การพัฒนาคณะสู่สากล


ระบบและกลไกเป็นสิ่งที่สำคัญ ถ้าเราวางระบบไว้ดี เราก็มีปัญหาน้อยลงและทำงานเฉพาะหน้าน้อยลง สามารถวางแผนระยะยาวได้

วันนี้มหาวิทยาลัยนัดประชุมเรื่อง การพัฒนาสถาบันสู่สากล ตอนเวลา 9.30 น. ก่อนหน้านั้นประมาณ 9 โมง ผมมีนัดสัมภาษณ์เรื่อง การพัฒนาคณะครุศาสตร์ ที่งานประชาสัมพันธ์ ใช้เวลาประมาณ 20 นาที ก็เสร็จเรียบร้อย

ในประเด็นของตัวชี้วัดการพัฒนาสถาบันสู่สากล ที่ประชุมก็ระดมความเห็นและถกเถียงกันหลายประเด็น ประเด็นที่ 1 คำว่า"สากล" สำหรับเรานี่ แค่ไหนดี  ประเด็นที่ 2 ระยะเวลาที่จะมอง ควรจะมองกันสักกี่ปี สุดท้ายแล้วทั้งสองประเด็นนี้ก้อเชื่อมโยงกัน หลังจากที่พิจารณาความเป็นไปได้และช่วงเวลาที่เหลืออยู่หลังจากการรับตำแหน่งหัวหน้าส่วนราชการใหม่ก็ประมาณ 4 เดือน ด้วยข้อจำกัดต่าง ๆ ที่ประชุมมีมติว่าให้มองระยะ 4 ปี โดยเน้นในประเทศเพื่อนบ้านที่มีชายแดนติดกับเราก่อน หลังจากนั้นก็ค่อยมองให้ไกลกว่านั้น ส่วนเป้าหมายที่จะดำเนินการ ที่ประชุมมองว่าควรจะดำเนินการให้ถึงระดับ 4 หลังจากนั้นก็มีการเสนอแนะต่าง ๆ ลายอย่างที่เป็นประโยชน์ สุดท้ายแล้วคณบดีคณะวิทยาการจัดการก็จะออกแบบฟอร์มเสนอแผนและนัดหมายส่งกันในวันศุกร์หน้า

ต่อจากนั้นก็มองตัวชี้วัดที่ 7 เรื่องเกี่ยวกับการประกันคุณภาพภายใน รองอธิการบดีที่รับผิดชอบด้านการประกันคุณภาพก็มาช่วยชี้แจงและแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน ผมคิดว่าระบบและกลไกเป็นสิ่งที่สำคัญ ถ้าเราวางระบบไว้ดี เราก็มีปัญหาน้อยลงและทำงานเฉพาะหน้าน้อยลง สามารถวางแผนระยะยาวได้ แน่นอน...เราอาจจะมีข้อจำกัดหลายอย่าง แต่ช่วงสุญญากาศที่ไม่มีคณบดีอยู่ประมาณ 3 เดือน ซึ่งก่อนหน้านั้นก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรมากนัก เพราะไม่รู้ว่าใครจะมาเป็นหัวหน้า พอรู้แล้วก็ทำไม่ค่อยทัน คงต้องปรึกษาและเรียนรู้จากมหาวิทยาลัยที่วางระบบไว้ได้ดี ถ้ามีอะไรก็แลกเปลี่ยนกันได้นะครับ มองโลกในแง่ดี เหลือเวลาอีกตั้ง 4 เดือน ยังพอทำอะไรได้อีกเยอะแยะ

ช่วงบ่ายโมงครึ่งก็มาประชุมเรื่องการเตรียมงานในตัวชี้วัดที่เป็นอัตลักษณ์ของคณะและมหาวิทยาลัย ดูชื่อโครงการกับเนื้อในที่ทำ ดูเหมือนกับจะไม่สอดคล้องกันมากนัก แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะได้เตรียมการไปแล้ว ปีนี้ขอให้เป็นไปตามเกณฑ์และแนวคิดที่วางไว้เถอะ

บ่ายสองโมงครึ่งไปพูดคุยกับคณะมนุษย์ฯ เรื่องรูปแบบการใช้ประโยชน์จากอาคารสังคมศาสตร์ ก็มีการปรับแบบเล็กน้อยและกับมาเคลียร์งานอื่น ๆ ประสานงานเรื่องฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนักศึกษา ห้าโมงก็กลับบ้าน ห้าโมงครึ่งก็ไปเตะฟุตบอลกับลูกและเพื่อนลูกจนหมดแรงไปเลย ไปล่ะ.....

 

หมายเลขบันทึก: 267216เขียนเมื่อ 10 มิถุนายน 2009 20:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

อย่าลืมสรุปผลมาแจ้งให้ทราบด้วยนะ.......

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท