงๆถนนหนทาง    หรืออยาก เป็นสถาปนิก   จะได้ออกแบบบ้านหลังโตๆสวยๆ   ให้พ่อแม่อยู่ และอีกมากมายหลากหลายคำตอบจากคำถามเดียวกันนี้ แต่ยังมีอีกอาชีพหนึ่งที่ใครๆหลายคนมองข้ามด้วยเห็นว่า เป็นอาชีพที่ต้องตรากตรำทำงานหนักแลกกับผลตอบแทนอันน้อยนิด แต่ในความเป็นจริงแล้วบุคคลที่ทำอาชีพนี้กลับเป็นต้นกำเนิดของทุกๆอาชีพในสังคมเลยทีเดียว ความหวัง ความฝันอันงดงามจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ถ้าขาดบุคคลเหล่านี้ ไม่ใช่ใครอื่นใดเลย บุคคลเหล่านั้นคือ “ครู” ผู้คอยประสิทธิ์ประสาทสรรพวิชชาให้แก่ศิษย์
         “ครู” คำสั้นๆ ง่ายๆ แต่มีความหมายอันลึกซึ้งนัก  ครู คือบุคคลที่ทำหน้าที่อบรมสั่งสอน ถ่ายทอดความรู้อันมีค่าแก่ศิษย์ผู้ขลาดเขลา สั่งสมสติปัญญาให้แก่ศิษย์จนเกิดความแตกฉาน ถ่ายทอดวิชาความรู้ต่างๆให้แก่ศิษย์อย่างมิได้เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย   เฝ้าชี้แนะอย่างมิได้หวงแหน ปิดบังอำพรางใดๆ
ครู คือ พ่อแม่คนที่สอง ที่ไม่ได้มอบเพียงแต่วิชาความรู้เพียงอย่างเดียว แต่ครูมอบทั้งความรัก เมตตา ความอบอุ่น ห่วงใยให้แก่ศิษย์ อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ทั้งๆที่มิใช่ลูกของตน แต่ครูก็ยังรักยังห่วงใยเสมือนศิษย์เป็นลูกของตน   ครู คือ “พระ” ในสถานศึกษา ที่คอยอบรมบ่มนิสัยขัดเกลาจิตใจศิษย์ให้เป็นคนดี สั่งสมคุณธรรม จริยธรรมให้บังเกิดในใจศิษย์   ครู คือ กระจกเงา ที่คอยสะท้อนคิดให้แก่ศิษย์ให้พึงปรับปรุงตนเองให้ดีตามแบบอย่างที่ครูคอยปฏิบัติเป็นแบบอย่างที่ดีอยู่ตลอดเวลา ครู คือนักพัฒนาผู้ยิ่งใหญ่ ที่คอยพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีคุณภาพ ซึ่งเสมือนหนึ่งเป็นการพัฒนาชาติให้เจริญรุ่งเรืองวัฒนาถาวร “ครูสร้างคน ครูสร้างชาติ”    และอีกหลากหลากหลายอย่างที่ครูพร้อมที่จะรังสรรค์ขึ้นได้ เพื่อประโยชน์อันจะเกิดขึ้นแก่ศิษย์และประเทศชาติโดยมิได้เห็นแก่ความยากเย็น
        ด้วยอุดมการณ์ที่เปี่ยมล้นในหัวใจ   ด้วยศรัทธาแรงกล้าในวิชาชีพครู ด้วยภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่จะเป็นผู้ถ่ายทอดองค์ความรู้ ครูจึงยอมเสียสละความสุขสบายส่วนตัว เพื่อรับภาระอันยิ่งใหญ่ในการเป็นครู   ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ครูยังคงคอยทำหน้าที่ คอยพร่ำบ่นพร่ำสอนวิชาความรู้ต่างๆแก่ศิษย์ ต้องอดทนต่อความไม่รู้ ไม่เอาไหนของศิษย์ โดยมิได้เห็นแก่ความยากลำบาก แม้ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจะเต็มใบหน้าอันอ่อนโยนของครู แต่ครูก็มิเคยบ่น ไม่เคยที่จะทอดทิ้งลูกศิษย์ กลับแต่จะถามลูกศิษย์ว่า เข้าใจหรือไม่ ยังไม่เข้าใจตรงไหน ครูพร้อมที่จะพูดจะอธิบายได้เป็นร้อยพันครั้ง เพื่อสั่งสมความรู้ สร้างสรรค์ความเป็นปัญญาชนให้แก่ศิษย์ ไม่ว่าจะยากดีมีจน ชนชั้นวรรณะใด ครูก็มิเคยรังเกียจเดียดฉันท์ ยังคงห่วงใยในศิษย์ทุกๆคนอย่างเสมอภาคเท่าเทียม ครูไม่ได้พียงแค่พร่ำสอนองค์ความรู้ต่างๆให้แก่ศิษย์เท่านั้น แต่ครูยังถ่ายทอดจริยวัตร การดำรงตนในสังคมให้แก่ศิษย์ด้วยการปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีอยู่ตลอดเวลา ครูเป็นผู้มีความเสียสละอดทนสูง     ครูหลายท่าน ยอมแม้การต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอน พลัดพรากจากครอบครัวอันเป็นที่รัก เพื่อไปปฏิบัติหน้าที่ของการเป็นครูในท้องถิ่นห่างไกล ด้วยน้ำใจอันประเสริฐ ด้วยจิตวิญญาณของความเป็นครู ครูยังคงรักษาจรรยาของความเป็นครูอยู่ทุกที่ทุกชั่วโมงนาทีมิได้ขาดตกบกพร่องแต่อย่างใด

      ครู ทำหน้าที่ของการเป็นครูโดยมิได้หวังผลตอบแทน แม้ค่าตอบแทนอันน้อยนิดเมื่อเทียบกับภาระอันยิ่งใหญ่ แต่ก็มิได้ทำให้ครูเปลี่ยนแปลงอุดมการณ์ของครูได้ จิตวิญญาณของ
     ความเป็นครูยังคงเต็มเปี่ยมในกาย ด้วยหวังเพียงสิ่งเดียวว่า ที่สุดของการทำหน้าที่ครู คือการที่ได้เห็นความงอกงาม ความสำเร็จในด้านต่างๆที่จะเกิดขึ้นในตัวศิษย์ หวังเพียงเห็นศิษย์ได้ดี เติมโตเป็นคนดี มีความรู้ดี และพร้อมที่จะรังสรรค์สิ่งดีๆเพื่อสังคม อาชีพครูจึงเป็นอาชีพที่มีเกียรติ มีศักดิ์ศรี มิได้ด้อยค่ากว่าอาชีพใดๆในสังคมเลย แต่กลับเป็นอาชีพที่สำคัญที่สุดในสังคม ที่เสมือนเป็นแม่พิมพ์ของชาติ สร้างคน สร้างชาติ ให้เจริญรุ่งเรืองตลอดมา
พระคุณครูจึงมากค่ามหาศาล ถ้าไม่มีครู ศิษย์ทุกคนก็ไม่มีโอกาสได้เติบโตมีความรู้ เป็นผู้ใหญ่ที่ดี   ไม่ว่าคุณครูทุกท่านจะยังทำหน้าที่ รักษาปณิธานความเป็นครูอยู่แห่งหนใด ศิษย์ทุกคน จะยังรำลึกถึงพระคุณของครูอยู่ตลอดเวลา จะปฏิบัติตัวเป็นคนดีของสังคม และรักษาหน้าที่ของตนให้ดีที่สุดอย่างที่ครูคอยพร่ำสอนมา เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณของครู  และ “ครู” จะยังตราตรึงอยู่ในใจของศิษย์ทุกคน ด้วยความรัก ความเคารพ ความกตัญญู ที่ศิษย์มีต่อครู ตลอดไป
              พระคุณครูสดสวยดังกล้วยไม้         ช่อระย้าเรียงรายในไพรสณฑ์
        ยกย่องครูปูชนียบุคคล                      สดุดีกัลยาณชน “คนเป็นครู”

มอบแด่คุณครูทุกท่าน

เขียนใน GotoKnow โดย ท.ณเมืองกาฬ
ใน นานาสาระจากใจ ครู ท.

คำสำคัญ (Tags): #ความสำเร็จ

หมายเลขบันทึก: 275622เขียนเมื่อ 11 กรกฎาคม 2009 17:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

ลีลาวดี

เขียนเมื่อ 11 กรกฎาคม 2009 17:43 น. ()

ตามมาดูคุณครูจ้า
คุณครูใจดีที่หนึ่งเลย
เลี้ยงหนมได้ป่ะคะ ครู อิอิ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 11 กรกฎาคม 2009 17:47 น. ()

สวัสดีค่ะ

พี่คิม..ติดตามน้องลีมาอ่านบันทึกค่ะ
แค่ชื่อเรื่อง...ก็กินขาดแล้วนะคะ
มายกมือร่วมด้วยอีกคน...ว่า“ครู” จะยังตราตรึงอยู่ในใจของศิษย์ทุกคน ด้วยความรัก ความเคารพ ความกตัญญู ที่ศิษย์มีต่อครู ตลอดไป