วัดหนองแดง วิหารไทลื้อ
“...โบราณสถานวิหารไทลื้อวัดหนองแดง สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๓๓๐เป็นสถาปัตยกรรมแบบไทลื้อที่หาดูได้ยากยิ่งในปัจจุบัน และเป็นวิหารไม้รุ่นสุดท้ายที่คงรูปทรงเดิมที่ยังหลงเหลือของร่องรอยของช่างโบราณรุ่นเก่าอยู่...”
ถามตัวเองว่าไปวัดทำไม
ไปวัดเห็นอะไร
เห็นพระ เห็นวิหาร เห็นหอระฆัง เห็นพระธาตุ เห็นศาลา เห็นต้นโพธิ เห็นพระพุทธรูป
เห็นผู้เฒ่าผู้แก่ เห็นศรัทธาญาติโยม
เห็นเรื่องราววิถีชีวิต
เห็นประวัติศาสตร์
เห็นศิลปะ วัฒนธรรม
เห็นสารพัด ที่สัมผัสด้วย ตา หู จมูก ลิ้น กาย
แต่ไฉนไม่เห็น “ใจ” ของตัวเอง
ประตูทวารเปิดออกกว้าง มิเคยปิดลง
“ใจ” ไฉนกระโดดขึ้น กระโดดลง
แว๊บไป แว๊บมา
เดี๋ยวไปอดีต เดี๋ยวไปอนาคต
เดี๋ยวอยากรู้ เดี๋ยวอยากเห็น เดี๋ยวอยากเป็น
เดี๋ยวไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากเป็น
ปล่อยวางตนเอง
วาง วาง วาง จนว่าง
ตามลมหายใจ เข้า ออก เข้า ออก
นักฝึกหัดมือใหม่ต้องเรียนรู้อีกยาวไกล
กว่าที่จะจับ “ใจ” วางอยู่นิ่ง นิ่ง และนิ่ง
“...ต้นโพธิยักษ์ จากโครงการประกวดต้นไม้ยักษ์ในพื้นที่จังหวัดน่าน เมื่อปี ๒๕๔๙ นอกจากมีความใหญ่โตแล้วยังอายุมากอีกด้วย คาดว่า อายุน่าจะราวๆ กับวิหารวัด ที่สำคัญยังเป็นที่เคารพบูขาของคนในพื้นที่ มีการนำไม้ค้ำสลีมาค้ำยันเพื่อความเป็นศิริมงคลแก่ชีวิต..”
ความเห็น (3)
มุมภาพสวยงาม น่าเก็บภาพไว้
ขอบคุณที่เผยแพร่
ตามมาดูรายละเอียดของวัดโบราณค่ะ
เวลาไปจังหวัดไหน พื้นที่ใด การไปเยี่ยมวัดทำให้รู้สึกดีๆ
ได้เห็นวิถีชาวบ้าน ธรรมเนียมปฏิบัติที่แตกต่างไป ชอบ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณที่นำความดี ออกสู่สายใจ ได้ความรู้สึกดีกันทั่ว