เสียซ้ำเสียซ้อน

เห็นว่ารัฐบาลเก็บภาษีได้ไม่ตามเป้าก็เลยยอมจ่าย

           ไม่อยากท้าวความถึงเรื่องเศร้าเมื่อ 3 ปีก่อน ลูกสาวจอดรถจักรยานยนต์ไว้แล้วหายไป  เสียเวลาไปแจ้งความ  ถูกสอบสวน นานมากๆ  แต่ก็ไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลยจากรถคันนั้น  แต่แล้วเมื่อเวลาผ่านไป  3 ปี ก็มีเอกสารจากสำนักงานขนส่งจังหวัด  ให้ไปติดต่อเสียภาษีรถจักรยานยนต์คันที่หายไป  ด้วยความเสียใจที่เราทำรถหายแล้วยังต้องไปจ่ายภาษีอีก  ก็ไปขนส่ง  ทางขนส่งบอกให้ไปค้นใบแจ้งความที่โรงพัก  ลูกสาวก็  อุตสาห์เสียเวลาไปอีก 1 วัน เพื่อไปค้นใบแจ้งความ  ปรากฏว่าพอได้ใบแจ้งความแล้วไปขนส่ง คนเยอะมาก ลูกต้องกลับเชียงใหม่เลยบอกว่ามอบอำนาจไว้ให้แม่ก็แล้วกัน   อีกวันก็เลยต้องไปขนส่งเอง  ต้องเสียค่าอากรติดใบมอบอำนาจอีกหลายสิบบาท  แถมยังต้องโดนบังคับให้จ่ายภาษีอีก ทีแรกโมโหมากว่าทำไมตำรวจกับขนส่งก็เป็นหน่วยงานรัฐบาล  เมื่อเราแจ้งความรถหาย เสียเวลากับตำรวจที่โรงพักเป็นวันๆ  แถมต้องโดนสอบปากคำอีกตั้งหลายครั้ง  ทำไมข้อมูลจากตำรวจจึงไม่ออนไลน์มาที่ขนส่ง  ทำให้เราไม่ได้รถคืนยังจะต้องเสียภาษีประจำปีพร้อมค่าปรับอีกเป็นเงินเกือบห้าร้อยบาท  โมโหสุดขีด กะจะตะโกนให้สุดเสียงแล้วบอกให้ไปฟ้องเอาละกัน แต่วูบหนึ่งนึกขึ้นมาได้ว่ารัฐบาลเก็บภาษีได้ไม่ตรงตามที่ตั้งเป้าไว้ก็เลยตัดใจ ถือว่าเสียภาษีเพื่อให้รัฐบาลจะได้มีรายได้ก็แล้วกัน  จ่ายเสร็จแล้ว  เจ้าหน้าที่ขนส่งยังแจกกระดาษเล็กๆมาให้บอกว่าให้ไปรับสมุดทะเบียนรถคืนได้ในวันรุ่งขึ้น  ก็เลยถามเขาไปว่า  จะให้เสียเวลาอีก 1 วัน ไปรับสมุดทะเบียนที่ไม่มีรถเนี่ยนะ  โธ่....เว้ย ! อย่างนี้นี่เองที่เขาเรียก  เสียซ้ำเสียซ้อน

           ใครไม่อยากเสียแบบนี้ เวลาแจ้งความรถหายแล้ว อย่าลืมไปแจ้งขนส่งด้วยละกัน

[มะนาวหวาน]

• สวัสดีค่ะ...
• เสียใจด้วยค่ะ เรื่องรถหาย..
• และเห็นใจที่ต้อง "เสียเวลา+อารมณ์" หากเป็นมะนาวหวานเอง ก็คง วีนแตกไปแล้วสินะคะ..อิอิ...
• แต่ต้องขอชมใน ความเป็นราษฎร" ที่ดี ปรบมือให้กับความเป็นคนที่ช่างรับผิดชอบดีเยี่ยมค่ะ  อิอิ เป็นมะนาวหวาน คงไม่ไป+ไม่จ่าย เลยล่ะค่ะ..ปล่ิอยให้เอารถมาคืนให้ได้ก่อนแหละค่ะ...อิอิ(เขี้ยวไม๊คะ)
• ขอบคุณที่บันทึกเรื่องดีๆ รอบๆตัวมาให้อ่านค่ะ...