เพียงพอ ก็พอเพียง

          ระหว่างปิดภาคเรียนฤดูร้อนที่ผ่านมา "ครูแดง" ได้มีโอกาสใช้ช่วงเวลาสั้น ๆ ไปพักผ่อนกับคณะครูที่เหนื่อยมาด้วยกันระหว่างเปิดภาคเรียน โดยคณะของเราตกลงกันว่าเราจะพักผ่อนกันที่ชายทะเล เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ ให้ร่างกายได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ จะได้มีพลังในการที่จะกลับมาต่อสู้กับงานในปีการศึกษาใหม่ต่อไป

          คณะของเราพักผ่อนกันที่หาดเจ้าหลาว ไม่ไกลจากอนุเสาวรีย์ท่านสุนทรภู่เท่าไรนัก เหตุการณ์ประทับใจเกิดขึ้นในขณะเดินออกกำลังยามเช้า

          ที่สะพานปลาของหมู่บ้านที่เราไปพัก เราได้มีโอกาสเดินออกกำลังไปตามสะพานปลาที่ทอดยาวลงไปในทะเล

          มองออกไปในทะเล เห็นเรือประมงจอดอยู่หลายลำ สอบถามจากชาวประมงที่อยู่บริเวณสะพาน เลยทราบว่า เรือบางลำออกไปตั้งแต่กลางดึก บางลำออกไปตอนเช้ามืด บางลำไม่ได้ออกไป เพราะปัจจุบัน 2 - 3 วันจึงจะออกไปเก็บลอบที่ดักไว้ครั้งหนึ่ง

          เช้าวันนั้น เผอิญมีเรือกลับเข้ามาตอนเช้าอยู่ลำหนึ่ง เป็นเรือของสองคนสามีภรรยา ที่ออกไปเก็บลอบที่ดักปูม้าไว้ เรายืนดูสองคนช่วยกันแกะอย่างสนใจ

          แล้วสมาชิกของเราก็ต้อง งุนงงกับพฤติกรรมของสามีภรรยาคู่นี้ เพราะปูบางตัวเมื่อแกะแล้วก็โยนใส่ถัง เตรียมไปขาย แต่บางตัวเมื่อแกะแล้วกลับโยนลงทะเลไป อย่างไม่เสียดาย จนอดรนทนไม่ไหวจึงสอบถามจากทั้งคู่ จึงได้ทราบว่า ตัวที่โยนลงทะเลเป็นตัวเมีย ที่กำลังมีไข่เต็มท้อง เขาจึงปล่อยมันให้ลงไปวางไข่ในทะเล เพื่อที่ในอนาคต จะได้ยังมีปูให้ลูกหลานได้หากินต่อไป

          ครับ อึ้งไปเลยครับ ไม่นึกว่าในโลกยุคปัจจุบัน ยังมีชาวประมงที่มีความคิดขนาดนี้ อยากประกาศให้ทุกคนได้รู้ถึงคุณความดีของสามีภรรยาคู่นี้ แต่น่าเสียดาย ที่เราถามอะไรแกก็ไม่ค่อยจะยอมตอบ จึงอยากตะโกนดัง ๆ ว่า "อยากให้ชาวประมงทุกคนเป็นอย่างนี้ เพื่อลูกหลานของเราจะได้มีอาชีพต่อไป" หยุดความเห็นแก่ตัวลงบ้าง แล้วหันมาใช้ชีวิตแบบ พอเพียง ตามรอยพ่อกันเถอะครับ

"ครูแดง"

17 มิ.ย. 52

 

[แดง]

สวัสดีค่ะ

ทำงานหนักแล้วต้องคืนกำไรให้ตัวเอง....เติมพลังนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้ครูทุกท่านนะคะ

 

[กิติยา เตชะวรรณวุฒิ]

สวัสดีค่ะ

*** แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจนะคะ